Ego sum canis*)

Op Moederdag is de moeder van SchoneZus overleden. Het overlijden van één van je ouders is nooit leuk (zacht uitgedrukt), maar alle corona maatregelen maken het afscheid nemen en organiseren van de begrafenis er niet makkelijker op.

SchoneZus is al een eeuwigheid in de familie wat betekent dat ik haar familie al een eeuwigheid minus een paar maanden ken. Haar ouders waren één van mijn eerste bezoekers toen ik bij hen op het dorp kwam wonen. De vraag, willen jullie bij de begrafenis zijn?, was niet moeilijk te beantwoorden. Ja, ik wil graag bij de begrafenis zijn.

Vanmorgen wandelde ik naar het werk. Na ongeveer 40 minuten arriveerde ik op de plek van bestemming. Ik pakte een kop koffie, wandelde door naar mijn werkplek, en terwijl ik de laptop op de docking klikte, melde mijn blaas zich. Terwijl ik naar het toilet wandelde realiseerde ik mij ineens dat ik a.s. zaterdag wel eens een probleem kon hebben.

Ik ben, zoals de titel al zegt, een zeikerd. Van mijn huis naar de kerk waar de begrafenis plaatsvindt ben ik ongeveer 45 minuten tot een uur onderweg. Aansluitend de kerkdienst en het kerkhof bezoek. Dat trekt mijn blaas niet. Maar diezelfde corona maatregelen die maken dat begrafenissen momenteel in besloten kring worden voltrokken, maakt ook dat alle horeca gelegenheden tussen hier en daar gesloten zijn.

Halverwege de ochtend kreeg ik een brainwave. Ik ken de buren van SchoneZus al een eeuwigheid minus een paar jaar. Ik zou wel even bij hen kunnen aanbellen om.. Maar ja, wat als zij vanwege corona geen vreemden binnen laten? Of niet thuis zijn? Na veel innerlijke strijd heb ik er toch maar een appje richting SchoneZus aan gewaagd. Zou jij aan de buren willen vragen of ik voor de dienst even gebruik mag maken van hun toilet? SchoneZus zou het vragen.

Een uurtje later kreeg ik een volgend appje. Buurvrouw is hier. Het is goed. Buurman is zaterdag thuis. Opgelucht haalde ik adem, en sprintte weer naar het toilet. Misschien moet ik toch eens iets aan die krap afgestelde blaas van mij laten doen. Later. Als corona het veld heeft geruimd.

En dan ga ik nu even in gesprek met mijn blaas. Haar even uitleggen dat al dat zeuren van haar niet bevorderlijk is voor een prettige samenwerking.

*) Vrij maar vooral slecht vertaald door Google Translate. Ik ben een zeikerd had er moeten staan. Ik schijn nu een dubbele hond te zijn. Zucht.

20 Comments

  1. Fijn dat je bij de buren terecht kunt. Om nou in je goeie goed in de struiken….
    Sterkte, trouwens.

    Like

  2. Gecondoleerd allereerst.

    Verder heb ik nog een plasadvies. Als je gespannen bent plas je niet goed leeg. Na je toiletbezoek een paar keer springen en huppelen en dan nog een keer rustig gaan zitten levert soms flink wat op. Ik pas dit toe als hardloopster bij wedstrijden.

    Like

    1. Op dat niet goed leeg plassen let ik tegenwoordig wat beter. Ben vaak wat gehaast.
      Bij aankomst stond mijn blaas niet onder spanning maar ben toch even naar toilet gegaan.
      Toen de kerkdienst, wandeling naar het kerkhof en de thuisreis. Bij elkaar drie uur of zo… En nog stond er geen spanning op. Soms is het idee de grootste bottleneck.
      En teveel koffie achter elkaar drinken. Dat is ook funest voor mijn blaasfunctie.

      Geliked door 1 persoon

  3. Ik moest op 4 mei van 8.30 tot 14.00 uur een ronde doen voor dodenherdenking. Zonder sanitaire stops. Dat zat me behoorlijk dwars, maar gelukkig kon ik uiteindelijk toch halverwege ergens naar het toilet.

    Gecondoleerd trouwens en sterkte voor je schoonzus.

    Like

    1. Dank je. Ik zal het doorgeven.

      Ja, nu zoveel dingen die zo normaal lijken niet meer normaal zijn, kom je er pas achter hoeveel je gewoon als gewoon aanneemt. Stomme zin, maar ik denk dat je me wel snapt.

      Like

    1. Lastig he.

      Stukje aangeleerd, een stukje teveel er mee bezig zijn, en een deel slechte koffie… Maar lastig is het wel. En toch zijn er dagen dan kan ik het uren openhouden. Zo stom.

      Like

  4. Ik kan het toch niet laten: je zegt dat je een hond bent 😉 En het Latijn houdt ook een andere zinsvolgorde aan. De ik-vorm zit al ingesloten in ‘sum’, en ego gebruik je alleen als aanvulling om echt nadruk te leggen.

    Sorry, eens een gymnasiast, altijd een gymnasiast…

    Like

    1. Ik geef google vertaling de schuld… Spreek geen woord latijn. Ego en sum kon ik nog wel verklaren… Canis leek inderdaad op hond terwijl het zeikerd zou moeten zijn… Maar dat woord kent het Latijn vast niet…

      Like

    1. Nee. Maar mijn blaas is al van kinds af aan de zwakste schakel. De ene dag is-ie wat zwakker dan de andere dag trouwens. Een stuk is aangeleerde neuro-iteit… Veroorzaakt door mijn moeder die altijd riep dat ik eerst even moest plassen.
      Hoe ik aan een kind kom dat maar drie keer per dag hoef te plassen snap ik nog steeds niet.

      Like

Reacties zijn gesloten.