Vrijdag zie ik op Facebook een berichtje van een collega voorbij komen. Zij heeft namens de organisatie een cadeautje ontvangen en wordt in de begeleidende brief zorgheld genoemd. Ik reageer met de woorden terecht en verdiend. Wanneer ik een uur later de brievenbus leeghaal, vind ik eenzelfde pakket. Verhip, ik ben ook een zorgheld schrijf ik op Facebook. Ik krijg likes en bijval. Toch zie ik het heldendom niet. Ik doe gewoon mijn werk. C’est tout. Daar hoef ik toch geen extra waardering voor te krijgen?
Het duurt even voordat het tot mij doordringt dat ik een dubbele standaard hanteer.
Ik ben trots op de alle collega’s, zowel binnen de zorg als in de ondersteunende diensten, zowel binnen de eigen instelling als ver daarbuiten die, ondanks deze bijzondere tijden, dag na dag hun werk doen. Meer dan hun werk doen. Er wordt vaak niet één maar wel tien tandjes extra bijgezet. Helden zijn het. Zorghelden.
Ik word Gallisch van alle nieuwbakken productiviteitsgoeroes die Jan Rap en zijn maar vertellen dat het niet erg is dat zij momenteel niet zo productief zijn omdat we in bijzondere tijden leven en dat niemand nog zo productief is als voor deze crisis. Tandenknarsend realiseer ik mij dat mijn collega’s en ik nog nooit zo hard hebben gewerkt als nu. Nu deze bijzondere tijden om een inzet vragen waar je u tegen zegt. Waar wij u tegen zeggen. En het gewoon doen. Uurtjes, dagen, weekend extra werken. Roeiend met de riemen die we hebben. Omdat het bijzondere tijden zijn. Omdat het zorghelden zijn.
Ineens dringt het tot mij door: ik werk ook uren, dagen, weekenden extra. Lunchpauzes schieten er vaker wel dan niet bij in. Niks onder werktijd een wasje inzetten, de wc poetsen of alvast aan het avondeten beginnen… Daar heb ik geen tijd voor. Ik log ‘s-morgens om half acht in, trek om vijf uur de stekker eruit, log om zeven uur weer in mocht het nodig zijn en neem ‘s-avonds om tien uur pakketjes in ontvangst die ik de volgende dag naar de zorglocaties breng. En me dan schuldig voel omdat ik een uurtje buiten ben in de baas zijn tijd.
Inderdaad. Ik meet met twee maten. Ik leg mijn eigen lat hoger dan de lat vor een ander. Ineens is daar het besef: Verhip, ik ben een zorgheld. Dit keer voel ik de woorden wel. Ja, ik doe gewoon mijn werk. Gezien de bijzondere omstandigheden inclusief alle beperkende maatregelen, is dat best wel bijzonder. Iets waar ik niet alleen voor een ander, maar ook voor mijzelf best trots op mag zijn.
Koffie Digitalix 
Je mag zeker trots op jezelf zijn ja!
LikeLike
❤
LikeLike
Daar mag je zeker trots op zijn. Ik word er alleen een beetje moe van dat allerlei beroepsgroepen nu ineens apart benoemd worden. Applaus voor de vakkenvullers! De schoonmakers! De vrachtwagenchauffeurs! Applaus! Ja, jongens. We doen allemaal ons best. En als het moet zetten we allemaal een stapje extra. Wat mevrouw W. (Geen familie ;-)) ook zegt ‘We doen gewoon ons werk’. Wat niet weg neemt dat een bedankje altijd leuk is!
LikeLike
Ik hoor van ex-collega’s uit het ziekenhuis dat het zo onderhand genant begint te voelen, ze veel presentjes dat zij krijgen. De ene grote naam na de andere struikelt over zijn/haar voeten om bedankjes aan te bieden.
Ik zeg verder niets en mag dan gezakt zijn voor de module marketing, dus ik zal er wel geen verstand van hebben, het is vooral reclame uitingen in de vorm van bedankjes zijn. De naam van het merk levert bij de volgende keer shoppen een positief gevoel op …
Maar dat heb je niet van mij, want zo’n opmerking haalt toch wel een beetje de glans van het cadeautje af.
LikeLike
Goed dat je zo een zetje krijgt om in te zien dat je eigenlijk wel véél doet en ook een held bent. Want als je aan dat tempo blijft doordoen zonder een beetje waardering voor jezelf en je werk te hebben, ga je onderuit.
Knap hoor! En weet je? Je bent een held 🙂
LikeLike
*Bloos*
LikeGeliked door 1 persoon
En ook jouw werk is nodig anders kunnen ze aan de frontlinie niet doorwerken. Het zou leuk zijn als je het ook op je loonstrookje zag.
LikeLike
Ik zeg geen nee tegen een loonsverhoging maar …. ik vind niet dat er binnen de zorg slecht betaald wordt. Zelfs nu ik een schaal lager zit dan in mijn vorige baan, kan ik er meer dan royaal van rondkomen. Een basisverpleegkundige zit in dezelfde schaal, en kan met minder uren dankzij de onregelmatigheidstoeslag, het zelfde bruto bedrag verdienen. En netto dus evenveel overhouden.
Tijdens mijn zoektocht heb ik heel wat banen voorbij zien komen waar ik meer voor moest kunnen dan ik kan, en waar ik een stuk minder ging verdienen. Echt een stuk. Ook in het bedrijfsleven of bij gemeentes is het niet allemaal rozengeur en super inkomens.
Volgens mij is het de werkdruk die de meeste verzorgende/verplegende nekt. Weinig zorgen, veel administratie om aan de eisen van het benodigde kwaliteitssysteem te voldoen. Dat is niet de reden waarom de meeste de zorg in zijn gegaan.
LikeLike
Ja gek is dat he. Dat heb ik ook wel, trots op mijn collega’s hoe we het allemaal doen. maar jezelf vergeet je dan een beetje…
LikeGeliked door 1 persoon
Wat Djaktief zegt.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn dat je werkt! Natuurlijk heb je een pluim verdiend.
LikeLike
Ik zei van de week tegen vriendin, die net als ik net voor de crisis weer aan de slag is gegaan, hoeveel geluk wij hebben gehad. Twee maanden later had ons leven er heel anders uit gezien.
LikeLike
Je hebt deze waardering zo verdiend! Ik vind het knap van je, je bent net aan het werk bij je nieuwe werkgever en je redt het in je eentje nu.
En die rustmomentjes tussendoor heb je echt wel nodig, probeer ze wel te pakken!
LikeLike
Dank je.
Ik probeer de rustpuntjes wat meer te pakken. En tijd te nemen om even goed na te denken over iets. Dat is ook een vorm van rust nemen.
LikeLike
Alle radertjes zijn nodig momenteel in de zorg. Dus ja, verdiend!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk zomaar dat de meeste van de collega’s in de zorg hetzelfde denken: ik doe gewoon mijn werk. Ik denk dat ook. Maar het is wel leuk om die waardering niet alleen te horen, maar ook om soms een cadeautje te krijgen. Ik kreeg een cadeautje (handcrème en doucheschuim) van een ander merk. Heel erg leuk.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn om te lezen dat dit gevoel ook voor een ‘echte’ zorgmedewerker herkenbaar is.
Klopt, de tekenen van waardering zijn fijn.
LikeLike
Dik verdiend dus
LikeGeliked door 1 persoon