Vooraankondiging

Als dame van een zekere leeftijd krijg ik regelmatig uitnodigingen om deel te nemen aan een of ander bevolkingsonderzoek. Zo mocht ik mij twee weken geleden bij de borstenbus melden. Ondanks het feit dat ik dit misschien wel het vervelendste onderzoek uit het repertoire vind, ben ik wel gegaan. Better safe than sorry. En op zich is het wel grappig wanneer de laborant, na je dusdanig klem te hebben gezet dat je geen kant meer op kunt, zegt dat je even je adem in moet houden voor de duur van de foto. Alsof ik in die bizarre houding nog kon ademhalen.

Zowel in de bij de uitnodiging toegevoegde folder, als bij vertrek uit de bus, wordt nog even gemeld dat je de uitslag binnen twee weken ontvangt. Dat lijkt lang, maar is relatief. Wordt er iets dubieus op de foto gezien, wordt dit bij je huisarts gemeld en die neemt stante pede contact met je op. Heb je in de eerste week na het onderzoek de huisarts niet gesproken, kan je er voor 99% zeker van zijn dat er op de foto’s geen afwijkingen zijn gezien. Wat niet automatisch wil zeggen dat alles goed is. Er bestaat altijd de kans dat de afwijking niet wordt gezien. Vandaar dat je, wanneer je denkt dat er iets niet klopt met je borsten, altijd even naar de huisarts moet gaan.

Wat betreft die 99%. Dat is mijn persoonlijke ervaring. Ooit, na een uitstrijkje, kreeg ik geen brief met de melding dat alles er goed uitzag. Omdat ook de huisarts geen contact met mij op had genomen, ging ik ervan uit dat alles goed zat. Een paar maanden later had ik wat probleempjes down under en ging naar de huisarts. Bleek dat het bericht dat er onrustige cellen bij mij waren gevonden, net voor de kerstvakantie binnen was gekomen, en in het nieuwe jaar als afgehandeld gearchiveerd.

Uiteindelijk bleek er niets aan de hand, maar het heeft er wel toe geleid dat ik tegenwoordig wat beter in de gaten houd wanneer de brief met daarin het  sein meester binnen moet zijn. Vandaar dat ik dinsdag even op de postbode bleef wachten. Hij had twee brieven van bevolkingsonderzoek Zuid voor mij.

Twee brieven, dan denk je toch even, oeps. Wat, waar, waarom? Gelukkig zag ik meteen dat beide een verschillend verzendadres hadden. In de eerste brief las ik dat er op de foto’s geen afwijkingen gesignaleerd zijn, plus de eerder genoemde toevoeging dat er altijd een kans bestaat dat iets niet gezien is. Hoewel het een vorm van schijnveiligheid is, voelt het bericht toch altijd als een opluchting.

De tweede brief was de vooraankondiging van het volgende onderzoek. Dat naar darmkanker. Net na mijn jippie, ik mag poepscheppen, bleh  las ik de ontbindende voorwaarden. Laat ik nou aan bullet Als u minder dan vijf jaar geleden een kijkonderzoek in uw darmen heeft gehad voldoen. Zo’n onderzoek heb ik in december 2016 gehad; ergo, ik mag nu niet meedoen. Ik heb mij meteen afgemeld.

De eerstkomende twee jaar verwacht ik geen post meer van Bevolkingsonderzoek Zuid. Hoewel ik blij ben dat deze onderzoeken er zijn, vind ik dat ook wel een prettig idee. šŸ˜‰

18 Comments

  1. Dat vind ik wel een goede tip zeg: om de brief met geruststellend nieuws in de gaten te houden. Ik moest dit jaar voor het eerst voor het borstonderzoek en vond het erg meevallen gelukkig.

    Like

    1. Achteraf valt het altijd mee. Het zijn een paar vervelende momenten. Maar ach, goed doel en zo.
      PS. bedankt voor de HEMA rokjes tip. Ik heb die rode nu ook. En een zwarte met bloemetjes. Is weer eens wat anders dan dat eeuwige zwart.

      Like

  2. Ik had dus een broer die zo bang was voor enge ziektes dat-ie niet mee deed aan het darmkankeronderzoek. Ik ga. Inderdaad better safe than sorry. Al zie ik wel op tegen dat borstenpletgedoe. Binnenkort mag ik, geloof ik.

    Like

  3. Het is zeker goed dat deze onderzoeken er zijn, al is het inderdaad nooit een garantie dat er niks aan de hand is.
    Voorlopig ben jij er weer vanaf.

    Like

  4. Er stond vandaag een artikel over in de Volkskrant. En dat terwijl ik vanochtend een borstonderzoek had…
    Geeft de burger moed, maar niet heus.

    Like

    1. Ik heb het stuk niet gelezen (geen Volkskrant) dus weet niet wat zij hebben geschreven, en waarom jou de moed in de schoenen is gezonken.

      Like

  5. Ze zijn zeker belangrijk. Net als de tandarts eigenlijk. Ook nooit zin om te gaan, maar het moet toch maar voor je eigen bestwil. Mijn eerste bevolkingsonderzoek komt er volgend jaar aan. Ik verheug me er niet op, maar ik ga zeker.

    Like

  6. Eigenlijk wel goed die bevolkingsonderzoeken. Het zet mensen aan om zich te laten onderzoeken denk ik. Anders zouden ze misschien gewoon niet laten testen.

    Like

    1. Toch zijn er genoeg mensen die zich niet laten testen. In het spoor van de anti-vaccers is dat aantal aan het groeien (heb ik mij laten vertellen).

      Geliked door 1 persoon

  7. Ik vind het echt afschuwelijk. Niet het onderzoek zelf, dat valt bij mij altijd wel mee. Maar het wachten op de uitslag. Ik wacht nu. Er is een week voorbij…

    Like

  8. Een paar jaar geleden kwam er bij mijn vriendin borstkanker uit toen zij aan het bevolkingsonderzoek mee deed. Beide borsten moesten afgezet worden. Een paar maanden geleden bleek ze bij het bevolkingsonderzoek voor darmkanker bloed in haar ontlasting te hebben. De schrik zat er gelijk goed in! Na een darmonderzoek bleek er gelukkig niks aan de hand te zijn. Zo zie je maar dat het goed is dat die bevolkingsonderzoeken er zijn.

    Like

    1. I know. Het zijn alleen van die bud onderzoeken. Maar voor een goed doel, dus meld ik mij altijd keurig op tijd daar waar ik moet zijn.

      Like

Reacties zijn gesloten.