Totaal onverwacht

27 reacties

Het bleek een vreemde tijd om aan een nieuwe baan te beginnen. Ik wist net zonder verdwalen de weg naar kantoor te vinden toen Miss Corona roet in het eten gooide. Oké, mijn keukentafel kan ik ook zonder navigatie vinden, maar vreemd was het wel. Slechts half ingewerkt werden collega en ik op de organisatie losgelaten. Ik iets meer dan zij. Collega werkt al sinds haar zeventiende bij deze organisatie, en hoewel ik haar senior ben, schelen we (snel geteld) anderhalf jaar. Peanuts dus. Dat leeftijdsverschil bedoel ik dan.

Omdat ik ben wie ik ben deed ik vanaf dag één mijn stinkende best. Dat viel meer mensen op. Mijn directe collega’s zeiden wel eens dat zij blij met mij waren. Ook uit de mond van iets minder directe collega’s hoorde ik dat soort berichten. Maar ja. Een deel van mij weet dat ik een hardwerkend, slim en soms zelfs sociaal mens ben, het andere deel is nogal onzeker. In combinatie met twee ziekmeldingen binnen twee jaar, wat resulteerde in een medisch traject waarvan het einde nog niet in zicht is, maakte die onzekerheid dat serieus rekening hield met het feit dat mijn contract volgend jaar februari niet verlengd zou worden.

Vrijdag had ik een evaluatiegesprek met mijn leidinggevende. Ik kreeg de vraag of ik mijn werk leuk vond, en of ik dacht dat ik een toekomst heb binnen de instelling. Kei leuk, ze ik, gevolgd door, ik heb nog geen behoefte om iets anders te gaan doen. De leidinggevende vond dat fijn om te horen en vroeg, Wat zou je er van zeggen wanneer we je contract voor bepaalde tijd omzetten naar onbepaalde tijd.

Met ingang van 1 november heb ik een vast contract. Ik kan het nog steeds nauwelijks geloven. Een vast contract. Dat in deze tijd en met mijn status als dame van een zekere leeftijd. Ik ben een blije gup.

27 Comments

  2. Onverwacht maar verdiend, lijkt me. Wat heerlijk. Is dat “changing lanes” of niet??

    Like

    1. Ooit dacht ik dat ik na de reorganisatie iets heel anders wilde gaan doen. Zocht ongebaande wegen en veelbelovende zijweggetjes op. Dat voelde toch minder goed dan ik had gedroomd.
      Nu … rijd ik op een parallel weg. Dezelfde route, maar een andere weg. En dat voelt meer dan goed.

      Like

Reacties zijn gesloten.