Toet & Co: Aanslag (WE-300)

Bij thuiskomst van de kringloop zet ik mij vangst van de dag op tafel. ‘Mooi,’ zegt Rozi. ‘Je bent iets vergeten,’ giert Toet. ‘Joe hef no plent meekenomen,’ bemoeit ook Moeltje zich ermee. Ik leg uit dat de planten een pottendans gaan doen. Dat ze allemaal in een grote pot komen te staan.

Rozi klimt de vensterbank op, naar de kleine pannenkoekenplant die in een jampotje staat. ‘Heb je het gehoord,’ fluistert hij. ‘Je krijgt een mooie pot. Dan kan je groter groeien.’

Mijn kans om even snel snel op het balkon de planten van pot te verwisselen is door deze belangstelling wel bekeken. De Boysz willen helpen. De Boysz, water, aarde en een schepje staat garant voor rommel.

Als we klaar zijn met verpotten kan ik nog net op tijd ingrijpen, anders was de Monstera dankzij een valpartij samen met Toet al zijn bladeren kwijt geweest. Of de pot de valpartij overleefd zou hebben, waag ik ook te betwijfelen. Met veger en blik veeg ik snel de gevallen aarde op, en volg de Boysz en de planten naar binnen.

De volgende ochtend word ik opgeschrikt door een harde klap in de badkamer. Bij binnenkomst zie ik Rozi, samen met mijn elektrische tandenborstel, op de grond liggen. Met opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan. ‘Wat is hiervan de bedoeling?’

Hij lacht verlegen.  Flappert met zijn oren. Schraapt zijn keel. ‘Daar waar jij de planten heb verpot zitten nu allemaal bruine vlekken.  Dat ziet er kei-smerig uit, dus dat wilde wij even poetsen.’

Zwijgend pak ik mijn tandenborstel en zet deze terug op de wastafel. ‘Ik zal een sopje maken,’ zeg ik, ‘en jullie gebruiken maar mooi de schrobber die op het balkon staat. Die is daar voor bedoeld.’

Één nat staartje en drie natte oortjes verder, zit het waterballet erop!

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Dit blog is geschreven in het kader van Platoonline’s schrijfuitdaging WE-300. Voor spelregels, deelname en het lezen van de bijdragen van anderen, klik hier.

Toet is een Cliniclown-muisje met een eigen willetje, Rozifantje is een creatie van Appelig (en daarmee one-of-a-kind) en Moeltje is lang geleden, in het koffertje van Zoon, mee naar Nederland gekomen en verblijft hier dus min of meer illegaal.