Zoveel mensen, zoveel manieren

Keurig op tijd wandel ik de bibliotheek van Panningen in voor een Ontmoetingsochtend voor werkzoekenden. Deze keer komt een recruiter van een grote onderwijsinstelling in de regio iets vertellen over haar organisatie in het algemeen, en de wijze van vacature invulling in het bijzonder. Verder zal aandacht besteed worden aan de vragen: waar moeten een goed CV en een goede motivatiebrief aan voldoen.

Na een korte introductie vraagt zij ons wat wij verwachten dat deze ochtend ons brengt. Naast het bekende geen verwachtingen en handvatten voor het maken van een goed CV en/of het schrijven van een goede brief springt inzicht krijgen in de werkwijze van een recruiter in het oog. Al snel is duidelijk dat een aantal aanwezige slechte tot zeer slechte ervaringen met recruiters hebben.

Onze gastspreekster laat zich door deze negatieve sentimenten niet uit het veld slaan. Vertelt haar verhaal. Over de organisatie, het soort vacatures dat de organisatie heeft en de mogelijkheden tot zij instromen in het onderwijs. Hoe zij CV’s beoordeelt. Waar een goed CV in haar ogen aan moet voldoen. Legt het belang van een motivatiebrief uit, en waar zij bij het lezen van een motivatiebrief op let. Als laatste verteld zij over haar zoekproces naar mogelijk geschikte kandidaten via LinkedIn, en dat haar rol, als recruiter in dienst van de betreffende werkgever, anders is dan de rol van een recruiter bij een detacherings-, werving & selectie- of uitzendbureau.

Tijdens haar presentatie benadrukt zij meerdere keren dat dit haar werkwijze is. Dat zij weet dat er teammanagers binnen haar organisatie zijn die wel alleen het CV scannen en totaal niet naar de brief kijken. Dat dat elders niet anders zal zijn. Dat het wat haar betreft geen pré is alvorens te solliciteren eerst te bellen om (zogenaamd) wat vragen te stellen, al weet zij dat er teammanagers zijn die daar wel naar kijken.

Ik vind haar verfrissend. Buiten een paar kleine, in mijn ogen logische, moetjes met betrekking tot CV (gestructureerd), brief (zorg voor een aanhef en een motivatie!) en sollicitatie (die moet niet als een tang op een varken slaan (mijn woorden)) maakt zij ons, in ieder geval mij, duidelijk dat er niet slechts één set regels is waaraan je als sollicitant moet voldoen.

Dat ben ik anders gewend. De afgelopen maanden heb ik zoveel, vaak tegenstrijdige adviezen (verplichtingen), met betrekking tot solliciteren voorbij zien komen, dat ik er turreluurs van ben geworden.

Altijd bellen met een (fictieve) vraag, alleen bellen als je een echte vraag hebt, niet bellen om een vraag te stellen want dat komt dom over. Je CV moet strak en gestructureerd zijn. Nee, je CV moet kleurrijk zijn, origineel en in het oog springend. Je moet per functie puntsgewijs je ervaring opsommen, ook als het betekent dat je dan een CV van vijf kantjes krijgt. Nee, je CV moet zo kort en beknopt zijn. Maximaal twee pagina’s. Je opgedane werkervaring moet je toelichten in je brief. Wat weer haaks staat op het advies eerdere werkervaring niet te vermelden in je brief omdat dat al op je CV staat.

Al die verschillende adviezen maakt dat een mens wel eens aan zichzelf gaat twijfelen. Ik in ieder geval wel. Dankzij deze recruiter weet ik dat ik gewoon door moet gaan op de door mij ingeslagen weg.

Ik bel dus niet om te bellen, houd mijn CV gestructureerd in twee kolommen en maak er geen stroomschema van om op te vallen en bovenal blijf ik, daar waar ik vermoed dat het nodig is, mijn recente werkervaring toelichten in de begeleidende brief. Omdat dat mijn manier is. Omdat er niet een juiste manier is om te solliciteren. Omdat ik van te voren niet weet op basis van welke criteria mijn CV en mijn brief beoordeeld gaan worden.

Het moge duidelijk zijn: het was wat mij betreft weer een nuttige ochtend.