Sinds ongeveer half november hebben de overburen een lichtshow rondom de voordeur bevestigd. Een week later werd een tweede huis versierd, plaatste de onderburen een boom met lichtjes op het balkon en ook diverse flats in de verte zijn ‘s-avond een stralend middelpunt. De Boysz vinden het kaasje. Vooral Moeltje is gecharmeerd van de lichtvervuiling. Het moge duidelijk zijn, ik ben geen voorstander.
Twee weken lang zeuren de jongens om lichtjes. Twee weken lang zeg ik nee. Dan slepen zij een kandelaar en waxinelichtje vanaf het balkon mijn huis in. Ik leg uit dat ik een echt kaarsje, een echte vlam, geen goed idee vind. Ik praat over brandgaten, schroeiende velletjes en smeulend fluf en stuf. De Boysz beloven plechtig dat zij echt echt, echt, echt heel voorzichtig zullen zijn, en ik ga overstag.
Inderdaad, ik ben een weke toffee. Het echte vlammetje vraagt om marshmallows (nee, dat wordt knoeien, ik ken de Boysz) en daarna om een kerstboom. Weke toffee of niet, bij een kerstboom trek ik mijn grens. Moeltjes onderlip begint te trillen. ‘I miss climbing in trees,’ zegt hij met een bibberend stemmetje en er verschijnt een traantje in zijn ogen. Ik overweeg nog eerder hen met marshmallows te laten knoeien dan dat er een boom in huis komt. Dat eerste zeg ik wijselijk niet.
Een aantal dagen blijven de Boysz zeuren maar wanneer ik niet toegeef krijg ik the silent treatment en word doodgezwegen. Maandag kom ik terug van de Cardioloog en besluit dat na deze fijne uitslag iets lekkers bij de koffie wel op z’n plaats is. Terwijl ik bij de kassa sta valt mijn oog op een ieniemienie klein kerstboompje met lichtjes.
Zucht. Sentimentele opwellingsaankopen zijn nooit slim of verstandig. Maar de Boysz en ik zijn weer on speaking terms en dat is eigenlijk best wel prettig.
Toet, Rozifantje en Moeltje, aka de Boysz, zijn drie magische knuffels die mijn leven mooier maar op zijn tijd ook zwaarder maken. Toet is van oorsprong een CliniClown muis, Rozifantje iss een creatie van Appelig en daarmee one of a kind, en Moeltje is in 1998 in de rugzak van Zoon mee naar Nederland gekomen, en woont hier dus min of meer illegaal.
Koffie Digitalix 
Oh ja, dat was voor mij een reden om goede dichte gordijnen aan te schaffen, toen ik hier net (een paar maanden) woonde – overburen met een zwak voor knipperende kerst-schijnwerpers met blauw licht voor hun ramen en in de tuin. Als nu bij de buren de verlichting aangaat, gaan mijn gordijnen gauw dicht (maar verder zijn het beste leuke buren hoor…).
LikeLike
Ik zie het nauwelijks, behalve wanneer ik sta. Vind dat ze het zelf moeten weten, maar mijn meug is het niet. Maar de Boysz, ja die houden van alles wat glimt en flikkert.
LikeLike
Prachtig boompje, hoor. Wij hebben een grote kerstboom én een (bescheiden) slinger met lichtjes op het balkon. Ik was ook nooit van de kerstbomen, kerstballen en Kerst lichtjes tot ik een Kerst op de IC doorbracht bij het bed van mijn verkering. ‘Als-ie het redt, koop ik volgend jaar een joekel van een boom’ dacht ik. En zo geschiedde. Gelukkig. Dat de term cardioloog én minikerstboom in je blog voorkomen is voor mij dan ook geen verrassing. Van goede uitslagen; daar word je een weke toffee van. Vier het leven! 😁
LikeGeliked door 1 persoon
Gefeliciteerd! Fijn dat je uitslag bij de cardioloog goed was. Een hele zorg minder.
Een weke toffee 😀 Laten we het houden op een zwak voor de Boysz!
LikeGeliked door 1 persoon
Sttttt… Ze lezen mee…
LikeLike
Wat een lieflijk boompje! Het is een goed compromis. En ik weet ook niet of ik blij zou zijn met een buurman die zijn huis in lichterlaaie zet met kerstverlichting…
LikeLike