Hoewel er mensen zijn die het afdoen als een fabeltje, weet ik wel beter: Planten vinden het prettig wanneer je tegen ze praat. Hoe meer je klets, des te beter de planten groeien. Buiten dat planten enorm goede luisteraars zijn, hebben zij nog een pluspunt. Zij zijn enorm discreet. Je kunt je diepste zielen roersels over hen uitstorten, their lips are sealed. Geen woord van wat jij hen hebt toevertrouwd maken zij ooit wereldkundig. Zij nemen je geheimen mee in hun graf.
Een jaartje geleden kocht ik een Monstera. Dat is een plant die maar weinig aanmoediging nodig heeft om qua groei als een speer vandoor te gaan. Zij groeide bij wijze van spreken de bloempot uit. De eerste paar maanden oogde zij wat klein in de nieuwe pot, maar tegen dat de verbouwing voor de deur stond, nam zij aardig wat plaats in beslag. Zoveel plaats, dat ik haar uit logeren stuurde.
Het hele verbouwproces duurde iets langer dan gepland, en toen ik er eindelijk aan toe was om Monstera terug naar huis te halen, daalde Corona over ons land neder. Ergens in mei haalde ik haar op. De verhouding plant ten opzichte van pot vertelde mij dat iemand dankbaar gebruik had gemaakt van haar luisterend oor en discretie. De heer des huizes, leerde ik later, toen hier wat andere planten om de hoek van de deur geschoven werden.
Eenmaal thuis bleef zij groeien. Misschien wel omdat zij even niet hoefde te luisteren, want ik had nauwelijks tijd voor haar. Haar bladeren wiebelde als een soort tentakels richting het raam. Met de dag oogde zij meer topzwaar. Er moest een nieuwe pot komen. Ik zag een mooi exemplaar alleen was dat ding zonder plant al niet te tillen. In gedachten zag ik het tafeltje waar Monstera staat al onder de druk bezwijken. Ik twijfelde over een mooie, hoge mand. Wel op de grond. Voor het tafeltje zou ik wel een plekje vinden.
Van de week kreeg ik een brainwave. Ik schoof Monstera naar de rand van het tafeltje, en draaide haar om zodat haar topzware ranken nu heerlijk tegen de kast leunen, en de ondergeschoven blaadjes kans krijgen te ontspruiten. En ik wat meer tijd heb om de perfecte pot of mand te vinden. Want dat zij toe is aan een grotere woning, dat is duidelijk.

Het beste kan je een mosstok gebruiken bij een monstera om hem(haar?) in toom te houden en mooi te laten groeien.
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt voor de tip…
LikeLike
Het wordt wel tijd, ja. Goede tijdelijke oplossing. En even stoppen met praten, hè?
LikeLike
Ik zeg niks… 😉
LikeLike
Sla de tuincentra maar meteen over, die hebben alleen van dat saaie spul. Ik kocht er laatst een paar bij de kringloop.
LikeLike
De kringloop heeft momenteel alleen maar klein spul.
Tuincentra hier in de regio zijn mij te massaal dus of ik daar mentaal al aan toe ben.. ???
LikeLike
Ik kocht er ook eentje, vind het prachtige planten. “Gatenplant” noemen we het hier 🙃. Maar wist je ook dat ze giftig zijn voor mens én dier?
LikeLike
Dieren wist ik… Gelukkig hebben we die niet meer in huis. Voor mensen wist ik niet en ik kan het zo snel op het net ook niet vinden, maar een gewaarschuwd mens telt voor twee.
LikeGeliked door 1 persoon
Soms moet je inderdaad even op een goed idee komen. De plant staat daar goed!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik had een monstera in mijn kneusjes-box, maar had hem destijds anders geïdentificeerd. En dus verpot naar een potje van 13 cm… Die is dus ook enorm gegroeid en echt wel toe aan een nieuw huis nu 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Die van mij is gisteren vetpot. Staat nu even buiten, maar ik moet toch gaan bedenken waar nu.
LikeLike
Volgens mij is het eigenlijk onkruid: het groeit als een tierelier en als je de plant in stukken hakt heb je zo tig nieuwe exemplaren.. Een beetje steel, een beetje wortel en een vaag blad is alles wat de plant nodig heeft.
LikeLike