Net zo chagrijnig als mijn auto

15 reacties

Zaterdag rond het middaguur ging mijn telefoon. Nummer onbekend. Normaal een reden om niet op te nemen, dus waarom ik dat nu wel deed? Beats me!

‘Met RIanne Digitalix,’ zeg ik. ‘U spreek met Marietje van Autobedrijf Digitalix (de familieconnectie ligt dusdanig ver in het verleden dat je van een homeopathische verdunning van de genen moet spreken dw. geen familie). Spreek ik met mevrouw Digi…’ Het is duidelijk dat het dan pas tot Marietje doordringt dat ik dezelfde, in Limburg nogal bijzondere, achternaam heb als haar baas. ‘Talix,’ maakt zij haar zin af.

‘Daar spreek je mee,’ zeg ik beleefd. ‘Wat kan ik voor je doen?’ Ik verwacht een riedeltje over de wintercheck maar nee, Marietje mag mij een spiksplinternieuwe Suzuki aanbieden. ‘Geen belangstelling,’ zeg ik. ‘U wilt geen nieuwe auto kopen?’ vraagt het wicht verbaasd. ‘Neen, ik heb geen behoefte aan nieuwe auto. Deze is pas drie jaar oud en ik rijd nauwelijks,’ verduidelijk ik compleet overbodig mijn neen. ‘Dan is dit het perfecte moment om over te stappen op een nieuwe auto. Nu krijgt u nog een mooi bedrag voor uw auto terug en hoeft u nauwelijks iets bij te leggen.’

Nauwelijks iets bij te leggen. Hooguit een keuken, denk ik, en zeg wederom dat ik geen belangstelling heb. Marietje gooit een bekende marketing truc in de strijd, en noemt nogmaals mijn naam. ‘Maar mevrouw Digitalix,’ begint zij. ‘Nee!’, zeg ik resoluut. ‘Goede dag verder en tot ziens.’ ‘P-p-p-prettige dag nog,’ zegt Marietje net voordat ik de verbinding verbreek.

Zoon loopt de kamer binnen. ‘Wat was dat?’ vraagt hij. ‘Autobedrijf Digitalix, of ik een nieuwe auto wil kopen. Het mens bleef maar volhouden dat dit het perfecte moment is om Grumpy*) in te ruilen en voor iets nieuws te gaan. En nu ben ik net zo chagrijnig als mijn auto.’

Ineens weet ik weer waarom ik mijn auto niet bij deze dealer, maar bij een dealer (die dat nu helaas niet meer is) in Venray heb gekocht.

*) Ik heb een Suzuki Ignis semiautomaat. Een semiautomaat schakelt net iets minder soepel dan een normale automaat, waarbij iets minder soepel zwak is uitgedrukt. Mijn semiautomaat lijkt een eigen willetje te hebben. Een chagrijnig eigen willetje. Het lijkt die zeikkabouter van Sneeuwwitje wel. Vandaar dat mijn auto tegenwoordig naar de naam Grumpy luistert. Of beter gezegd, niet luistert want…. zie bovenstaande.

15 Comments

  1. Marietje bofte met jou! Ik hang na het horen van de eerste vraag al op. Zo irritant, dat soort telefoontjes.

    Like

  2. Hoe komt die Marietje aan jouw telefoonnummer?? Het moet ook niet gekker meer worden zeg… ik dacht dat alleen energieverkopers dit soort verkooptaktieken hadden…

    Like

    1. Uit het klantenbestand… Sinds dit voorjaar ben ik klant bij het garagebedrijf met dezelfde achternaam als ik zei de gek.

      Like

  3. Ik rijd in een authentieke auto uit de vorige eeuw en die kan – wat mij betreft – nog jaaaaren mee. Nee zeggen is zo’n beetje mijn makkelijkste woord. Goed gezegd, Missis Wiebel ♥

    Like

    1. Dat vond ik van Suvvertje ook. De kenners en Suv zelf dachten daar heel anders over.
      Ben eindelijk gewend aan Grumpy, dus die gaat voorlopig niet meer weg.

      Like

    1. Zou kunnen. Tot nu toe is het altijd een van de meest florerende dealers hier in de regio geweest. Maar aan alles kan een einde komen.

      Like

    1. Behoorlijk ja. Misschien dat ik volgend jaar mijn auto toch maar naar de garage in Oostrum (40 km verderop ipv op loopafstand) breng…

      Like

  7. Zou zo’n telefoonactie nou ook maar één geïnteresseerde koper opleveren, vraag ik me altijd af…..?

    Ik kan het me haast niet voorstellen…

    Like

    1. Ik ben niet voor marketeer in de wieg gelegd. Herken de technieken wel. Vind ze rete irritant. En, net als met alle soorten marketing, er zijn altijd mensen die er intrappen.

      Like

Reacties zijn gesloten.