Zo stijf als een plank

Naast yoga voor soepele spieren en wandelen en fietsen voor de conditie gooi ik er de laatste weken ook nog een paar plank oefeningen tegenaan. Iets met groeiende kipfiletjes en ijdelheid.

Donderdagavond sjouw ik mij de rimram om samen met Zoon de TV kast, een kleding-, boeken- en keukenkast aan de straat te zetten. Aansluitend aan het sjouwen meld ik, eigenlijk tegen niemand in het bijzonder en Zoon in het algemeen dat ik die avond het planken oversla. ‘Ik heb zes kilometer gewandeld, negen kilometer gefietst en dan net nog al dat sjouwen. Ik vind het welletjes geweest voor vandaag.’

Zoon, die voor de verandering wel luisterde, gaf mij groot gelijk. ‘Je hebt zoveel planken in je handen gehad, dat je alle soorten plank wel hebt gedaan.’ Blij met zijn bijval voelde ik mij toch een beetje schuldig, maar deed geen plank.

Vrijdag trouwens ook niet. Tegen de tijd dat het avond was en mijn matje uitnodigend lag te lonken, had de spierpijn mijn kipfiletjes, bovenbenen, rug- en buikspieren overgenomen. Echt, daar kunnen de oefeningen niet tegenop.