De hittegolf ligt definitief achter ons. De parasol in haar beschermhoes is overgeleverd aan regen en wind. Het tikkende en klepperende geluid roept herinneringen op aan ooit. Ik ben groot gegroeid met kamperen. De eerste zes jaar van mijn leven bracht ik elke schoolvakantie en een groot deel van de weekenden door in een tent op een camping aan zee. Later werd de tent ingeruild voor een caravan, Zeeland voor andere oorden.
Het geklepper van de beschermhoes maakt dat ik terug ga in de tijd. Ik zit met de hele familie rond de tafel in de voortent. Pesten, jokeren, rummikub-en, kletsen. Warm aangekleed, de kachel aan. Niemand die mij iets maakte.
Wanneer de regen op de beschermhoes tikt lig ik ineens weer in mijn warme slaapzak op een luchtbed in dat kleine tentje. De wetenschap dat je nergens naar toe hoeft maakt het getik knus. Huislijk. Ook blaas vullend. Al knijpend weet ik het moment waarop ik niet langer kan blijven liggen zo lang mogelijk uit te stellen. Rillend kruip ik uit mijn slaapzak. Trek een paar schoenen en een trui aan. Rits de tent open. Een grote zak water verteld mij dat het luifeltje niet goed is afgespannen. Naar buiten kruipen betekend een natte pyjamabroek. Dat probeer ik kost wat het kost te voorkomen. Op mijn hurken, diep in elkaar gedoken, schuifel ik naar voren. Onder de luifel vandaan.
Ik kom overeind. Net iets te vroeg. De zak water eindigt in mijn nek. Mijn blaas gilt het uit. Zowel het toiletgebouw als de voortent van de caravan van mijn ouders is ineens te ver weg. Ik duik achter mij tent. Precies op tijd. Ik was alleen de brandnetels vergeten.
Ik weet weer waarom ik niet meer kampeer.
Yikes! Je zal maar per ongeluk in de brandnetels gaan zitten inderdaad….
LikeLike
Geweldig! Ik ben er nooit aan begonnen, aan dat kampeergedoe. Nu weet ik zeker dat ik een goede keuze heb gemaakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Schater! Wat kun jij toch heerlijk beeldend schrijven. Ik zie het voor me… ook uit herkenning hoor. Ik heb tot 20 jaar geleden (toen ik huidige manlief leerde kennen) altijd gekampeerd, van kinds af aan. Manlief moest daar niets van hebben. Tot hij zelf een tent in de achtertuin ging bouwen… 😉 Gelukkig kunnen we nu heel luxe kiezen voor een droog bed, een slaapkamer naast de badkamer met toilet als het regent… Tegenwoordig moeten we er ook wel twee keer uit om te plassen – dat hoefde ik vroeger niet 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Oh jemig, wat een boel pech!
LikeGeliked door 1 persoon
Hahahah:D herkenbaar.
Ik had een voortent ben al eens een murmeltier met jongen erin tegen gekomen. Verrekte koude nachten deden eht ook voor de blaas. M’n broer heeft ’s nachts al eens een gracht om zijn tent moeten graven door gezellig weer als dat.
LikeGeliked door 1 persoon
Een prachtige, dubbelnatte herinnering! 😆
LikeGeliked door 1 persoon
Zoals ik het lees lijk je het toch leuk gevonden te hebben. Echt nooit meer kamperen?
LikeLike
Nooit meer kamperen. Kan mij de laatste keer nauwelijks meer herinneren. Ik denk 20 jaar gele… Oh nee, tien jaar (of zo) geleden heb ik op het Keltfest gewerkt en toen mocht ik ook in een tent slapen. Toen wist ik, nooit meer.
LikeLike
Heerlijke herinneringen. Blij dat ik ze niet heb😉
LikeLike
Proest…
LikeLike
Het was dan ook weer heerlijk thuis komen na zo’n vakantie. Een matras die niet leeg loopt, een schoon toilet en je eigen slaapkamer!
LikeGeliked door 1 persoon