Ooit was ik de vertrekkende partij, nu is Collega dat. Morgen aan het eind van de dag nemen we met de hele afdeling via een teams meeting afscheid van hem. Vandaag kwam, met in acht neming van de beperkende maatregelen, een klein clubje directe collega’s bij elkaar om in the flesh afscheid van hem te nemen. Dat voelt toch beter dan via zo’n kil scherm.
Zoals dat gaat had Collega, als vertrekkende partij, iets lekkers meegenomen en had één van de andere collega’s een leuk afscheidscadeau geregeld. Om het mijzelf makkelijk te maken (de waterleidingmaatschappij vond vandaag een goede dag om mijn huis waterloos te laten zijn, vertrok ik vanmorgen vroeg al richting de feest locatie. Bij binnenkomst zag ik de vlaai al staan. ‘Voor jou heb ik speciaal glutenvrij gebak gehaald,’ zei hij.
Toen ik nog gluten at was ik een echte zoetekauw en draaide ik mijn hand en maag niet om voor een stuk gebak of twee, ach drie kan ook nog wel. Sinds ik glutenvrij eet, heb ik geen gebak meer gehad. Nee, ik lieg. Ooit verraste een vriendin mij met een chocoladeschuitje met fruit en slagroom, ik trakteerde zelf eens op glutenvrije slagroomsoesjes en ik nuttig ook wel eens een stukje pecan pie bij Bagels & Beans. Maar echt écht gebak, luchtige koek, slagroom, fruit in gelei, nope.
Ooit had ik bedacht mijzelf te trakteren wanneer ik een baan vond. De verbouwing gooide roet in het eten. Daarna kwam Mrs. C. Crisis voorbij, en nu zoek ik het eigenlijk niet meer. Het gebakje voor mij had alles wat gebak gebak maakt. Luchtig biscuit, room, nog meer biscuit, jam laagje, aardbeien in gelei. Het was genieten met een hoofdletter G.
Alleen jammer dat aan dat lekkers en Genieten een afscheid gekoppeld zit. Da’s dan weer een heel stuk minder. Maar ja, c’est la vie schijnt het. We spreken elkaar vast nog wel in de toekomst.
Leuk voor je om te weten dat ze bestaan én lekker zijn! Erg aardig van die Collega…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wilde hetzelfde schrijven als Deborah hier al heeft gedaan, dus dat herhaal ik maar niet 😉 Dubbele dag zo, met zo’n heerlijke verrassing maar dan wel bij een afscheid.
LikeLike
Yup … Dubbel is het juiste woord..
LikeGeliked door 1 persoon
Erg lief dat hij hier aan gedacht heeft. Jammer dat je een collega moet missen. en grappig hoe snel je went aan minder suiker of zoetigheid he?!
LikeLike
Ja… Vandaag hadden we het digitale afscheid en mocht iedereen zelf voor een knabbeltje en een drankje zorgen…
De glutenvrije pringels smaken naar meer…
Zucht. Net zo ongezond als zoet natuurlijk…
LikeGeliked door 2 people
En een gebakje en echte aandacht, wat lief zeg. ❤
LikeLike
Ik heb echt heel attente collega’s en bijna ex-collega…
LikeGeliked door 1 persoon
Je weet dus inmiddels ook waar deze te koop zijn? 😉
LikeLike
Nee… Maar ik heb zijn telefoonnummer. Hoe lekker ook, ik realiseerde mij weer dat ik zoetigheid veel minder mis dan gedacht…
LikeLike
Dat heet een pleister op de wonde.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is echt lief van hem. Dat gebeurd niet echt vaak.
@Inge, je kan toch zelf een rijtevlaai maken. Je hebt het recept in het receptenboek staan van het oude forum.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn kamergenoten op het werk (drie weken in dezelfde ruimte gewerkt, toen kwam corona) hebben er vanaf week twee, toen duidelijk werd hoe ziek ik word van een gluut, altijd heel goed op gelet en bij stilgestaan.
LikeLike
Zo’n rechthoekig gebakje? Best lekker, ik mis de glutenvolle vlaai/taart/ect eigenlijk niet alhoewel ik wel nog eens rijstevlaai zou willen eten …..
LikeLike
ja…
Ik vond het lief dat hij aan mij had gedacht…
Ik vond het gebakje lekker…
Maar realiseerde mij ook dat ik het gebak eigenlijk niet echt heb gemist de laatste jaren.
Dus of er nog veel gebakjes zullen volgen? Ik denk het niet.
LikeLike