Drie jaar lang deed ik het met een spijkerbroek. Te weinig, dacht ik in mei 2019 (zo fijn dat bloggen) en kocht er een zwart exemplaar bij. Het was even wennen, vooral omdat dit exemplaar net iets steviger is dan het blauwe exemplaar. Mijn hoop, dat regelmatig dragen en wassen de zwarte broek net zo soepel zou maken als de blauwe, bleek ijdel.
Mei is natuurlijk geen goede maand om een nieuwe jeans te kopen. In de zomer draag ik vooral rokken en shorts en beslist geen super dikke zwarte jeans. Tegen de tijd dat het kouder werd was ik half-half vergeten dat ik die zwarte broek had. Wat mij bij was gebleven was ‘iets te strak’. En dan was ik ook nog iets aangekomen.
De zomerkilo werd vervangen door de werkzoekstress kilo. Die maakte plaats voor een verbouwingskilo, en de lockdown deed mij de das om. Wat ik ook probeerde… ik raakte die ene kilo niet kwijt. Wat op zich niet zo erg is, behalve dat er voor de zomer van 2019 eigenlijk ook al een kilo af had gemoeten.
Enfin. Momenteel woon ik in een joggingbroek en de keren dat ik naar buiten ga heb ik de makkelijke blauwe spijkerbroek aan. Die er niet jonger en dikker op is geworden. Op sommige plaatsen is de broek zo dun dat ik er dwars doorheen kijk. Het is wachten op het moment dat die ene zijnaad het begeeft. Maar ja… lockdown dus kleren shoppen is er niet bij, en ik zit niet te wachten op nog meer bezorgstress.
Toen zag ik de zwarte jeans liggen. Dik, stevig, nog niet uitgelubberd … en daardoor iets te klein. Ietsjes maar. Als ik voorlopig iedere dag draag wanneer ik een ommetje wandel, dan schat ik in dat de stretch volgend jaar rond deze tijd ver genoeg opgerekt is om makkelijk te zitten.
Zodra de winkels weer open zijn loop ik op een rustig moment bij de Hofleveracier met Eenheidsprijzen binnen, en koop ‘mijn’ broek, maar dan een maat te groot. Ik geef gewoon de schuld aan de lockdown.
En dan is het nu tijd voor koffie met chocolade… 🙂
Leuk plaatje, van die panda,haha! Ik prijs mij maar weer eens gelukkig. Dat ik geen mondkapjes strijk (want ik HEB ze niet), dat ik mij thuis gewoon lekker comfortabel aankleed, ongeacht de dag, ongeacht de lockdown: wollen jurkje, wollen maillot enzo en dat ik echt niet snap waarom men aankomt, nu. Maar verder: je tovert als altijd een glimlach op mijn gezicht met je manier van schrijven 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Die Panda-grap!!! GEWELDIG! Dank, ik lach te weinig, nu ik hier alleen thuis zit… En ik woon ook in joggingbroeken – nu zelfs een héle oude, verkleurde, met veel te korte pijpen (mijn stiefmoeder zou het beschrijven als “een hele aparte kleur groen”. Hij was ooit blauw…). Ik moet toch mijn “chique” joggingbroeken weer eens opzoeken, die zijn gewassen en hangen schoon in de kast.
LikeLike
In je eentje lachen valt inderdaad niet altijd mee. Fijn dat ik even heb mogen helpen. 😉
Oehhhh chique joggingbroeken.. Ik word nieuwsgierig..
LikeLike
hahaha hier wonen we ook in makkelijke kleding. Van de week was ik met de strijk bezig en bedacht mij dat ik al weken niets heb hoeven strijken.
Maar ik moet toch ook echt weer eens wat (online) shoppen want mijn spijkerbroeken zijn het ook aan het begeven.
LikeLike
Zolang we binnen moeten blijven ga ik het redden… Maar zodra we naar buiten mogen is iets nieuws niet verkeerd.
Ik heb nooit strijkwas. Tegenwoordig wel: de mondkapjes.
LikeGeliked door 1 persoon
Mondkapjes strijken?????
LikeLike
Ja… een verfrommeld mondkapje zit voor geen meter…
LikeGeliked door 1 persoon
Gut. Ik hoop het nooit te hoeven ervaren…
LikeGeliked door 1 persoon
Dat plaatje:D
Ik trek nog dagelijks een spijkerbroek aan voor een wandelingetje maar merk daar niets aan. Wel dat ik nieuwe joggingbroeken moet.
LikeLike
Ik trek mijn jeans ook dagelijks aan. Hooguit dat ik in het donker in mijn jogging naar buiten ga. Overdag wil ik er ‘fatsoenlijk’ opstaan. Nu dus het zwarte exemplaar. Dan weet ik waarom ik wandel…
LikeLike
Haha, wat een goed plaatje! Ik trek tegenwoordig maximaal 5 keer per maand een spijkerbroek aan. Ik heb een sportbroek voor buiten.
LikeLike
Ik wil ook een sportbroek voor buiten. Hoewel… misschien moet ik gewoon weer gaan wandelen in thermolegging en jurk. Die knellen (nog steeds) niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Welja meid, je hebt gelijk! Ik durfde al weken niet op de weeschaal, ben vanaf 4 januari wat strenger voor mezelf, niet overdreven hoor, gewoon niet meer de snoep en koek eten die ik eigenlijk niet mag hebben. Dus nu weer koffiewafeltjes van Cereal en suikervrije dropjes. Opeens dacht ik… ik wil het weten. Maar helemaal niks erbij sinds ergens oktober… Toen zat er 2 kilo teveel aan, en die is er nog niet af. Maar blij dat ik was…
LikeLike
Dat geloof ik. Ik blijf ook keurig +2 hangen… Maar ja, die wil ik graag nog kwijt. Wie weet met ommetjes en yoga (en opletten met wat ik onder mijn neus door duw) ..
LikeLike
Oh, wat prijs ik mij gelukkig.
Mijn spijkerbroeken maat is al weer 20 jaar hetzelfde.
Het relaas van de extra kilo’s boven mijn broekriem zal ik jou onthouden.
Vrolijke groet,
LikeLike
You made me smile… 😉
LikeLike