De zeven jaar cyclus en dierbare herinneringen…

18 reacties

Ik heb mij laten vertellen dat het leven geleefd wordt in periodes van zeven jaar. Iets met de stand van Uranus las ik ergens. Elders las ik dat het vastomlijnde periodes zijn. 0-7, 8-14…. Ik ben niet zo met de sterren bezig, en die vastomlijnde periode, die klopt niet helemaal. Ik ben 57, geen 56 maar toch…

De trigger is het overlijden van mijn vader, vandaag zeven jaar geleden. Zoals altijd denk ik in de week voorafgaand aan 26 juli terug aan de week voorafgaand aan zijn overlijden. Ondanks mijn hernia was het begin van die week goed. Vriendin en Dochter kwamen een paar dagen logeren. Zaterdagmiddag werd mijn balkon in schaduwstand gezet, die avond maakte we de Maasboulevard alhier onveilig, zondag gingen de ‘kinderen’ paintballen, maandag brachten we deels, al kersenpit spuwend, door aan de oever van de Maas. Het was bloody hot. De mussen vielen door van het dak, maar dat kan ook een door de Tramadol ingegeven hallucinatie zijn geweest.

Tussen al dat leuks door kreeg ik eerst een appje van Broer Wij zijn op vakantie, jij bent nu het eerste aanspreekpunt voor Pap en nog geen uur later een telefoontje vanuit de zorginstelling waar Pap op dat moment woonde. Hij was gevallen, twee hechtingen, maar verder ging alles goed. Ik nam contact op met de huisarts voor andere pijnmedicatie waarmee ik wel auto mocht rijden.

Dat laatste bleek een slimme zet. Voor Pap bleek de valpartij het begin van het einde. Dinsdag weigerde hij nog langer te eten of te drinken, woensdag zakte hij in coma en op vrijdagavond is hij, in bijzijn van Mam en mij, overleden. Misschien niet door Alzheimer, wel met Alzheimer.

Aan het begin van deze week laat Google Foto mij de foto’s zien van zeven jaar geleden. Wanneer ik halverwege de week contact heb met Vriendin deel ik de foto’s met haar. De foto’s zitten in de map Dierbare herinneringen. De zeven jaar cyclus dringt zich aan mij op. Ik denk aan alle veranderingen die ik sinds het overlijden van Pap heb doorgemaakt. Niet alle veranderingen waren even wenselijk of leuk maar uiteindelijk ben ik er wel sterker uitgekomen.

Al verder mijmerend over die ene bijzonder week, waarin geluk en verdriet zo dicht tegen elkaar aan lagen, dringt het tot mij door dat pootje baaien in de Maas er voor Dochter niet meer inzit. Haar aandoening Epidermolyis Bullosa (EB) kent een dusdanig progressief verloop dat zij sinds een aantal jaar in een rolstoel zit. Hoewel zij onlangs is afgestudeerd aan de HKU (Hogeschool voor de Kunsten Utrecht) is zij tegenwoordig vooral mantelzorger voor haar moeder. Ook Vriendin heeft EB, maar daarnaast heeft zij een klein jaar geleden, op vijfenzestig jarige leeftijd, de diagnose Alzheimer gekregen. Het blijkt een progressieve vorm.

Zeven jaar geleden kwam er een einde aan het lijden van Pap. Helaas kwam er geen einde aan het lijden van de lieverds en de wereld om mij heen.

18 Comments

  2. Jeetje Rianne, heftig, voor vriendin en dochter. Je koestert dierbare herinneringen (lees ik in de kop), dat is fijn. De pijn van het missen kan blijven, maar dat doen die herinneringen ook en daar af en toe even bij stilstaan vind ik persoonlijk gewoon fijn. Ookal maakt het je soms (ook) verdrietig. Die cyclus van 7 jaar herken ik (grofweg) wel bij mezelf bij bepaalde ‘landmarks’, maar gedurende de jaren ben ik me er meestal niet echt bewust van…

    Geliked door 1 persoon

  3. Ik las er al over bij je, die vriendin treft het heel slecht. Sterkte voor haar en haar dochter en voor jou! Ik ben ook een jong-dementerende man gekend. Hij was 64 toen hij de diagnose kreeg. Vreselijk om mee te maken.

    Ik wil geen meldingen van Google foto’s en ik heb ze ook niet openbaar staan. Eigenlijk wil ik ze daar helemaal niet hebben, maar dat moet ik nog eens uitzoeken.

    Like

    1. Google foto’s is in principe niet openbaar. Ik krijg de meldingen alleen wanneer ik de app geopend heb. Verder ook niet.
      Ooit stonden alle foto’s van blogger in google foto’s. Toen ik daar de foto’s opruimde, stonden er nauwelijks nog foto’s op mijn blog. Toen ben ik overgestapt naar wordpress.

      Like

  5. Jemig, wat heftig zeg voor jouw vriendin en haar dochter.
    Ik denk niet dat ik er iets mee heb, met die zeven vette en zeven magere jaren. Maar soms gebruik ik het toch wel (als het me uitkomt).

    Like

  7. Ik heb wel eens van die vakken van 7 jaar gehoord maar heb niet het gevoel dat mijn leven zo in te delen is. Of komt daar dat 7 goede jaren 7 slechte jaren vandaan? Net van school maar wel zo’n ernstige ziekte dat is echt lijden.

    Geliked door 1 persoon

    1. Volgens mij is geen enkel leven strict volgens de vakken ingedeeld. Het is meer richtlijn, waar mensen (vaak) teveel waarden aan hechten. Denk ik.
      Nu kwam het toevallig zo uit.

      Ja, EB is een rot ziekte.

      Like

  8. Ik heb dat niet met tijdvakken, of heb daar nooit over nagedacht, maar met het jaar 2001: toen overleed mijn moeder, verongelukte een jonge neef, 911, overlijden echtgenoot van dierbare kennis, overlijden oom. Ik had voor de begrafenis van mijn moeder een zwarte jurk gekocht, die heb ik dat jaar alleen bij begrafenissen gedragen.

    Like

  11. Tijdens een outplacement traject heb ik mijn leven ooit in tijdvakken moeten beschrijven. Na aanleveren gaf mijn begeleider complimenten voor de humoristische verhalen.

    Ik zou voor mijzelf het vervolg kunnen schrijven. Meer in de tijd is de relativering makkelijker. Dichterbij het nu vind ik het lastiger om de kern te destilleren uit de vele gebeurtenissen.

    De onverwerkte emoties zitten dan dwars.

    Ik wens jou en je naasten sterkte met het verwerken van de pijnlijke momenten.

    Bemoedigende groet,

    Like

    1. Dank je Rob. De pijnlijke momenten liggen nu vooral in de toekomst, in wat komen gaat.

      Sommige mensen komen laat in je leven, maar voelen meteen als familie; nemen een belangrijke plaats in je leven in. Vriendin en haar dochter vallen in die categorie.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.