In een grijs verleden, toen ik nog een moppie was, hanteerde mijn moeder nog wel eens naald en draad. Tot groot chagrijn van haar en mij werden kapotte sokken en maillots gestopt, en werd lubberend elastiek uit ondergoed vervangen door een nieuw stuk elastiek. Dat die sok, maillots, om over de onderbroek nog maar te zwijgen, daarna voor geen meter meer zat, daar had mijn moeder geen boodschap aan.
Gelukkig had mijn moeder een broertje dood aan naaldwerk, en met het stijgen der welvaart en de komst van discounters als Zeeman en de Wibra waren gestopte sokken en van nieuw elastiek voorzien ondergoed al snel een uitstervend ras in huize Wiebel. Voor de maillots had zij een andere oplossing. Vanaf dat ik een jaar of zeven was kreeg ik alleen nog korte en lange broeken. Een applicatie op een broek zetten ging sneller en was makkelijker dan een maillots stoppen.
Waarom ik het nodig vond om, gezien het fantastische voorbeeld van mijn moeder, ten behoeve van mijn uitzet zo’n enorme kunststof naaidoos van de Curver aan te schaffen, stelt mij nog altijd voor een raadsel. Misschien vanwege de zes maanden dat ik naailes heb gehad. Wie zal het zeggen?
Maar ik had dus zo’n ding. Vol met klosjes half vergaan garen, kartonnetjes met onderbroeken elastiek en nog wat andere vage handwerkdingessen zoals bias banden van dat strijkspul. Je weet wel, gordijnen omzomen zonder naald en draad, maar met strijkijzer. Ook zo’n vooroorlogs ding waar ik weinig tot niets mee heb.
Naar goed voorbeeld van mijn moeder kwam die naaidoos zelden tot nooit van zijn plekje. Waarom ik dat ding dan toch vijfendertig jaar lang met elke verhuizing weer inpakte en zelfs uitpakte, is mij een raadsel. Kleding met kleine mankementjes vonden hun weg naar de kledingcontainer. Ik weet het. Verspilling en zo.
Sinds ik groener poog te leven, is een klein mankementje geen reden meer om kleding in de kledingcontainer te dumpen. Ik ga met naald en draad aan de slag. Aangezien ik geen naaldwerk talent heb, koos ik in den beginnen nog voor een zwaar afwijkende kleur draad. Vanuit de redenatie dat mensen toch wel zouden zien dat ik niet heel handig dat vestje, of die legging had gerepareerd, liet ik de draad er dik op liggen.
Ondanks, of misschien wel dankzij, het feit dat die naaidoos sinds een jaar anders dan voor een verhuizing van zijn plekje kwam, heb ik de inhoud een week of twee geleden aan een grondige inspectie onderworpen. Na opruimen van alle zooi, zoals uit gelubberd onderbroeken elastiek op een kartonnetje, bleef er te weinig materiaal over om dat enorme ding te rechtvaardigen. De doos vertrok richting kringloop, het meeste spul richting container, en het restant vond een etage in het grappige doosje wat ik onlangs bij IKEA kocht.
Heb ik wel eens verteld dat ik van de lange inleidingen ben. Nee? Bij deze. Donderdag trok ik aan een loshangend draadje aan mijn zwarte vestje. Het draadje werd langer. Ik was het breiwerk los aan het trekken. Ik schreef voor vrijdag in mijn agenda: vestje repareren. Meteen daarna dacht ik aan de 5 minuten regel binnen het plannen. Wanneer iets maar hooguit 5 minuten tijd in beslag neemt, plan je het niet in, maar doe je het meteen.
Het resultaat is haast onzichtbaar. Al doende leert men. Of misschien komt het wel omdat ik dit keer een zwarte draad heb gebruikt. Die valt niet op. 😉
NB. Eigenlijk heet het de twee minuten regel 😉 maar met 5 minuten werkt het ook.
Haha lange intro maar wel leuk. Ik heb er nooit iets van gekund. Vriendjelief wel
LikeLike
Da’s een reden temeer hem in ere te houden. Handig zo’n handyman!
LikeLike
Hahaha! Heel goed van je!
Die vijf-minuten-regel is ook goed. Maar boodschappen doen duurt langer dan vijf minuten. Dus ik blijf nog lekker even zitten. Geweldig! Die vijf-minuten-regel!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie naaidoos! En die 5 minuten regel is zeker ideaal!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie naaidoos! Ik heb ook zo’n curver exemplaar, zonder deksel, maar herstelwerk ….. heel zelden 🙂
LikeLike
Ik had er een van twee lagen, met een deksel. Wat maar goed is ook. want anders waren de naalden tot stof vergaan.
LikeLike
Hier geen naaidoos, nooit gehad ook geloof ik. Maar ja, dan weer wel een naaikastje, naaimachine, etc. Ik ben geheel vergroeid met die machines.
Mijn moeder hanteerde nog wel een handnaald, mijn dochter doet dat ook. Ik heb een hekel aan het inzetten van de draad in zo’n ding – hoewel ik natuurlijk in het bezit ben van een toestelletje waarmee een blinde het voor elkaar krijgt, moeiteloos. En als ik het dan toch eens heb gedaan, dan krijg ik moppers van mijn dochter dat ik de draad niet goed genoeg heb vastgezet. Wat een gedoe.
Als ik wat te verstellen heb en er zit niet toevallig de goede kleur garen op de machine (dat is het allermakkelijkst) dan is een tubetje textiellijm mijn beste vriend. Daarmee zet je ieder losrakend draadje moeiteloos vast. Ook bijvoorbeeld knoopjes aan de achterkant, doen voordat je het kledingstuk gaat dragen. Dan komen ze niet los.
Kies niet witte textiellijm, maar kleurloze. Koop op het internet (fourniturenwinkel) of IRL bij een stoffenwinkel of zo. Mijne komt van internet. Een tubetje (goed merk, fourniturenhandel) werkt m.i. beter dan een flesje of een stick. Maar het plakt allemaal – ik heb het geprobeerd.
LikeLike
Dit vind ik een tip om te onthouden. Dat scheelt een hoop werk achteraf…
LikeGeliked door 1 persoon
Preventief verstellen 😉
Als je geen textiellijm in huis hebt, kun je ook blanke nagellak nemen. Maar dat wordt minder mooi (hard).
LikeLike
Ik heb beide niet in huis maar denk dat ik achter de textiellijm aanga. Vriendin heeft verstand van die dingen en dan hebben we binnenkort een wandeldoel..
LikeGeliked door 1 persoon
Goed verhaal! Voor mij zou iets repareren met naald en draad veel langer kosten dan 5 minuten, maar dat komt wellicht doordat ik nooit naailes heb gehad. Ik heb alleen eens geleerd hoe je een knoop kunt aanzetten. Ik heb een naaisetje van een paar euro van de Action. Zit alles in wat ik nodig heb. Ik gebruik het alleen om gaten in Sproets favoriete knuffel (Alpie de Alpaca) te maken. Over goed duurzaam bezig zijn gesproken…
Hoe heet het IKEA-bakje trouwens? Ik wil hem ook!
LikeLike
Het was even zoeken, maar hier is de link… https://m2.ikea.com/nl/nl/cat/papershop-25227/
LikeLike
Ik zie hem niet via deze link?
LikeLike
Kom je niet uit in de papershop van IKEA? Daar staat-ie op de tweede rij. Anders even zoeken op Anilinare .. Of misschien dat deze link beter werkt ,,,
https://www.ikea.com/nl/nl/catalog/products/90428210/
(nog even en ik sta bij mijn eigen spamreacties ;-))
LikeLike
Ooo, ik begrijp nu pas dat wat erachter zat erbij hoort. Logisch dat ik hem niet kon vinden, haha!
LikeLike
Ja, het is zo’n ouderwets rolding maar dan staand. Zolang het deksel erop zit, kan je er niets mee… 😉 Nou ja, heb ik je toch mooi van de straat gehouden.
LikeLike
PS. Ik denk dat ik ook langer dan 5 minuten aan het prutsen ben geweest. Maar een week lang, elke dag de melding ‘vestje repareren’ overnemen in mijn planning had wsl langer geduurd…
LikeLike
Ha ha ha ha, grapjas die Rob. En net iets sneller dan ik, want ik had best hetzelfde willen zeggen…Jij hoeft je de komende tijd niet te vervelen denk ik zo… :-).
LikeGeliked door 1 persoon
Dat hoef ik sowieso niet ben ik bang. Ben niet voor niets als twee dagen aan mijn blog aan het klungelen. Betekent meestal dat ik een deadline aan het creëeren ben..
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen.
Morgenochtend sta ik bij jou op de stoep met al mijn stik-, naai en verstelwerk.
Het zijn alleen maar klusjes die ruim binnen de 5 minuten te doen zijn.
Enthousiaste groet,
LikeGeliked door 3 people