Ik heb een mening over advertorials. Het (al dan niet) aanprijzen van een item wat je door een bedrijf toegezonden hebt gekregen. Toen ik net begon met bloggen heb ik wel eens gedacht, dat zou ik ook wel willen. Het is er nooit van gekomen. Eerst omdat de items die mij aangeboden werden never nooit nieh op mijn verlanglijstje stonden en sinds ik al consuminderend minimaliseer heb ik besloten op geen enkel aanbod meer in te gaan. Neen, als ik een review schrijf, dan is dat item door mij persoonlijk aangeschaft. Het is maar dat jullie dat weten.
Een van mijn best lopende blogs heb ik in juni 2019 al geschreven. Het is zeker niet mijn beste blog, maar mensen blijven mijn review over werfzeep shampoo lezen. Op zich sta ik nog altijd achter dat blog. Zowel de shampoo als de zeep heb ik nog altijd in gebruik. Alleen in de keuken ben ik terug gegaan naar zeep in een flesje omdat dat toch net iets minder rommel oplevert. Bovendien wil zo’n blok zeep wat meerdere keren per dag, langdurig wordt gebruikt nogal snel zeperig worden. Smelten, zal ik maar zeggen.
Vandaag stond ik onder de douche met een nieuw blok werfzeep. De koffiescrub. Die minder sterk naar koffie ruikt dan ooit de dropscrub naar drop (en venkel) rook, maar dit terzijde. Wellicht komt het moment dat ik al douchend ineens in de koffiebar sta nog.
Goed, terwijl ik met dat nieuwe stukkie zeep in mijn hand stond, dacht ik even aan dat ene goedlopende blog. Als de helft van de mensen die dat blog hebben gelezen, een stukkie zeep van Werfzeep hebben gekocht, dacht ik, dan mag Werfzeep mij zo onderhand wel een gratis stukkie zeep sturen.
Wat natuurlijk een inconsequente gedachten is. Daarmee zou mijn review geen review meer zijn, maar een advertorial. En aan advertorials doe ik niet.
hahaha ik deel je mening. Ik lees veel bij andere blogs en zie direct wanneer er weer een nieuw product gratis is verzonden. Iedere blogger komt dan (meestal) met een heel enthousiast verhaal.
LikeLike
Drie maanden op rij een andere shampoo als de beste shampoo ever aankondigen… Is niet aan mij besteed. Een aantal blogs waar te vaak advertorials voorbij komen, volg ik niet meer.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb wel eens gedacht aan een fotoproduct (ik wil een boek) maar om nou een blog te schrijven over het maken van zo’n boek met voorgekauwde zinnen, dat staat me tegen. Wilde nog wel in de fabriek kijken, maar die is in Groningen ook niet echt om de hoek. ik heb ook zo’n blog ook over douchespul, had al een doos moeten krijgen inmiddels.
LikeGeliked door 1 persoon
Stond je onder een koude douche? Zo’n heldere gedachte… En ik snap echt niet waarom er soms van die rare luchtjes aan de zeepjes moeten. Dropzeep… hoe bedenk je het…
LikeLike
Kruidenzeep waarbij de kruiden naar drop ruiken..
Nee, geen koude douche. Mijn spieren liggen al maanden dwars, die wil ik verder te vriend houden..
LikeGeliked door 1 persoon
En gelijk heb je 🙂
LikeLike
Mmm, dropplant (agastache) – dat ruikt ZOOOO lekker, om af en toe je neus eens in te duwen (maar ik hoef er zelf niet naar te ruiken, dank je!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben nooit naar drop gaan ruiken… Dus ik zal ook wel niet naar koffie gaan ruiken tenzij ik knoei…
LikeLike
Nee, dat hoef ik ook niet! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Niets zo wispelturig als een pratende of schrijvende vrouw?
Stille groet,
LikeLike
Nee hoor. Mijn gedachten was even consequent, maar het gaat om het handelen. En de mensen daar weten lekker toch niet wie ik ben, dus ze kunnen niets spontaan opsturen.
LikeGeliked door 1 persoon