Een gezellige avond ..

Afgelopen vrijdag ging ik uit eten met mijn voormalig kantoorgenoten. Twee van ons zijn niet meer in dienst bij de eigenaar van dat kantoor. De andere drie praten over de veranderingen die de laatste maanden zijn doorgevoerd. Over de frisse wind. Over her- en erkenning van soms de onmogelijke situatie waarin wij hebben verkeerd. Het klinkt positief. Het klinkt goed. Het maakt dat ik even twijfel of ik er aan het begin van 2018 wel goed aan heb gedaan de stappen te zetten die ik heb gezet. Eén van de aanwezigen verwoordt mijn twijfel net even anders. ‘Ik vind nog steeds dat ze Rianne niet op deze manier hadden mogen laten gaan.’

Ik realiseer mij dat iets meer tegengas na het bekendmaken van mijn plan, wel prettig was geweest, en zeg dit ook. ‘Maar,’ voeg ik er aan toe, ‘Ik weet niet of dat toen had geholpen. Ik waag het te betwijfelen, gezien de staat waarin ik verkeerde’.

Wanneer ik aan het eind van een supergezellige, zeker voor herhaling vatbare avond, naar huis wandel besef ik hoe al het denkwerk van de afgelopen vijf maanden mij heeft laten inzien, wat ik allemaal wél leuk vond in al mijn vorige baantjes, en wat niet. Ik weet nu veel beter wat ik zoek in een baan. Weet waar ik goed in ben, weet waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Weet waar ik op afgeknapt ben in mijn laatste baan.

Het allerbelangrijkste is, dat ik zonder deze periode van relatieve rust, die inzichten nooit had gekregen en altijd last zou hebben gehouden van het ‘wat als’ stemmetje. Ik weet nu waar ik op af ben geknapt. Heb dat een plaatsje gegeven. Mijn eigen aandeel (h)erkent. Ik kan omkijken zonder rancune, waardoor ik nu de energie heb om met een frisse blik naar de toekomst te kijken. Met nog twaalf werkzame jaren voor de boeg, is dat een enorm pluspunt.

8 Comments

  1. Misschien was het emmertje gewoon vol en kon je niet anders dan de stap nemen. Een doel heb je al bereikt, denk ik. Volgens mij ben je gelukkiger!

    Like

    1. Yup. Ik ben een stuk gelukkiger en weet nu weer 100% zeker dat ik goed was in mijn werk. Dat vertrouwen in mijzelf is retebelangrijk voor de toekomst.

      Like

  2. Ik vind dit een sterke terugblik. Je kijkt niet om in wrok maar je bent sterker uit je proces gekomen. Ik weet nog niet precies hoe dat allemaal zit (maar ik lees hierna nog verder terug) maar ik veronderstel dat de dingen waar je moeilijk mee kon leven zich opgestapeld hebben en dat je geen gehoor kreeg als het ging om voorgestelde veranderingen. Zo te lezen heb je daarna zelf het initiatief genomen om op te stappen.
    Ik herinner me van mijn laatste jaar bij AGIS (nu alweer Achmea) dat men mij vroeg of ik nog een half jaar langer wilde blijven om de stelselwijziging te helpen door te voeren. Ik zei ja. Dat had ik beter niet kunnen doen. Het (opleidings)werk was nog steeds leuk maar die verrekte dingen er om heen werden steeds erger. Het stikte van de interims die zich als beesten door het bedrijf begaven en zowat iedereen was bang voor zijn hachje. Alsof je in zo’n omgeving optimaal kunt functioneren. Gelukkig was ik na dat half jaar met pensioen. Maar anderen hebben het daarna heel moeilijk gehad.

    Ik ben blij voor je dat je de keuze gemaakt hebt. Kansen komen er vast. En als je weet wat je wilt maak je al gauw ook de beste keus voor jezelf.

    Geliked door 1 persoon

  3. Soms moet je gewoon een grote stap nemen om tot inzicht te komen. Hel klinkt simpeler dan dat het is, maar het is wel zo. Het is fijn dat je geen spijt hebt en dat je ervan geleerd hebt en nu weet wat je wil en wat je kan.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.