Minimalistische kledingkast vs Intelligente lockdown

Nou ja, de inhoud van mijn kledingkast is tegenwoordig minimalistisch, de kast stamt nog uit de tijd de tijd dat een kledingkast nog een echte kast was. Met een bodem, zij- en achterwanden, bovenkant en deuren. You get the picture.

Ik heb een beetje heel erg veel hekel aan fysiek winkelen en vooral aan kleding passen, waardoor ik ooit mijn heil zocht tot online winkelen. Het resultaat daarvan was een redelijk gevulde kledingkast vol met hele en halve miskopen die de kast nauwelijks tot nooit verlieten. Iets met kwaliteit, maat, pasvorm, soort stof. Effectief droeg ik ongeveer één vierde van mijn kleding.

Na een grote opruiming (waarbij een deel van mijn kleding naar vriendinnen is gegaan en de rest naar de kringloop) hangt en ligt alleen dat één vierde deel nog maar in mijn kast. Lekker overzichtelijk.

Na een zomer, herfst en winter waarin er meer kleding uit mijn kast vertrok (soms is iets niet meer te repareren) dan erbij kwam, schoot Nederland en intelligentie lockdown en de lente in en voelde de inhoud van mijn kledingkast als ontoereikend. Weg was het voornemen alleen nog fysiek te winkelen. Online vulde ik in razend snel een winkelmandje met net niet items. Op het moment van bestellen aarzelde ik even. Wandelde naar mijn kledingkast en onderwierp deze aan een vlootschouw.

Eén hemdje, één bloesje, vier shirtjes met korte mouwen, vier shirtjes met driekwart mouwen, drie shirtjes met lange mouwen, zes rokjes, drie zomerjurken en een wasmachine verder wist ik dat ik met de inhoud van mijn kledingkast 81 verschillende combinaties kon maken. Dat daar een tiental combinaties bij zitten waarin ik niet door de buitenwereld gezien wil worden, is een ander verhaal.

Ik gooide het winkelmandje leeg en heb mij voorgenomen na de lockdown de plaatselijke middenstand te spekken. Dan weet ik op het moment van aanschaffen wat ik in huis haal. En wellicht vind ik tegen die tijd een keertje shoppen gewoon leuk. Iets met honger en rauwe bonen.

20 Comments

  1. Top! Da’s ook mijn idee! Ik draag maar twee setjes kleding nu. Als setje 1 in de was gaat, trek ik setje 2 aan. Dan setje 1 weer als setje 2 in de was gaat. Het maakt me niks uit want niemand ziet me. Da’s dan weer een voordeel. Bovendien groeit mijn spaarsaldo nu harder dan ooit dus ik ga helemaal los straks!

    Geliked door 2 people

  2. Wat knap!, zo’n uitgedunde kledingkast; als ik zeg: Zou ik ook moeten doen, zeg ik iets waar ik al jaaaaren tegen aan hik ;-/ Online koop ik zelden, heel af en toe een vest bij King Louis. Voorlopig slijt ik even mijn te volle kast op, en daarna doe ik hetzelfde als jij: lokaal… (EN hopelijk ook: sorteren & wegdoen ;))

    Like

  3. Ik houd wel van een kledingkast die niet al te vol is. Ik heb ook best veel kleding die ik eigenlijk amper draag, en zou die graag willen doen, maar dat durf ik niet, want dan ben ik bang dat ik het ineens ga missen…

    Like

    1. Hang al de hangers achterste voren en draai ze om zodra je een kledingstuk gedragen hebt. Zo krijg je inzichtelijk wat je wel en niet draagt. Na een jaar kan je dan gaan opruimen waarbij je de twijfelaars tijdelijk ergens anders opbergt.

      Geliked door 1 persoon

  4. Ik heb er ook zo’n hekel aan, online nog meer. Soms voel ik de kwaliteit al door het plastic en pak ik het niet eens uit. Ik paste vorige week 2 heel oude spijkerjasjes (minstens 6 jaar oud) en die paste nog!

    Geliked door 1 persoon

  5. Ik koop regelmatig online maar alleen bij één merk waarvan ik weet dat het goed is en past. Verder koop ik lokaal mijn kleren. Want dat vind ik wel zo fair.

    Like

    1. Alleen de retro jurken koop ik nog online. Maar de laatste is ook al weer van een jaar of drie geleden. De rest inderdaad lokaal (waarbij ik HEMA en C&A ook even als lokaal tel.)

      Like

  6. Zoveel fijner om even aan de stof te kunnen voelen en te kunnen passen. Ik weet niet of je handig bent maar van 2 dingen een nieuwe maken kan ook enz. maar jij hebt het te druk qua werk denk ik om daar mee bezig te zijn.

    Like

    1. Ik zit wel te overwegen om iets zelf te maken. Moet dan wel helemaal met de hand want geen naaimachine (en geen wens ooit nog een naaimachine in huis te halen) maar wie weet. Nu het steeds langer licht blijft…

      Like

      1. Misschien tijdelijk van iemand eentje lenen? Met de hand is tijdrovend en niet zo bestand tegen de wasmachine. Voor stretch stof ook erg lastig

        Like

          1. 😂😂😂 ik geef naailes en ik leer mensen hun naaimachine kennen. Ik heb zelf een blinde dame weer laten naaien en vele anderen. Ik heb het mezelf geleerd. Later wel een opleiding gevolgd maar niet afgemaakt omdat ik de lessen niet goed vond.

            Like

            1. De laatste keer dat ik naar een naaimachine keek voelde ik mijn vinger weer vastzitten aan de spijkerbroek. Ik houd het voorlopig even bij gewoon een naald en draad. Wie weet word ik ooit weer dapper…

              Geliked door 1 persoon

              1. Ik snap het. Gisteren schreef ik een blog met een paar kleine projecten die evt. met de hand kunnen en ook verven in de wasmachine is een mogelijkheid om je garderobe aan te passen.

                Geliked door 1 persoon

    1. Klopt. Ik zou zo naar mijn favoriete winkel kunnen wandelen maar dat voelt niet als ‘noodzakelijk’.
      Aan de andere kant, door niet te winkelen, brengen we de winkeliers op de rand van de financiële afgrond. Dat vind ik dan wel weer lastig in deze..

      Like

Reacties zijn gesloten.