Toch wel erg leuk

15 reacties

In de 100 werkzame jaren die al achter mij liggen, heb ik altijd een beetje dubbel gevoel gehad bij het idee kerstpakket. In ruil voor mijn tijd, kennis en energie ontvang ik salaris. Extraatjes in de vorm van een kerstpakket zijn gevoelsmatig niet nodig. Sinds ik in de zorg werk waar altijd sprake is van geldtekort is dat gevoel verdriedubbeld. Het feit dat ik de laatste jaren al minimaliserend probeer te consuminderen maakt dat ik zo mogelijk nog sceptischer tegenover het principe kerstpakket sta.

Eind vorig jaar, ik was toen ongeveer een jaar werkzoekend, nam ik deel aan de kerstborrel van de ontmoetingsochtend voor werkzoekenden gemeente Peel en Maas. Aangezien ook borrels nooit hoog op mijn lijstje van favoriete bezigheden heeft gestaan, stond ik daar best wel van te kijken. Het jaar zonder werk had mij een andere kijk op zaken als afdelingsborrels en kerstpakketten gegeven. Ik realiseerde mij dat waardering verder gaat dan alleen de woorden ‘goed werk’, dat het niet om een loos gebaar gaat, en ik nam mij voor als ik ooit weer werk vond, met andere ogen naar borrels en pakketjes te kijken. Om de calvinist in mij te temmen.

Oude gewoonte leer je niet zomaar af. Ingesleten denkbeelden raak je niet zomaar kwijt. Maar ik werk eraan. Dus accepteerde ik tijdens de eerste coronagolf dat ik op mijn manier een zorgheld ben, nam deel aan een teamborrel bij een collega thuis en slikte slechts één keer toen ik de envelop met daarin een bouwpakket van een kerstboom en de inlognaam en code, nodig om je eigen kerstpakket samen te stellen, in de brievenbus vond. Accepteerde het gebaar van waardering wat mijn werkgever hiermee uit.

Woensdagavond ging ik er voor zitten. Eerst veranderde ik het bouwpakket in een kerstboom, daarna logde ik in op de site en snuffelde tussen de mogelijke cadeaus. Ondanks mijn voornemen te consuminderen zag ik diverse, meer dan leuke, artikelen verschijnen. De lijst favorieten groeide en ik voelde een aanval keuzestress opkomen. Terwijl ik mijn definitieve keuze bepaalde (een cadeautje voor mij en de rest voor de Alzheimer stichting) realiseerde ik mij ineens dit extra beetje waardering en aandacht, da’s is toch wel heel erg leuk.

Inderdaad. De calvinist is enigszins getemd. Oude gewoonte en overtuigingen kunnen soms zomaar poef verdwijnen en plaatsmaken voor iets nieuws. Ik denk dat ik hier wel aan kan wennen.

15 Comments

  1. Ik ben dol op cadeautjes, dus ik vind een kerstpakket ook altijd wel erg leuk! Maar de waarderende woorden zijn nóg leuker! En eigenlijk krijg ik maar heel zelden iets waar ik echt niets mee kan – of zelf gebruiken, of weggeven aan iemand die er wel plezier aan beleeft…. Zo krijg ik eigenlijk altijd een fles wijn – naast andere dingen – en die geef ik dan weer door, aan de burean, aan vrienden of kennissen van wie ik weet dat ze wel wijndrinkers zijn, of als cadeautjes als ik van iemand iets mag lenen via Peerby bv.

    Like

    1. Mijn ongebruikte kerstpakket-inhoud is altijd naar anderen gegaan. Zoon gaat er op eenzelfde manier mee om.
      Ik mocht zelf kiezen en zag iets staan waar ik al heel lang naar op zoek was. Dus de keuze was niet moeilijk en het is iets wat ik zelf houd (buiten het deel wat ik aan de Alzheimer stichting heb geschonken) .

      Like

  2. Ik heb kerstpakketten altijd al leuk gevonden. Ook als er iets in zat wat niet mijn keuze was. Het gaat om gebaar, dacht ik dan.

    Bij mij op het werk doen we altijd een oudjaarsgeschenkje voor opdrachtgevers en een kerstpakket voor ons. Maar we moeten op de centjes letten (het was geen best jaar voor ons) en de directie stelde tijdens de laatste (teams)vergadering voor om de oudjaarsgeschenken te skippen dit jaar en alleen kerstpakketten te doen. Daar ben ik tegen in gegaan. Ik zag het liever andersom. Waarop de baas zei dat hij liever zijn waardering naar ons uitsprak. Waarop ik zei dat-ie dat bij deze gedaan had en ik geen kerstpakket hoefde (Oh, man! Ik ben toch zo’n schatje!).

    Ik weet inmiddels dat de oudjaarsgeschenkjes doorgaan, echt maar een kleinigheidje. Kon ook niet anders want mijn collega’s waren al gaan vragen bij opdrachtgevers met hoeveel mensen ze op de afdeling zaten. En de reacties daar waren heel erg positief. Ze vonden het heel fijn dat we er toch aan gedacht hadden ondanks het rotjaar. Ik weet alleen niet of ik een kerstpakket krijg dit jaar. Maakt niet uit: de waardering heb ik al gekregen 🙂

    Geliked door 1 persoon

  3. Toen een paar jaar geleden de economie niet lekker liep, en ook ons bedrijf daar gevolgen van ondervond, kregen we een fles wijn (in de supermarkt te koop voor 3 euro). Begeleid met een brief dat er meer niet af kon. Dat deed veel collega’s pijn, het werd als kwetsend ervaren, en een deel weigerde de fles aan te nemen. Enkelen zeiden: Wij hebben cadeaubonnen, als ze echt geen geld hadden om iets uit te delen, had ons dan allemaal een cadeaubon gegeven. Die zouden we dan binnen ons eigen bedrijf besteden, dus uiteindelijke kosten zouden dan nul zijn geweest.
    En toen realiseerde ik me, dat zo’n kerstpakket blijkbaar voor velen belangrijk is, een extra waardering voor je inzet, naast het salaris wat je met je werk verdient.
    Dit jaar is er sprake van een kerst-attentie, nog geen idee wat dat zal zijn, maar wij krijgen daarnaast een bedrag, speciaal als dank voor onze inzet in dit bijzondere jaar, en dat wordt alom zeer gewaardeerd. Die kerst-attentie is dan eigenlijk niet nodig, de waardering hoeft immers niet dubbel op (je begrijpt, ik ben ook vrij calvinistisch, haha).

    Like

    1. Dat voor velen het kerstpakket belangrijk is, heb ik in het verleden ook ontdekt. Eerst dacht ik dat het vooral om het krijgen ging, maar dat is het dus niet. Het gaat om de waardering die een goed gekozen pakket uitstraalt.
      En ja… ik herken een mede-calvinist.

      Like

  4. Ik heb sinds vorig jaar oktober een nieuwe werkgever en kreeg vorig jaar december voor het eerst bij hen een kerstpakket. Mijn nieuwe werkgever heeft een kantoor 40 km van mijn werklocatie en omdat ik geen auto heb reed ik mee met een collegaatje die voor die dag de auto van haar broer geleend had om het pakket op te halen. Toen we aankwamen bij het kantoor stonden er lekkere hapjes en drankjes voor ons klaar en na een half uurtje wat kletsen met voor ons merendeels onbekende collega’s en wat mensen van kantoor gingen we met een fles wijn weer huiswaarts. Dat was het kerstpakket. Dit jaar is alles anders door corona en mogen we het kerstpakket weer op komen halen , maar zonder de hapjes en drankjes. Wij hebben besloten de fles wijn te laten voor wat hij is, omdat even 80 kilometer rijden, de moeite nemen om een auto te regelen en onderling de kosten te delen van de benzine wat ons betreft een te hoge prijs is voor een fles wijn. We willen niet ondankbaar overkomen , maar als je net als wij een minder dan modaal inkomen hebt is zoveel moeite en kosten voor een flesje wijn geen reden tot dankbaarheid. We hebben nog een mail gestuurd met de vraag of het mogelijk is dat het kerstpakket dit jaar op de locatie gebracht kan worden , maar een antwoord hebben we nog niet ontvangen.

    Like

    1. Dit leest vanuit werkgever meer als een ‘het mot want het kerstmis’ dan als waardering.
      Ik snap dat je geen 80 km gaat rijden voor een fles wijn. Dat zou ik ook niet doen.

      Like

  5. Gezien mijn opvoeding zal ik ook een flinke vleug calvinisme in me hebben. Dat is bij mij opgeschoven richting milieubewust en tevredenheid. Ben dus erg sneln tevreden en heb vrijwel niets nodig. Ik heb nog steeds geen behoefte aan kerstpakketten of cadeautjes. Zeker niet als het om zaken gaat die ik zelf niet zal aanschaffen. Mensen moeten van goede huize komen willen ze voor mij iets bedenken waarvan ik zeg:;’leuk, daar was ik nou zelf nooit opgekomen’. Zelf ben ik de laatste 17 jaar kerstpakketvrij. Ik hoef me er dus ook niet meer aan te ergeren, dat ze zo’n vies echt zilveren slatang in die doos stoppen. Ik tang nooit sla en zilver geeft altijd een vies smaakje. Erger vind ik het nog dat ze iets in de vorm van cadeaubonnen doen. Ik neem die bij voorkeur niet aan. Het is voor mij geld met een beperking. Maar het geeft ook aan dat de gever niets kon bedenken of daar geen moeite voor wilde doen. Verhoog dan maar het loon met 0,3% want meer is het niet.

    Like

    1. De waarde van het kerstpakket is beslist geen 0,3% van mijn loon.
      Juist het mogen kiezen maakt dat ik vaak wel iets gevonden krijg waarvan ik denk, ja, en wat ik normaal gesproken ook zou aanschaffen. Is dat niet het geval, dan schenk ik mijn pakket aan een goed doel. Dat is tegenwoordig vaak ook een optie.

      Like

      1. Ik ging van 60 euro voor het pakket uit bij een fulltime modaal jaarinkomen. Punt is dat over het pakket geen belasting wordt geheven en over dat extra loon wel en dan kom je op circa 0,3% uit.

        Like

  6. Heel goed! Mogen kiezen is altijd leuk. Wij mogen kiezen tussen 3 thema’s. Ik heb dit jaar gekozen vooe ‘Only Food’. Uiteraard zodat ik alleen verbruiksgoederen krijg en dat duurzamer is, dat begrijp je…

    Like

    1. Dat begrijp ik heel goed… Ikzelf ben ook voor het thema duurzaam gegaan die binnen één van mijn verslavingen past. Misschien wijd ik er nog blog aan.

      Like

Reacties zijn gesloten.