Soms zijn oorzaak en gevolg compleet onduidelijk. Mijn gebrek aan fietsconditie is zo’n situatie. Ooit fietste ik namelijk met gemak 100 kilometer op een dag. En ja, ik snap dat wanneer je een paar jaar niet meer fietst, dit je fietsconditie en -vaardigheid niet ten goede komt, maar toch. De grote vraag is: Wiebel ik bij gebrek aan fietsconditie? Of heb ik geen fietsconditie omdat ik wiebelig fiets?
Toen brak er donderdag een stukje composiet van mijn voortand af. Composiet ja. Veertien jaar geleden heb ik een ongelukje met een (geleende, voor mij iets te hoge) fiets gehad. Ik remde te stevig, het voorwiel blokkeerde, ik kon niet met mijn voeten aan de grond en werd gelanceerd. Het resultaat: Twee gekneusde knieën, een gekneusde oogkas en een beschadigde tand.
In de wetenschap dat het veel slechter had kunnen aflopen grapte ik mijn vliegles ging prima, ik had alleen wat moeite met landen. Mijn verwondingen heelden, ik fietste nog net zo goed als voorheen, en mijn vliegles raakte op de achtergrond. Verdween van de radar, zogezegd.
Zes jaar later kocht ik een nieuwe fiets. Een roze Batavus, genaamd flying D. Ik vond de naam wel grappig. Het bleek een heerlijke fiets. Wel één met een hoog frame, waardoor het zadel op de laagste stand moest staan. Wat de fietsenmaker braaf deed.
Een week of wat geleden zou ik met Vriendin gaan fietsen. In afwachting van haar komst haalde ik mijn fiets alvast uit de schuur en parkeerde deze in de buurt van de trap. Ik vleide mijn achterwerk op de trap en staarde naar mijn fiets. Je moet toch wat, nietwaar? Ineens drong het tot mij door dat ik een stukje zadelstang zag. Wel vier centimeter. ‘Volgens mij kan mijn zadel nog een stukje omlaag,’ zei ik tegen Vriendin. ‘Natuurlijk kan dat,’ zei zij en wij vertrokken.
Eigenlijk ging het fietsen die dag best goed. Alleen bij het remmen voelde ik mij wat angstig. En begreep dat niet. Nu, dankzij een stukje composiet van drie bij vier millimeter wat herinneringen terug bracht aan die ene nacht, wel.
Koffie Digitalix 
Als je maar met je voeten bij de grond kunt is het allemaal niet meer zo eng.
Je kent mijn verhaal hè. Een jaar geleden gevallen met mijn elektrische Stella en rot terecht gekomen. Inmiddels verkocht, ik durf echt niet meer. Mijn Gazelle Maxinette is heel fijn. Framemaat 48 en 24″ wielen. Ik kan dus ook eindelijk met mijn voeten bij de grond. Met mijn 1.56 m is dat me nog nooit gelukt in mijn leven. Voelt veilig!
LikeLike
Mijn moeder had ooit een superlage fiets zodat zij zich met haar 1.60m veilig voelde. Broer (1.90m) en ik (1.70m) ‘leende’ die fiets regelmatig. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dat moet een komisch gezicht zijn geweest. Jan gebruikt mijn fietsje ook wel eens om afval naar de ondergrondse container te brengen.. geen gezicht.. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Grappig hoe dat werkt met associëren. Er gebeurt het één en dat heeft dan een stortvloed aan herinneringen aan iets heel anders tot gevolg. Maar fijn dat je nu snapt waar die schrik vandaan komt. Als je wat wiebelig bent (op de fiets) kun je maar beter makkelijk met je voeten aan de grond komen. Ikzelf vind dat heel vervelend fietsen als het zadel te laag staat, maar het is ook maar wat je gewend bent….
LikeGeliked door 1 persoon
Het is idd een kip en ei gedoe. Als je conditie en stabiliteit niet goed zijn, dan is er niets mis mee om je zadel wat lager te zetten, zodat je op de fiets zittend goed met de tenen vlak op de grond kan staan. Als alles beter gaat, dan kan na verloop van tijd het zadel iets omhoog, waardoor je lichter trapt. Bij een trapperrondgang moeten je benen in de verste stand net niet gestrekt zijn.
Zelf zie ik veel oudere vrouwen op veel te grote fietsen. Onder de 1,70 moeten mensen eigenlijk aan kleinere wielen, 26 ipv 28 inch. Maar ook framematen zijn soms zo hoog dat ik ze op de fiets zie klauteren en dat ze er bij een stoplicht af moeten springen. Sturen zie ik ook tot okselhoogte. Nou heb je daar niet zoveel last van, maar het ziet er wel erg vreemd uit. Schijnbaar blijven mensen fietsen op de groei kopen, ook al is er sprake van een behoorlijke krimp.
LikeLike
Ik heb altijd een 26 inch gehad maar kreeg de laatste keer het advies voor een 28 inch te gaan.Volgens mij hebben al die fietsverkopers de laatste jaren training gehad in ‘hoe het zou moeten’ en rijden ‘we’ daarom allemaal wat te groot. (Het is mij inderdfaad ook opgevallen).
LikeLike
Zodan, je had een behoorlijke vaart dat je zo over je stuur heen vloog…
Hopelijk gebeurd dit niet nog eens. En inderdaad, grond onder de voetjes kunnen voelen. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Yup. Voetjes op de vloer houden.
LikeGeliked door 1 persoon
Wow! Dat was een flinke smak! Ik zorg ook altijd dat mijn voetjes bij de grond kunnen. En ik ben geen held met fietsen, hoor. Fietsen door los zand vind ik al eng.
LikeGeliked door 1 persoon
Je bent grappig maar je hebt een flinke smak gemaakt zeg. Ik had een fiets waarvan de remmen blokkeerde, de fiets is nu weg.
LikeLike
Het was een geleende fiets… Ik heb ‘em nooit meer gebruikt..
LikeLike
Herkenbaar die angst. Fijn dat je zadel toch wat lager kon, maar bovenstaande antwoord is ook handig te weten.
LikeLike
Ik ken bovenstaand antwoord. Dat heeft de fietsenmaker mij ook verteld. Daarom heb ik de fietsmaat die ik nu heb.
Punt is: de eerste 40 jaar van mijn leven heb ik op een iets lagere fiets gereden zodat ik makkelijk met mijn voeten bij de grond kon.
Als het zadel weer omlaag gaat (het staat nu hoger dan toen ik de fiets kocht. Wsl heeft zoon het zadel omhoog gezet toen hij een half jaar mijn fiets heeft gebruikt. De knul is dik 20 centimeter groter dan ik zei de gek), kan ik mijn been al fietsend nog strekken, en ik kan met mijn voeten aan de grond komen. Ik hoef mijn benen dan niet meer te overstrekken, zoals nu. Zoals op die geleende fiets toen.
Aangezien ik licht motorisch gestoord ben, is dat voor mij veel beter. Zelfs de balans is dan beter. Omdat ik mij veilig voel. Iets wat ik nu niet doe. Bovendien is het overstrekken van je benen niet goed.iets wat mijn rug regelmatig verteld wanneer ik in deze stand tegen een heuveltje op ploeter.
LikeLike
Wanneer je fietszadel zo staat dat je zittend op het zadel je been volledig kan strekken op een van de pedalen dan zit je het beste en fiets je het makkelijkst.
Hoe lager je zadel staat hoe slechter de balans wordt. En dat geeft natuurlijk valpartijen.
Vriendelijke groet,
LikeLike