Aan opbouwen denken

11 reacties

Het begon met een dagje geen zin hebben om voor heel eventjes op het werk te zijn, hijgend en puffend, met een rood hoofd van fietsen, op de plaats van bestemming aan te komen. Wandelen was helemaal uit den boze. De laatste keer dat ik te voet naar het werk was gegaan bleek de terugweg ineens een kilometer of vier te lang te zijn. Inderdaad. In plaats van vooruitgang te tonen holden mijn conditie in juli achteruit en ik liet het gebeuren. Als ik dadelijk vakantie heb dan…

Ik kreeg vakantie en was niet vooruit te branden. Ik gaf de schuld aan de hittegolf en mijn conditie ging nog harder achteruit. Echt, het is dat ik zwemmerseczeem heb waardoor het qua taal net lijkt of ik zo af en toe in beweging ben, maar eigenlijk is het naadje pet.

Vandaag had ik een afspraak in de stad. Die ligt op loopafstand. Het werd de eerste keer in een week of zes dat ik verder liep dan de winkel op de hoek. Meevallen is een groot woord, maar het viel zeker niet tegen al stelde het tempo weinig tot niets voor. Maar het begin is gemaakt en ik kan weer aan opbouwen gaan denken.

11 Comments

  1. Het was natuurlijk best warm de afgelopen weken. Maar inderdaad; herkenbaar. Ik moet ook weer aan de slag. (Nu met kind in Deventer, gisteren 9,4 km gelopen en ik moet nog anderhalve dag. Mijn begin is gemaakt!)

    Like

  4. Zo stap voor stap (leuke woordspeling zo met dat wandelen haha 😉 ) kom je steeds verder ergens. Ik wandel steeds vaker, maar dan wel met ons zoontje Noa. Super fijn om te doen.

    Like

    1. 26 jaar geleden heeft de kinderwagen hier ook alle hoeken en gaten van het dorp gezien dus dat wandelen met Zoon herken ik wel.

      Like

  5. Gewoon elke dag een wandelingetje en dan uitbreiden tot het een echte wandeling is. Zo heb ik het gedaan en het heeft gewerkt.

    Like

Reacties zijn gesloten.