Ik voelde een generatiekloof opkomen

26 reacties

Ik ben geboren in 1962 en volgens de meeste sociologische scholen behoor ik tot generatie X, ook wel generatie Nix of de verloren generatie genoemd. Voor mij komen de babyboomers, na mij de pragmatische generatie.

Bron: @Youngworks

Mijn generatiegenoten en ik, wij zijn praktisch, zelfredzaam en hebben een no-nonsense mentaliteit. Uitzonderingen daargelaten, herkenbaar. Wij moesten ook wel praktisch en zelfredzaam zijn. De vroege generatie X-ers kwamen van school in een periode dat de jeugdwerkloosheid welig tierde, en dankzij de babyboomers, aka de protestgeneratie, voor ons, hadden we alleen nog een bom waartegen we konden protesteren. Voor de rest was het gras ons voor de voeten weggemaaid.

Zoals gezegd worden mijn generatiegenoten en ik ook wel de verloren generatie genoemd en tegenwoordig worden wij, zeker zij die voor 1970 geboren zijn, ook nog wel eens op één hoop met de babyboomers gegooid. U weet wel… samen met de stille generatie (de oorlogsgeneratie) de risicogroep in het corona tijdperk. Maar dankzij onze no-nonsens mentaliteit doen wij daar niet moeilijk over. We wassen onze handen tot ze ruw zijn, niezen in onze elleboog, maken een keuze tussen mantelzorgen of op de kleinkinderen passen, houden 1,5 meter afstand en komen zo min mogelijk buiten. Dat alles om ervoor te zorgen dat de risicogroep veilig is en de IC’s niet overspoeld worden met patiënten.

Op social media mopperen we en masse op de Millenials en hun next generation, generation Z. We mopperen op dat jonge volk wat denk dat zij niet ziek kunnen worden, misschien ook wel minder vaak ziek worden, maar wel besmettingshaarden kunnen vormen. Al dat mopperen op ‘de jeugd van tegenwoordig’ doen we om onszelf (we vallen dan wel niet in de risicogroep, maar zijn ons wel bewust van onze sterfelijkheid) maar vooral om de babyboomers en de generatie voor hen te beschermen.

Nee. Ik ga hier niet mopperen op Millenials en zij die nog jonger zijn. Deze groep heeft het al zwaar en gaat het dankzij Corona nog veel zwaarder krijgen. Deze groep heeft al te maken met woningnood, flexibele arbeidscontracten, en zo dadelijk ook nog met de gevolgen van een economische crisis die haar weerga niet kent. Jaren dertig van de vorige eeuw, als het beetje economiekennis wat ik eind jaren zeventig van de vorige eeuw heb opgedaan, nog een beetje up tot date is.

Eigenlijk voel ik met hen geen kloof. Waarschijnlijk omdat ik tot de verloren generatie behoor, en deze jongere generatie, die bekend staat als verwend, nog heel veel gaat verliezen de komende jaren. Bovendien ben ik nog geen ‘lak aan de wereld en corona’ Millenials tegen gekomen tijdens mijn weinige uitstapjes naar buiten.

Niet dat ik niemand ben tegengekomen die zich niet aan de regels houdt. Verre van. Eigenlijk kom ik elke keer wanneer ik even mijn huis verlaat, wel iemand tegen die zich niet aan de regels houdt. Gezien de haarkleur en de hoeveelheid rimpels schat ik in dat deze mensen tot de babyboomers of de stille generatie behoren. Misschien dat er ook nog een ‘oud voor zijn/haar tijd’ verloren generatie genoot tussen zit.

Ik zie vooral mensen voor wie we de wereld op slot hebben gedaan lak hebben aan alles en iedereen. Ik zie hoe twee grijze muizen te keer gaan tegen een supermarktmedewerkster die hen wijst op de nu geldende regels. Alleen winkelen met een kar, één persoon per huishouden, 1.5 meter afstand houden. Het is een witte duif die mijn kar wegtrekt en met een hand op mijn schouder leunend (ik zat op mijn hurken om iets uit het onderste schap te pakken) iets van de plank boven mij pakt.

Het is een dame op leeftijd die de rij auto’s bij de kringloop negeert, haar auto pal voor de deur parkeert en deze begint uit te laden, terwijl de mensen die voor mij zijn gearriveerd, hun auto nog niet leeg hebben. Wanneer deze mensen de vrouw vragen of zij even wil wachten tot zij klaar zijn, worden ze genegeerd. Ik voel een generatiekloof opkomen.

Ik denk aan de deken van stilte en eenzaamheid die over het park wat ik werkplek noem ligt. Denk aan onze cliënten, die al weken geen andere gezichten dan die van hun verzorgers hebben gezien. Aanrakingen van latex. Gezichten verscholen achter maskers.

Ik denk aan het kleine Limburgse dorp wat voor Zoon en mij ooit thuis was, en waar al meer dan dertig mensen aan corona zijn overleden. Een dorp wat nooit meer hetzelfde wordt.

Ik stap uit mijn auto (waarbij ik wel bij mijn auto bleef staan in verband met de veilige afstand) en vraag de vrouw vriendelijk doch beslist om terug naar haar auto te gaan, en op haar beurt te wachten. ‘Ik kom alleen maar iets brengen,’ zegt zij verbolgen. Ik wijs op de auto’s met inzittenden achter mij. ‘Ik en al die mensen komen ook alleen maar wat brengen. Maar wij houden ons aan de regels. Achteraan sluiten, in de auto wachten tot de mensen voor je klaar zijn, en de medewerkers van de kringloop de tijd geven de tafels leeg te maken zodat er minimaal contact tussen bezoekers en medewerkers is.’

Als blikken hadden kunnen doden was ik ter plekke neergezegen. Maar mijn woorden hebben wel effect. Met een woest gezicht is zij bij haar auto gaan staan om. Nog voor de mensen voor haar de deur van de auto dicht hadden, en de medewerkers van de kringloop de tafels leeg hadden, haar spullen op tafel te deponeren. Daarbij mij triomfantelijk aankijkend.

Normaal denk ik in zo’n geval krijg de pip. Nu dacht ik krijg de corona. Oh nee, met zo’n plaat voor je kop heeft het virus geen enkele kans om jou te raken. De hele wereld op slot, de hele economie gaat naar de kloten om jou en je generatiegenoten te beschermen, en jij en de rest van je verwende generatie hebt overal schijt aan. Maar wel zeiken over anderen. Hoewel het een zeer lelijke gedachte van mij was, luchtte het op dat moment wel op.

Al blijft de vraag, hoelang duurt het nog voor iedereen de ernst van de situatie inziet, wel bestaan. En ben ik bang voor het antwoord.

Disclaimer
Ik weet dat het overgrote deel van de bevolking (ongeacht leeftijd/generatie) zich aan de beperkende maatregels houden. De lak aan de wereld en waarom moet ik mijn pretje missen voor iets wat minder dodelijk is dan een gewoon griepje mensen zijn de uitzondering binnen elke generatie. Het berust puur op toeval dat ik momenteel alleen exemplaren uit de risicogroep tegenkom. Mocht ik door het schrijven van dit blog iemand beledigd hebben, berust ook dat puur op toeval.

26 Comments

  1. Ik dacht meer dat het iets geografisch was. Ik zie hier in Noord-Holland ook massaal mensen de regels aan hun laars lappen. Ik bracht net een aangetekend stuk naar het postkantoor maar moest even wachten voor ik veilig de ingang van het Kruidvat kon passeren. Een verhit meiske probeerde wanhopig klanten tegen te houden die met z’n tweeën naar binnen wilden. Veel ouderen inderdaad. Die ook overal in groepjes op straat staan te beppen en zo de doorgang versperren op trottoirs. In het Zuiden is het dus niet anders.

    Maar misschien is het inderdaad een generatie-dingetje. Ik merk vaak dat mijn eigen moeder (van wie ik zielsveel houd, hoor) behoorlijk onhebbelijk kan zijn. Met name in winkels enzo. Mensen moeten maar gewoon opzij voor haar. Of haar eerst helpen. Of wat dan ook. Met het eeuwige argument dat de ander jonge benen heeft. Gelukkig zit ze veilig binnen nu.

    Geliked door 1 persoon

  2. Oh vreselijk, van die voorkruipers. Goed dat je er wat van zei. Ik begrijp zulke mensen niet. Dat is toch onfatsoenlijk?

    Ik ben van 1969 en behoor ook tot die verloren generatie….

    Like

    1. Het ging mij niet zozeer om het onfatsoen, maar het pontificaal overtreden van de regels opgesteld om onder andere haarzelf (en ons) te beschermen…

      Like

  3. Het moest er eens uit, geloof ik 🙂 Ook dat herken ik.
    Net als ik, zoals jij, uiteindelijk in elke generatie dommekloten zie. Ik ben een gen-X’er zoals jij, ik zie mijn 10 jaar jongere overburen met vrij jonge kinderen dezelfde lak hebben aan de regels als dat mens aan jouw kringwinkel. Ik zie ook bejaarde grootouders rondfietsen met jonge kleinkinderen. (mag ik België niet)
    Vlamingen buiten de regeltjes graag naar hun eigen noden. Ze volgen de regels hoor, maar… en ze zijn zo graag eigenwijs.
    Eigenlijk, bij nader inzien, denk ik dat de gemene factor is: egoïsme. Zij die de regels niet volgen, denken alleen aan zichzelf.

    Like

    1. Egoïsme, of bang zijn voor de waarheid en deze (samen met een deel van facebook. twitter etc) ontkennen. Zo heb ik al gelezen dat corona geen virus is maar door 5G wordt veroorzaakt. Dat Rutte net doet of hij de ouderen wil helpen, maar eigenlijk moeten ze dood. En… Rutte neemt halve maatregelen want hij vindt de economie veel belangrijker dan mensen en de zorg. Oh, en Bill Gates wil iedereen vaccineren zodat er een chip ingepland kan worden zodat de regering je overal kan volgen.

      Geliked door 1 persoon

        1. Klopt. Maar het is een vorm van angst.
          Rutte die mensen dood wil hebben, daar is veel makkelijker mee om te gaan dan een onbekend virus.

          Geliked door 1 persoon

  4. Ik zal het even met m’n vent bespreken die is 2 jaar ouder dan jij. De jongeren van nu maken een crisis mee terwijl ze amper verstand hebben van wat de gevolgen ervan zijn. Moeten dealen met nepnieuws en online pesten maar zijn ook opgegroeid in een weelde die ik nooit gekend heb.

    Like

    1. Het zijn andere tijden, die zijn niet met elkaar te vergelijken. Mijn kind heeft het niet makkelijker of beter dan ik het had toen ik zijn leeftijd had. Ik heb het niet moeilijker gehad dan mijn ouders, of de generatie voor mij.
      Elke generatie heeft andere problemen, andere voordelen, maar ook andere nadelen. En binnen een generatie zijn de verschillen ook nog eens enorm.

      Je ziet, mijn generatiekloofje is weer helemaal weggezakt.

      Geliked door 1 persoon

  5. Ik ga (als babyboomer) maar niet echt in de verdediging. Het lijkt me dat je heel goed weet dat in iedere generatie zeer domme en irritante mensen zitten. Je hebt het slecht getroffen met dat mens. Ik ook vanmorgen toen ik om zes uur aan de wandel ging om maar niemand tegen te komen en rakelings gepasseerd werd door een hoestende, nog niet zo oude
    wielrenner die geen mm week. Zo gaan die dingen. Maar dat dat gezeur over ‘ mijn verwende generatie die overal schijt aan heeft en zeikt over anderen’, dat gezeur zou nou eindelijk eens afgelopen moeten zijn. Omdat het niet waar is.

    Like

    1. Volgens mij kloppen de kenmerken van geen enkele generatie. Daarvoor zijn de groepen te groot, en de mensen te individualistisch. Maar sociologen schijnen van de hokjes te zijn.
      Dus ja.. Ik weet dat generaliseren ver bezijden de waarheid is en dat er binnen elke leeftijdscategorie knurfterige horken bevinden.

      Like

  6. Tja, ondanks je disclaimer voel ik me wel net als Willy. Ik word op allerlei plekken geconfronteerd met opvattingen, normen soms, voor mijn generatie, vanuit de groep 40+ en 50+. Vooral vanuit een soort onkwetsbaar visie op zichzelf. Dat komt van pas, want ze moeten ook het gevaarlijke werk doen. Maar toch……. Op tv zie ik bij de overlevers van de IC vooral die leeftijdsgroep. Dezelfden die al skiënd en carnavallend voor verspreiding hebben zorggedragen. Ook hier van mij dezelfde disclaimer als de jouwe. Beter is misschien om niet in generaliserende verhalen over generaties te vervallen. Veel mensen doen hun stinkende best om het tij te keren, en sommige zijn a-sociaal. Ongeacht leeftijd.

    Like

  7. Ik geloof niet in kloven maar wel dat er domme mensen zijn in iedere generatie. Sommigen worden ooit wijs, soms door schade en schande. Andere blijven dom en hardleers. Goed dat je je zegje tegen haar hebt gedaan. Na nog tig maal een terechtwijzing zal er misschien iets in haar gedrag veranderen

    Like

  8. Wat heb je dit stukje leuk – en met een knipoog – geschreven!

    Ik herken je verhaal eerlijk gezegd wel. Generatiekloven zijn van alle tijden. In het werkende leven heb ik de afgelopen tijd niets begrepen van de millennials: het rotsvaste vertrouwen dat iedereen op hen en hun expertise zit te wachten, terwijl ze nul werkervaring hebben en alle expertise uit dezelfde boeken gehaald hebben dan de mensen waarop zij neer lijken te kijken.

    Maar inderdaad… de mensen die ik de coronamaatregelen steeds opnieuw zie overtreden zijn de ouderen. In de supermarkt, tijdens wandelingen in het bos. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet roep: “Oh ik ga even voor u opzij, zo te zien heeft u haast en ik wil u natuurlijk niet besmetten!”
    Tegen de vorige reageerster zou ik nog even willen zeggen: er zijn er genoeg van uw leeftijd met huisdieren. Ik kom ze iedere dag tegen wanneer ik mijn hond uitlaat en ze lopen me gewoon tegemoet. Zonder afstand te houden. En ik begrijp haar niet, uw generatiegenoot.

    Like

  9. Mooi artikel, en goed dat je er wat van gezegd hebt!

    Je wil vast niet weten wie er nog meer in 1962 zijn geboren, hè?

    Like

  10. Zit hier te huilen, plensregen van tranen. Leunend tegen her hoofdeinde van mijn bed, poezen liggen op het dekbed wat op mijn ligt. Heel tevreden was ik 10min hiervoor, 20 min geleden totaal happy, met mezelf, mijn generatiegenoten en alle andere generaties die genoten van hun generatie.

    Masr nu ben ik gedegradeerd. Als mijn generatie gemerkt word hoor ik daar ook bij. Deze generatie, de naoorlogse generatie, grote gezinnen, soaryaanse opvoeding en scholing zonder enige emphatie. De generatie van moeten knokken voor kansen, met 2 woorden spreken, geen huisdieren, kniekousen in maart ongeacht het weer. En dan is er 1, zegge en schrijve een dame die de rotzooi waar ze al jaren tegen aan heeft moet kijken, in het kader -zunnig wezen / kan nog wel ff mee-, weggooit. Volledig gefoccussed, niet weten hoe snel ze de troep uit haar leven wil. Deze laatste jaren zijn van MIJ denkt. Ik begrijp haar wel deze generatiegenoot.

    Geliked door 1 persoon

      1. Tuurlijk wel, het hele artikel. Maar sorry deze reactie kriebelde. Vergeet dat in mijn stad de Rechtse ballen ook wel Vindicaters genoemd de grootste holigans zijn.
        Ik hou nog steeds van jou generatie zoekende vrouw, maar soms …..

        Dikke dikke smok uut Grunn’n

        Like

        1. Dikke Smok terug. Ik houd zielsveel van jouw generatie (en net als bij Hans voel jij meer een generatiegenoot dan een vorige generatie. Afhankelijk van de studie, zijn wij zelfs generatiegenoten).

          Wat die Vindicaters betreft: die houden zich aan geen enkele generatiekloof, en zijn altijd onuitstaanbaar…

          Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.