Strakke actie

15 reacties

Ik sta net onder de douche wanneer het tot mij doordringt dat ik vergeten ben mijn handdoek klaar te leggen. Zuchtend denk ik, het zal toch niet zo’n dag worden, maar ik vergis mij. De rest van de dag gaat echt alles van een leien dakje.

Het wordt vijf uur. Het afvalbakje op de aanrecht puilt uit. Ik stop alles in een plastic zak, pak het pasje van de vuilcontainer en wandel aan. Op het moment dat ik de voordeur achter mij dichttrek weet ik, dit is niet handig. Mijn sleutels hangen nog waar ze altijd hangen en mijn telefoon ligt op tafel.

Al wandelend naar de ondergrondse container neem ik mijn opties door.

  • Een telefoon lenen en Zoon, die tot tien uur moet werken, bellen om iets af te spreken over sleutels ophalen. Maar ja, zijn telefoon ligt meestal in een kluisje.
  • Voor de deur gaan zitten en wachten tot Zoon thuis komt. Helaas koelt het ‘s-avonds hard af. Daarbij heb ik om zeven uur een afspraak met Q. Vanwege geen telefoon kan ik ook niet melden dat ik niet kom.
  • Alvast naar Q gaan. Haar een appje naar Zoon laten sturen met het verzoek om mij aansluitend aan zijn werk op te komen pikken. Alleen, dan wordt het bezoek wel heul lang.
  • Kijken of Buurman thuis is en vragen of ik samen met mijn stramme spieren over de schutting mag klimmen.

Ik ga voor de laatste optie en heb geluk, Buurman is thuis. Bovendien is hij zo lief om een ladder te halen. Hij zet de ladder in het midden van de schutting en ik klim, ondanks stramme spieren en strakke rok, snel omhoog. Mijn plan om op de schutting te gaan zitten en dan op mijn balkon te springen is gedoemd te mislukken. Een paar potten met planten en het  wasrek staan in de weg. Er zit niets anders op dan aan mijn kant via de schutting naar beneden te klimmen en te proberen niet in de planten terecht te komen. Ik blijk soepeler dan verwacht en het lukt wonderwel. Of het er elegant uitzag, daar ga ik verder niet over nadenken.

Op naar de volgende ‘strakke actie’ ;-).

15 Comments

    1. Als het niet gelukt was, had de buurman zich opgeofferd. Maar dat vond ik een beetje een vernederend idee…. ;-/

      Like

  3. Ik heb me ooit voorgenomen – na een keer in de winter buiten te zijn gesloten op een balkon – nooit meer zonder i-phone de deur uit te gaan. Helaas vergeet ik dat vaker dan dat ik eraan denk ….

    Like

    1. Ook zoiets ja… Zit ook weer regelmatig zonder telefoon op het balkon. In de zomer niks aan de hand, maar in het voor-en najaar loop ik het risico dat Zoon de deur achter zich dicht maakr..

      Like

  4. tijd voor een reservesetje sleutels bij de buurman, of de volgende keer weer kunnen klimmen?

    Like

  6. Ik heb een methode dat ik nooit de deur dicht doe zonder een sleutel in de aanslag om de deur van buiten op slot te draaien.

    Voor noodgevallen ligt er een sleutel bij de buren, ik heb een sleutel van hen. Ooit kwam het van pas toen ik in de vakantie mijn huissleutel verloor.

    Like

    1. Normaal gebruik ik een sleutelbos maar voor dit soort acties pak ik de losse sleutel die in de gang hangt. Alleen hing die er niet. Mijn ogen zeiden dat ik de sleutel had, mijn brein wist, iets te laat, dat dit niet zo was.
      De eerste keer in de zeven jaar dat ik hier woon. Het kon erger.

      Like

  10. Dank dank dank …… het spook van dementie is even op weggejaagd. Het komt gewoon door een intense behoefte aan avontuur.

    Geliked door 2 people

Reacties zijn gesloten.