Karma punten

Ik ging dus naar de kapper die heel bereidwillig na het gedane werk een tikkie stuurde. Wel pas nadat zij had opgemerkt, na een blik op de massa haar op de vloer, dat het maar goed was dat ik niet per gewicht hoefde te betalen. Volgens mij ben ik een kilo lichter. 😉

Aansluitend aan het kappersbezoek ging ik bij Vriendin, woonachtig aan de andere van de Maas, op bezoek. Ik had terug kunnen rijden om de brug te nemen, maar ik ging voor het veer. Dat geeft zo’n heerlijk zomers gevoel.

De slagbomen van het veer gingen al naar beneden toen ik aan kwam rijden. Op het veer stonden alleen fietsers. De veerman zag mij aankomen en deed de slagbomen weer omhoog. Met het raampje open reed ik het veer op, parkeerde in het midden, trok de handrem aan en zette de motor uit. Ja, ik weet hoe het hoort.

Een van mijn medepassagiers was het niet eens met de veerman en liet dat luid en duidelijk horen. ‘Levensgevaarlijk. Automobilisten letten nooit goed op wanneer ze van het veer af rijden, de wegen zijn hier veel te smal voor auto’s en ik hoop dat de veerman haar het er eerst af laat gaan, want die bocht en dan een auto. Dat vraagt om ongelukken.’

Ik was het deels met haar eens. Het als automobilist verlaten van een veer vol fietsers zonder veer-ervaring kan heel gevaarlijk zijn. Niet vanwege de stuur capaciteit van de automobilist, maar meer omdat de gemiddelde fietser bang lijkt te zijn om als laatste het veer te verlaten. Misschien denken ze dat de persoon die als laatste het veer verlaat een keertje op- en neer moet roeien. Ik weet het niet. Maar ondanks alle ongeduldige fietsers is het gelukt om zonder iemand aan te rijden het veer te verlaten. Dat heeft mij vast wat karma punten opgeleverd.

Na een genoeglijke ochtend reed ik over diezelfde smalle landweggetjes naar huis. Dat is nu eenmaal een mooie route en gewoon een doorgaande weg, dusch… De meeste fietsers uit de regio zijn gewend aan dit soort wegen en aan automobilisten en gaan dus in ganzenpas fietsen wanneer er een auto aankomt. Dan kan je als automobilist de fietsers makkelijk passeren zonder met twee wielen in de berm te komen…Dus zonder stof op te waaien.

Je haalt de toeristen er meteen uit. Die waaieren bij achterop komend verkeer juist een beetje uit. Zeker in de buurt van een bocht niet handig. Ik blijf er dan altijd even achter hangen. Zo ook vandaag. Eenmaal voorbij de bocht zag ik een tegemoet komenden scootmobiel en bleef nog even achter de fietsers hangen. Veiligheid voor alles. De fietsende man was het er niet mee eens. Met een draaiende beweging van zijn arm gaf hij aan dat ik hen moest passeren. Ik wachtte rustig af.

Om de scootmobilist ter wille te zijn ging de man achter zijn vrouw rijden. Fijn dus voor iedereen, want dan hoef ik de berm niet in. Tegen de tijd dat de scootmobieler voorbij was hadden dame en heer de hele weg weer in gebruik genomen. Ik wachtte nog heel even of hij en zij weer wat nader tot elkaar zouden komen. Helaas. Hij maakte weer het draaiende gebaar met zijn arm, en ik moest door de berm.

Hoe je het ook wend of keert. Dat lukt niet zonder een hoop stof op te laten waaien. In mijn achteruitkijkspiegel kon ik zien dat de meneer niet blij was met mij. De fietsers voor het echtpaar gingen wel achter elkaar fietsen. Daar kon ik stofvrij omheen rijden.

Ik hoop dat de boze meneer er iets van geleerd heeft maar ik ben er bang voor. Sommige mensen leren nooit. Toch ben ik bang dat deze actie mij wel karma punten heeft gekost; het universum lijkt momenteel erg veel op een eigenwijze toerist.