Kiezen uit twee kwaden

Naast gevoelsmatig 100.000 allergieën heb ik ook hooikoorts. Gelukkig heb ik daar medicijnen voor zodat ik van die hooikoorts niet wakker lig en er ook niet voor thuis hoef te blijven, al moet ik er wel voor zorgen dat ik zakdoeken bij de hand houd. Er kleeft één klein nadeel aan de medicijnen.

Ik ben er allergisch voor…. 😉 Nou ja, ik heb last van één van de bijwerkingen. Kuch!

Tenminste, wanneer ik de pillen langer dan twee maanden achter elkaar slik. Iets waar ik een jaar of tien geleden proefondervindelijk achter ben gekomen. Sinds die tijd slik ik de pillen alleen nog tijdens piekmomenten. Bijvoorbeeld wanneer de berk vol in bloei staat of wanneer ik op bezoek ga bij kattenbezitters. Jaarlijks slik ik ongeveer 90 tabletten. Drie maanden per jaar, verdeeld over het hele jaar. De nies, proest en snotterbuien tussen de piekmomenten door kom ik ook wel zonder medicijnen door. De bijwerkingen raakte op de achtergrond.

Toen kwam Corona naar Nederland. Om niet als een paria behandeld te worden slik ik sinds eind februari, toen voor mij het hooikoortsseizoen begon, de pillen.

Het begon met wat bultjes op mijn hoofd. Nu wandel ik regelmatig buiten dus ik dacht gestoken door een insect. De bultjes gingen weg en ik kreeg wat vlekjes in mijn nek. Gevolgd door vlekjes in mijn hals. Ik weet het nog steeds aan insecten. Er verschenen galbultjes in mijn gezicht, op mijn armen, onder mijn oksels. De jeuk werd steeds vervelender. Komt het niet door één van die pillen die slikt? vroeg Zoon. Nah, zei ik. Dat was voordat het kwartje viel.

Dat was gisteren. De jeuk is ondertussen niet meer te harden dus vanmorgen heb ik geen pil meer gepakt. Duimen dat de pollen buitenwereld momenteel niet in een piek maar in een dal zit. Zo niet… Ga ik van de week wellicht toch maar met naald en draad aan de slag om een aantal mondkapjes te maken. Niet dat ik besmettelijk ben, maar dat weet de rest van de wereld niet.

Ineens voelen de beperkende maatregelen echt als een beperking.

14 Comments

    1. Het spul is niet bedoeld om maanden op rij door te slikken. De meeste mensen hebben last van één of twee pollen soorten en zelfs ik, die van wat meer pollen last heeft, hoef het normaal niet elke dag te slikken. Weekje hier, paar dagen daar. Daarbij is het een bijwerking die bijna niet voorkomt. De wat gewonere bijwerkingen, daar heb ik dan weer geen last van.

      Zolang ik geen last heb van mijn ogen (meestal dankzij dat medicijn) kan ik gewoon de lenzen in. Lukt dat eens niet, draag ik mijn bril.

      Like

  1. Lijkt me erg lastig. Ik moet ook wel eens niezen. Geen hooikoorts, hoor. Maar gewoon.. tja. Kan toch? Maar nu – in het Corona tijdperk – ben je je daar heel erg van bewust, merk ik. Ik las ergens een spreuk waar ik wel om moest lachen:’I used to cough to hide my fart. Now I fart to hide my cough’ 🙂

    Like

  2. Gaf je je binnenkonijn hooi? Dat is gedroogd gras, vol graspollen.. niet het konijn de boosdoener, maar het eten?

    Hier astma, met inhalatie medicatie. Die mij 24/7 met een droge mond laat zitten. En een kriebelkeel. Schrapen, schrapen kuch, hoest. En de poeder in mijn longen geeft ook hoesten.
    En van mensen die sterk of veel parfum ophebben. Van geurtjes voor in huis. En van nicotine. Benauwd, hoesten, gierend piepend vechten voor zuurstof.

    Heeft u verkoudheidsklachten? Nee. Alles normaal.
    U hoest. Ja al 20 jaar onveranderd. Of misschien door de schone lucht iets minder.

    Like

    1. Het beestje kreeg eigenlijk te weinig hooi..Maar dat is inderdaad een kriebelende neus opwekker.

      Parfum herken ik ook als boosdoener.

      Sterkte. Het valt niet mee om astma patient te zijn en zeker niet in deze vreemde tijd.

      Like

    1. Yup. Zoals ik al tegen Audrey zei, het wachten is op een niesbui op het verkeerde moment of in het verkeerde gezelschap. En misschien heb ik geluk.
      De jeuk begint al af te nemen. Dus voorlopig kan het mij niets schelen. 😉

      Like

    1. Gaat vast goed komen …Net als niesbuien op het verkeerde moment of in het verkeerde gezelschap. Zoon kijkt er niet van op.

      Like

    1. Zodra ik stop ebben de bijwerken vrij snel weg. De jeuk is al weer te handelen en met een dag of drie zijn de bulten vast ook weg. Hoop ik.
      En het genies is nog niet echt gestart dus fingers crossed …

      Like

  3. Ooit werd vastgesteld dat ik een lichte vorm van astma heb. Pompje gebruikt, maar ach, zoveel last had ik nu ook weer niet en dus bleef het bij 1 pompje. Allergieën heb/had ik niet. Sinds een tijdje (eigenlijk zolang als de Corona-tijd) kuch ik, soms niet, soms af en toe, soms vaker. Is het astma? Toch een allergie? De haren van kat en kond die hier nu al zo lang bivakkeren? Zit het tussen mijn oren? Misschien toch een naar de huisarts ….

    Like

    1. Uit laten zoeken kan inderdaad geen kwaad.

      Uit onderzoek weet ik dat ik allergisch ben voor katten. Op konijnen reageerde ik niet.
      Na het overlijden van Grem nam ik even de tijd alvorens er weer een nieuw konijn kwam. Langzaam werd mijn standaard gesnotter minder. Bleek ik toch wat allergisch voor (binnen)konijnen te zijn.
      Zoiets kan groeien en ook weer weggaan.
      En ja, wellicht heb je er nu iets meer last van omdat er vaker huisdieren in huis zijn.

      Voordat de toenmalige praktijkondersteuner accepteerde dat ik wel eens last kon hebben van de bijwerkingen heb ik ook nog een tijdje een puffer gebruikt.
      Het is soms vooral trial and error… 😉

      Like

Reacties zijn gesloten.