Toet & co herschrijven een sprookje

‘Oh my, det is een damsel in distress.’ Moeltje slaat verschrikt zijn pootjes voor de mond. ‘Grab de timemachine. Wai moeten haar saven. Det boot will kill her.’

Rozi is al in de badkamer en maakt de tijdmachine leeg. Alleen Toet neemt de tijd om goed naar het plaatje te kijken. ‘Hurry up Toet.’ ‘Ja Toet, schiet op! We moeten haar redden. Nu! Meteen!’

Toet schudt zijn hoofd. ‘Er is iets met dat plaatje. En jullie weten heel goed dat we geen haast hoeven te maken. De tijdmachine brengt ons naar het moment op het plaatje.’ De twee kleine knuffels kijken hem verbaasd aan. Het is niets voor Toet om zo bedachtzaam te zijn.

‘Kom kijken,’ wenkt Toet zijn vriendjes dichterbij. ‘Ze heeft een vissenstaart. Zij is geen dame-in-een-dress, maar een zeemeermin. Die kennen niet verdrinken. Zeemeerminnen zijn sirenes, en sirenes  zijn akelige wezens.’ Zijn vriendjes schieten in de lach. ‘Sirens are thingy’s det make lawaai.’

Toet kijkt zijn vriendjes meewarig aan. ‘Sirenes zijn mistelogische wezens. Ze wonen bij de zee. Zij laten schepen op de rotsen lopen, en vreten de verdronken zeelui op.’

Rozi onderdrukt met moeite een rilling. ‘Ze ziet er zo lief uit,’ piept hij dan. ‘Maar eigenlijk is zij dus een kreng.’ ‘If det is waar my friend, den wai moeten de sailormannen waarschuwen.’

‘Schaap schrijft niet over sirenes,’ ziet Rozi. ‘Zij heeft het over de kleine zeemeermin, een sprookje. Ga’es googlen Toet.’

Gedwee doet Toet wat hem opgedragen wordt. Al snel vliegen zijn ogen over het beeldscherm. Na een minuut of tien legt hij de iPad hoofdschuddend aan de kant. ‘Dat wichie met die vissenstaart is geen sirene. Zij is een zeemeerminnenprinses. En die boot, die loopt op de rotsen. Niet door haar trouwens. Iedereen verdrinkt, op één man na. Die wordt door vissenstaart gered. Hij blijkt een prins. Zij wordt verliefd, dus vraagt zij aan een zeeheks om haar benen te geven, zodat zij achter die prins aan kan. Die zeeheks doet wat het wichie vraagt. Maar ja, heks hé. Dus doet elke stap die de prinses zet steekmoordend pijn, en zij raakt haar stem kwijt.  Toch gaat zij op zoek naar de prins, vindt hem, maar hij trouwt met een ander. Want zij kan niet praten en een zwijgende prinses, dat kan natuurlijk niet.’

‘Ohhhh,’ snuffelt Rozi, en veegt met zijn sjaal een traantje weg.  ‘Een echt Toeterke verhaal.’ ‘GET DE TIMEMACHINE!’ schreeuwt Moeltje. ‘WAI MUST HAAR SAVEN FROM SO MUCH STUPIDITY!!’ Toet en Rozi knikken dat zij het met hem eens zijn. ‘Maar hoe pakken we dat aan Boysz?’ vraagt Toet.

Drie knuffels verzinken in gepeins. ‘We gaan naar het plaatje, en we vertellen haar het hele verhaal,’ bedenkt Rozi. Dan laat zij de prins vast verdrinken.’ Moeljte schudt van nee. ‘Den zij wil krijg een guilt complex.’

‘Ai weet wet. Wai nemen de plaats in from the seawitch, end geven haar benen zonder pijn end zij mag haar voice houden.’ Nu schudt Rozi van nee. ‘Dat is zielig voor die andere prinses. Die wordt dan aan de kant geschoven.’

‘Ik weet het,’ jubelt Toet. ‘We halen met de tijdmachine eerst Moby Dick en kapitein Achab’s schip op, en dumpen hen in de buurt van die boot in zee. Alle zeemannen verdrinken, Moby vreet de prins op. Dat vissestaartwichie hoeft hem niet redden, wordt niet verliefd, de zeeheks kan een bult krijgen en die andere prinses wordt niet in de steek gelaten. Moby staat toch al bekend als bruut, dus hem kan het niets schelen.’

Denken en doen is één voor de Boysz. Nu ruikt de afwasbak naar zee! 

¤¤¤¤¤¤¤Ξ¤¤¤¤¤¤¤

Toet is een Cliniclown-muisje met een eigen willetje, Rozifantje is een creatie van Appelig (en daarmee one-of-a-kind) en Moeltje is lang geleden in het koffertje van Zoon mee naar Nederland gekomen en verblijft hier min of meer illegaal.

Bron afbeelding: klik hier