Opgesloten!

14 reacties

Voordat ik bij mijn huidige werkgever begon, heb ik zeventien jaar in een ziekenhuis gewerkt. In die tijd moest ik best wel met wat dingen rekening houden, maar over de openingstijden hoefde ik mij geen zorgen te maken. Maar ja, ik werk niet meer in het ziekenhuis maar bij een enorm grote zorgorganisatie. Afhankelijk van waar je werkplek is gesitueerd, heb je al dan niet dag en nacht toegang tot je werkplek. Nou ja, voordat mevrouw C roet in het eten gooide.

Mijn kantoor maakt deel uit van een cliëntenvleugel. Vanaf een uur of zeven kan ik daar binnen wandelen, en naar buiten is nooit een probleem. Op een van de andere locaties waar ik wel eens zit gaat om half zes de deur dicht en het alarm erop. Je moet het maar weten.

Vanmiddag zat ik in het zogenaamde Bestuursgebouw. Mijn laatste afspraak van de dag, het testen van een video conferentie systeem, duurde tot half vijf. Soms lopen de dingen niet zoals vooraf gepland. Tijdens het testen van het systeem door een andere medewerker van de instelling, begon het systeem kuren te vertonen, en tot overmaat van ramp crashte ook nog haar laptop. Zowel camera als microfoon weigerde ook nog maar iets te doen.

Na mijn test, die wel goed verliep, nam ik haar laptop over en probeerde camera en microfoon weer aan de praat te krijgen. Het lukte niet, dus schakelde ik een hulplijn in. De medewerker van de Helpdesk wist niet meer acties te bedenken dan ik al had uitgevoerd en schoot een call in bij de Buitendienst. Die ik ondertussen aan de lijn had. De medewerkster van de Buitendienst had nog wat tips om te checken of het aan de laptop of aan het lokale profiel lag. Ik mocht op de laptop inloggen. Wat een eeuwigheid duurde. Maar dan heb je ook wat. In ieder geval beeld en geluid. 😉 Het lag dus niet aan de laptop.

Er werd een afspraak ingepland om het lokale profiel te schonen, en de testmedewerker nam afscheid. Het was ondertussen half zes en ik schoot nog even een call in bij de buiten-buitendienst. Om tien voor zes stapte ik de vergaderzaal uit. Het gebouw oogde donker. Ik liep naar de uitgang en de eerste set deuren zwaaide voor mij open. De tweede set deuren weigerde dat. Ik pakte de klink vast en trok. De deur gaf geen krimp. Ik trok nog een keer.

Weer geen krimp. Ik ging op zoek naar een knop met een sleuteltje, maar vond die niet. Ik pakte mijn telefoon om de hulptroepen in te schakelen en realiseerde mij, dat ik binnen deze organisatie nog geen hulptroepen ken. Tenminste, niet in de buurt van dit gebouw. Ik kreeg het toch wel een beetje Spaans/Italiaans met een vleugje Portugees benauwd. Ik liep de gang in om te zien of er niet toch nog ergens licht branden. Nee dus. Ik wandelde een ander gangetje in. Buiten zag ik de fietsenstalling van het hoofdkantoor.

Binnen hing een bordje. Trek de deur goed dicht, hij valt niet altijd in het slot. De deur zag er erg gesloten uit, maar ik probeerde hem toch. Ik had geluk en trok de deur goed achter mij dicht. Het begon weer te regen en ik bedankte mijn luie zelf dat ik tussen de middag in de auto was gestapt. Iets over zessen zat ik in de auto, een bijzondere gewaarwording rijker.

Nu vraag ik mij alleen af: is dat pand altijd rond half zes volledig verlaten, of was de deur gewoon kapot? Wie het weet mag het zeggen.

14 Comments

  1. Geen beveiliging of ene luie donder met verkeerde instructies. Ik had je wel tegengekomen op mijn rondje en je buiten gejaagd.

    Like

    1. Geen luie donder met verkeerde instructies. Het mag, langer blijven dan half zes. Alleen kom je vanaf half zes het pand niet meer binnen, en kan je het pand alleen via een zijdeur verlaten. Die ik zelf gevonden heb. En dankzij een collega die hier gereageerd heeft weet ik ook bij wie ik moet zijn mocht ik na half zes het pand verlaten en er dan achter komen dat mijn autosleutels nog binnen liggen.

      Soms zijn de antwoorden op je blog heel leerzaam… 😉 (en mijn what’s app heeft (eer)gisteren ook aardig gerinkeld.

      Like

  2. Ik zal je even bijpraten lieve collega… De voordeur gaat om 17.30u op slot, zonder sleutel kom je er dan niet meer in, alleen maar uit. Sleutels worden niet uitgegeven. Je enige hoop na 17.30u om terug in het gebouw te komen ben meestal ik… Ik ben er vaak nog later, in de zomer staat mijn raam open en kun je roepen (dat doen er meer) anders stuur me maar een appje… Vanaf december wordt alles anders… 😉

    Like

    1. Proest… Ik wilde niet naar binnen.. Ik wilde naar buiten.Maar ik zet jouw nummer morgen wel even in mijn telefoon…Heb zelfs even overwogen of ik naar de tweede verdieping zou wandelen om te kijken of jij er nog was… Maar ja, zelfredzaam en zo… 😉
      Ja, vanaf december wordt alles anders. I know.

      Like

  3. Ha! Nou, ik kan je wel vertellen… Óns pand is om half zes verlaten, hoor. Sterker nog; ik loop om vijf over vijf de deurstijl er bijna uit.

    Er uit is overigens hier niet zo’n probleem. Er in wel. Daar heb je een tag voor nodig. We werken in een kantoorverzamelpand en in het begin dat we hier werkten, moesten we er echt op letten dat we de tag van ons kantoor mee namen naar het toilet op de gang. Ik heb me gelukkig nog nooit buitengesloten!

    Like

    1. De hoofdingang wordt inderdaad redelijk op tijd gesloten (ik heb tijden gehoord die variëren tussen vijf uur en half zes) en dan is de enige uitgang de deur die ik gevonden heb.
      Het is een redelijk groot gebouw, gelegen in een park aan de rand van de stad, midden in een natuurgebied, weinig sociale controle, dus ik snap dat de ingang op tijd dicht gaat.

      Like

      1. Hier is er gewoon een pasjessysteem, dus dat scheelt ook in veiligheid. Maar op bepaalde tijdstippen ga je ook met pasje (en zonder portier) volgens mij niet binnenkomen. Weggaan volgens mij wel (maar dan moet je niet iets laten liggen dat je dan nog even wil gaan pakken).

        Like

  6. Haha, herkenbaar verhaal. Bij mijn oude werkplek was het gebouw tot half elf open, behalve in de zomerperiode. Dan was het vanaf half zes dicht.
    Dus ja, ik wist niet altijd dat de zomer al begonnen was. Security komt je er wel uit halen, maar niet zonder commentaar….. 😉

    Geliked door 1 persoon

  7. Die deur (hoofdingang) aldaar is niet kapot. Na een bepaald tijdstip kun je alleen nog maar via “die ene deur” naar buiten, zoals je gelukkig al ontdekt heb. ps: in uiterste geval had je altijd nog de Med.-Serv. kunnen bellen voor redding 🙂

    Like

    1. Daar had ik nog aan gedacht. Ik zag het nummer staan op de telefoon in de lobby. Maar mooi dat ik die ene open deur toch zelf gevonden heb…
      En thuis stond het eten klaar. Bijna perfect geregeld.

      Like

Reacties zijn gesloten.