Augustus challenges maand

Augustus bleek een goede maand om aan challenges mee te doen. Ik had er deze maand drie. Slow Fashion Season, mijn stoppen met snaaien en schranzen exemplaar en de Charmed Getting Things Done Bootcamp en twee van deze challenges heb ik deze maand tot een goed eind weten te brengen. Schijnbaar heb ik wel iets met peer-pressure.

Slow Fashion Season

In juni ben ik gestart met Slow Fashion Season en beloofde drie maanden lang, van 22 juni tot 22 september, geen nieuwe kleding te kopen. Tweedehands kleding mag wel. Hoewel ik in juni heel hard roeptoeterde dat deze challenge een makkie was, omdat er bij de kringloop heel leuk spul hangt, had ik vooral zoiets van, ik heb niets nodig, dus ik hoef echt niet naar de kringloop toe. Uiteindelijk had ik wel wat nodig, en dat leverde mij een enorm leuk jasje op. Alleen jammer van die hittegolf deze maand. Daardoor heb ik er nog niet mee kunnen pronken.

Stoppen met snaaien en schranzen

In eerste instantie gaf ik mijzelf 30 dagen de tijd om het snaaien en schranzen af te leren. Zou het lukken, mocht ik als beloning een Japanse planner voor 2020 aanschaffen. Rond dag 20 had ik het even zwaar en verlengde de termijn naar 50 dagen. Die zitten er op, dus deze challenges ligt achter mij. Het niet meer snaaien en schranzen, en het negeren van suikers, begint al een gewoonte te worden. Voorlopig moet ik dus nog wel een beetje opletten.

Wat de beloning betreft: die heb ik op dag 34 al besteld. Zonder keuzestress. Ik twijfelde tussen drie versies maar uiteindelijk was er nog maar één versie leverbaar vanuit de pre-order. Aangezien onduidelijk was of dit bedrijf nog een tweede bestelling bij de leverancier kon/mocht plaatsen en zo ja, per wanneer, heb ik maar meteen op bestellen gedrukt. Over een maandje hoop ik mijn beloning in handen te hebben.

CharmedGTD bootcamp

Ook hier heb ik mij met verve doorheen geslagen, al zeg ik het zelf. Zoals vaste lezers weten, vecht ik nog wel eens met mijn plan proces. Ik maak vaak een zooitje van mijn (privé) planning. Ik ben een aan social media verslaafde deadline junkie en dat maakt dat ik wat minder (understatement) productief ben dan ik zou wensen. Dankzij de challenge heb ik wat wijzigingen aangebracht in mijn plan proces. Zo heb ik mijn week verdeeld in werktijd en vrije tijd, mijn werkzaamheden op gelijke wijze verdeeld, en probeer ik meer met week-en dagdoelen te werken, dan uitsluitend to-do’s.

Deze challenge heeft er verder toe geleid dat de regelmaat in mijn slaaptijden deels is hersteld, ik weer tijd vrijmaak om te mediteren en te lezen, ik alle social media meldingen uit heb staan en dankzij een poweruurtje alle kleine k-klusjes, van die klusjes die ik graag voor mij uitschuif, afgehandeld heb.

Een aantal van de door @MissTrenchcoat bedachte opdrachten heb ik niet gedaan. Zo luister ik maar zelden naar muziek, dus een productiviteits playlist maken, is aan mij niet besteed. Net zo min als het luisteren naar een podcast in plaats van naar de TV te kijken. Ik kijk namelijk nauwelijks TV, dus….

Wat ik ook niet heb gedaan, tenminste niet speciaal voor deze challenge, is het opmaken van mijn bed zodra ik daar uitgerold ben. Dat doe ik namelijk al heel lang. Niet omdat ik ooit gelezen heb dat alle super productieve mensen dat doen. Mijn bron is wat euh banaler. In één van de afleveringen van CSI lopen Sara en Nick samen een slaapkamer in als onderdeel van hun sporenonderzoek. Het is er nogal een zooitje, waarop Sara zegt, ‘Door dit werk maak ik mijn bed op voordat ik van huis ga. Ik wil niet dat, mocht er met mij wat gebeuren, mensen door mijn zooi moeten harken.’

Niet dat ik verwacht een moordslachtoffer te worden. Mijn handelen valt veel in de categorie zorg dat je altijd schoon en fatsoenlijk ondergoed aan hebt want mocht er wat gebeuren zodat je naar het ziekenhuis moet, schaam je je tenminste niet dood voor je ondergoed! Een geliefde uiitspraak van mijn moeder. 😉

Mijn challenges successen maken dat ik mij niet schuldig voel over het loslaten van mijn social media kalender. Het leven moet wel tenslotte wel leuk blijven. Er moet al zoveel!

12 Comments

  1. Nouhou! Ik voel me nu een enorme neuroot. Bij mij gaat dat plannen vanzelf. Ik leg mijn bed ook open, trouwens. Maar ik heb altijd wel keurig ondergoed aan. Voor het geval ik aangereden word. 😉

    Like

    1. Dat laatste doe ik ook. Misschien had Mam wel gelijk en stel je toch voor. Overleef je de aanrijding, overlijd je alsnog vanwege de schaamte.

      Geliked door 1 persoon

  2. Je bent goed bezig! Ik maak mijn bed nooit op. Openklappen is beter, heb ik gelezen. Maar goed, who am I fooling: ook dat laat ik meestal zitten.

    Geliked door 1 persoon

  3. Ik zie de uitdaging van al die challenges eigenlijk nooit zo. Maar als iemand het dan doet, vind ik het uiteraard wel knap.

    Like

  4. Jeetje wat een challenges. Ik wou echt dat ik geen nieuwe kleren hoefde te kopen, een spijkerbroek van de kringloop gaat ook prima. Je bent lekker bezig zeg.

    Geliked door 1 persoon

  5. challenges, daar doe ik niet aan mee. Ik ben redelijk evenwichtig en kan mezelf goed in de hand houden qua snaaien, opruimen enz. Mijn enige zonde zijn WF en consorten 😀

    Geliked door 1 persoon

  6. Bij gebrek aan schoon ondergoed droeg een collega het ondergoed van zijn vrouw.

    Bij een ernstig ongeluk moest zijn bovenkleding weggeknipt worden. Voor alle aanwezigen zichtbaar kwam toen het vrouwenondergoed te voorschijn.

    Ja, jouw wijze raad m.b.t. bed opmaken en ondergoed is zinnig ….

    Vriendelijke groet,

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.