Vandaag werkte ik op locatie. Mijn plan was om te gaan wandelen. Aan Collega, waarmee ik elke ochtend om 8 uur een afspraak heb, had ik al laten weten dat het wellicht een paar minuutjes later zou worden dan 8 uur. Tenslotte loop ik tegenwoordig wat langzamer.
Ik deed vanmorgen meer dingen wat langzamer; om kwart voor 8 trok ik de voordeur achter mijn gat dicht. Naar het werk wandelen zou betekenen dat ik rond half negen achter mijn bureau (lees: het bureau van een collega) zou zitten. Ik ging dus met de auto.
Maar eerst moest ik krabben.
Eenmaal aan het rijden trok de voorruit, met name voor mijn neus, wat minder snel schoon dan ik wenste. Ik wreef met mijn vingers over het verwarmingsrooster in de hoop overtollig stof te verwijderen. In plaats daarvan schuurde ik het vel van mijn linkervinger. Die ja. Al rijdend wurmde ik een zakdoek uit mijn zak om het bloeden te stelpen. Eenmaal op de plaats van bestemming aangekomen was bloed gestopt met vloeien.
Eenmaal boven haalde ik mijn laptop uit de tas, viste het snoer van de docking tevoorschijn en het bloed ging weer stromen. Hard. Er zat bloed op het bureau, de snoeren, mijn laptop, mijn vest en mijn broek.
Ik zat dringend verlegen om een pleister. Nu wist ik dat er een doosje pleisters in mijn tas zat. Iets met een welkom cadeautje van mijn werkgever. Het doosje was redelijk snel gevonden. Open krijgen was een tweede. Dichtgeplakt. Twee minuten later zat de wond ook dichtgeplakt, kon ik alles schoonmaken en aan mijn gesprek beginnen.
Tegen een uur of elf had ik zo vaak mijn handen gewassen dat mijn vinger heel vreemd voelde. Ik verwijderde de pleister om te ontrimpelen. Op wat losse velletjes na was de wond gesloten.
Dacht ik.
Toen ik mijn handen met desinfecteer gel ontsmette, wist ik wel beter. De volgende keer wanneer ik bedenk te gaan lopen, ga ik lopen. Dan maar wat later beginnen.
Koffie Digitalix 
Elk nadeel heb zijn voordeel: je hoeft niet bang te zijn dat het gaat ontsteken.
LikeLike
Klopt. En dat was ik eerst wel met al dat stof..;-)
LikeLike
Brrrr……….dat piktie!!
LikeLike
Behoorlijk… En niet één maar wel 10 keer.
Nou ja, eigen schuld, dikke bult.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verhaal weer!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat en gedoe inderdaad. Wandelen klinkt dan wel zo prettig.
LikeGeliked door 1 persoon
Murphy’s Law in actie… en ik zou zeggen: weg met dat sterke spul. Zeep is genoeg…
LikeLike
Wanneer ik besluit naar het werk te gaan, heb ik mij aan de regels van de organisatie te houden. Het gebruik van de desinfectant hoort daar bij.Zeker vanwege de vele mensen die binnenlopen en even aan ‘mijn’ bureau plaatsnemen. Vele van hen hebben contact met bewoners/clienten, en dat is de meest kwetsbare groep. Die willen we allemaal zoveel mogelijk beschermen.
Thuis komt dat spul er niet in, en is zeep goed genoeg.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn om te horen dat je heel bewust keuzes maakt, en zo een redelijke middenweg bewandelt! 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Aangezien ik samenwoon met een kleine draak met scherpe tanden, weet ik precies hoe dat voelt…
LikeLike
Zelfs als je niet weet dat er ergens een velletje los zit, kom je er met desinfecteren wel achter ja.
LikeLike
Wat was er dan gebeurd? Zat er ijs aan de binnenkant? Nee toch?
LikeLike
Nee, ik haalde mijn hand over het verwarmingsrooster… en dat is scherp.
Staat nu ook in de tekst. Bedankt voor je opmerkzaamheid.
LikeLike
Oh gadver, ja dat kan ik me voorstellen! 👍
LikeGeliked door 1 persoon
Strak plan!
LikeLike