Mijn werkzaamheden zijn heel divers; toch weet ik één ding zeker. Twee en een halve dag per week ben ik verantwoordelijk voor de calls, de mails en de telefoontjes. De andere helft van de werkweek liggen die taken bij Collega.
Op het moment heeft Collega vakantie en kijk ik dagelijks met een schuin oog naar de calls en de mails en voel mij de hele dag een mobiele brigade. Aangezien ik het even een beetje druk heb, heb ik vandaag, op mijn vrije dag, een paar uurtjes gewerkt. Rond het middaguur kreeg ik een berichtje van één van mijn andere collega’s: Ik neem nu de calls van je over. Geniet van je vrije middag.
Een strak plan. Ik log uit en wandel naar huis. Daar wacht een lunch en wat vrije dag werkzaamheden zoals een was draaien, het vuilnis wegbrengen en boodschappen doen. Ik ben wel nog steeds telefonisch bereikbaar dus wanneer ik de boodschappen ga doen gooi ik ook de werktelefoon in mijn tas.
Boodschappen doen voor één dag is in een vloek en een zucht gebeurt. Ik scan de code bij de kassa, kies voor betalen en pak mijn beurs. Ik grijp mis. Verbaasd kijk ik in mijn tasje. Tien, bij tien bij vijf centimeter. Lang zoeken is niet nodig. Mijn beurs ligt nog thuis. Ik regel wat met een van de personeelsleden van Meneer Heijn en wandel naar huis om mijn beurs te halen. Tien minuten laten zijn de boodschappen betaald en wandel ik voor de tweede maal naar huis.
Ja lieve mensen, ik heb mijn momenten. Dit was er duidelijk geen 😉 .
Herkenbaar. Ik voel me dan altijd zo stom.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik lach er tegenwoordig maar om… Dan voel ik mij minder stom..
LikeLike
Dat kan iedereen gebeuren! Pasgeleden weigerde mijn pinpas nog. Verderop een vrouw volledig over de zeik door hetzelfde. Betaalde cash en de puber achter me kon ook niet pinnen. Toeval bestond niet, ik betaalde de 1,50 voor de puber ook cash en verliet de winkel met hun pin storing.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat plekje op de foto bovenaan is wel heel erg mooi.
LikeGeliked door 1 persoon
Daar kom ik langs wanneer ik de nog mooiere (maar ook iets langere) route naar het werk bewandel. Even het Jaomerdaal in, en dan na zulke plaatjes gezien te hebben, het park opwandelen.
Al zat ik woensdag wel op een andere locatie. meer richting het Wilde Westen (ie de brug over).
LikeGeliked door 1 persoon
hahaha ik dacht aan iets heel anders bij: ik heb zo mijn momenten…
Fijn dat je in de buurt woont. En een extra wandeling is niet verkeerd.
LikeGeliked door 1 persoon
Nee… Maar soms net iets te veel…
LikeGeliked door 1 persoon
Oeps… Het calamiteitenfonds van Nicky vind ik heel slim!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, Nicky heeft goede ideeën..
LikeLike
Daarom zit er altijd een briefje van 20 in mijn telefoonhoesje. Da’s mijn calamiteitenfonds (ook erg geschikt voor onverwachte ijsjes onderweg). Dan moet je alleen niet vergeten een nieuw calamiteitenfonds aan te leggen als je het oude op is. Want anders sta je in de winkel zonder portomonnee én zonder calamiteitenfonds. Ik heb ze dus ook, die momenten. En ja, betalen met je mobiel kan ook. Maar dit voelt leuker.
LikeGeliked door 2 people
Zo’n calamiteitenfonds had ik ooit ook. En toen verloor ik mijn telefoon. Ook zo’n momentje 😉
Betalen met mijn telefoon, daar wil ik nog niet aan. Hoewel, nog twee van dit soort ervaringen en ik ben om…
LikeLike
Ovh…dat is mij ook overkomen…..er zijn ergere dingen…
LikeLike
I know… Hoewel ik op het moment supreme wel even stond te balen. Maar het is klein leed; weinig impact, snel vergeten.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn dat je zo dichtbij de supermarkt woont
LikeLike
Drie supermarkten. Naast meneer Heijn woont meneer Kafkas en tegenover meneer H woont de heer Linders. Niet alleen wat betreft natuur woon ik perfect.
LikeLike