Misschien…

13 reacties

Drie van de vier werkdagen heb ik om acht uur een Teams-meeting met mijn directe collega om onze dagplanning door te spreken. Natuurlijk hadden we het ook even over mijn doorverwijzing naar de cardioloog en dat ik het wat rustiger aan moet doen. In mijn hoofd betekent dat, niet fietsen. ‘Misschien,’ zei zij, ‘kan je maar beter niet ineens zes kilometer gaan wandelen, maar het rustiger opbouwen, en dan elke dag een minuutje verder.’ Ik ken dat soort schema’s. Die hebben mij in het verleden heel goed geholpen maar… pffff… hé… toen was ik ziek en nu heb ik alleen geen conditie meer.

Collega is slim en liet het bij die ene opmerking.

Na ons overleg wandelde ik naar het ziekenhuis. Doel: de afdeling radiologie om longfoto’s te laten maken. Na twee minuten wandelen voelde ik wat ik gisteren tijdens het fietsen voelde, alleen een stuk minder. Mijn eerste reactie was mijn tempo verhogen en het negeren. Dat doe ik al maanden dus waarom nu niet. De dames Me, Myself & the Other One grepen in. ‘Loopt nou es wah rustiger achterlijke gladiool’. Ik luisterde naar de dames. Tegen de tijd dat ik op de plaats van bestemming was aangekomen, zei mijn lijf dat het best een forse wandeling was. We hebben het hier over één kilometer.

Tussen de middag sprak ik een Vriendin. Zij vond de tip van collega een goede en gooide ook nog wat adviezen in de strijd. Ik was nog niet overtuigd. Want ja, eigenwijs en zo. Maar de adviezen sudderde wel na in mijn hoofd. Tegen vier uur maakte ik de planning voor morgen. Tot mijn verbazing schreef ik tweemaal 5 minuten wandelen op. Dat wil zeggen, 5 minuten een kant oplopen, en dan weer terug. Vrijdag mag ik tweemaal 6 minuten aan de wandel gaan. Inderdaad, een opbouwend schema.

We gaan het zien. Maar misschien hebben de dames wel gelijk. 😉

13 Comments

  2. Als het heel erg warm is en ik ben aan het wandelen, dan moet ik soms tegen mezelf zeggen om het ook eens wat rustiger aan te doen. Maar na een tijdje loop ik toch weer in datzelfde snelle tempo. Dat ritme zit er nou eenmaal in. Ik kan me zo voorstellen dat het bij anderen ook zo werkt en daarom is het advies om het wandelen in tijd op te bouwen wel een heel goed advies.

    Like

    1. Maar moeilijk. Niet het op de tijd letten, wel het tempo laag houden. Dat zit zo niet in mijn genen …

      Like

  3. Goed dat je naar je lijf en de adviezen luistert. Hoewel ik het ook best begrepen had dat je daar te eigenwijs voor zou zijn (great minds think alike…) lijkt het me in dit geval toch wel echt verstandig!

    Like

    1. En zo moeilijk.. Maar de eerste 2×5 minuten zitten erop.Het werden er iets meer want ik had ruzie met de timer.
      Het is vooral het tempo laag houden waar ik moeite mee heb maar het is redelijk gelukt 🙂

      Geliked door 2 people

  5. Het lijkt me nog beter eerst de uitslag van de longfoto’s af te wachten, alvorens te beginnen met conditie proberen opbouwen. Even voorzichtig met jezelf zijn.

    Like

  6. Wat knap dat je de opmerking van je collega en Vriendin serieus hebt genomen. Het is veel gemakkelijker adviezen van je af te laten glijden… Ik vind je een topper!

    Like

Reacties zijn gesloten.