Te snelle conclusie

6 reacties

In de nacht van zondag op maandag hoorde ik de vuurwerk of andere bommen dichterbij komen. Ik meende zelfs een helikopter te horen. In een poging de boze buitenwereld buiten te sluiten, maakte ik mijn slaapkamerraam dicht en probeerde te slapen. Iets wat maar deels lukte.

Maandag maakte ik een wandelingetje. Een van de verkeerszuiltjes die de fietsers verteld aan welke kant zij het paaltje moeten passeren. stond niet meer op zijn plek maar lag in de berm. Die hooligans zijn wel heel dicht in de buurt geweest, dacht ik bezorgd.

Dinsdag wandelde ik weer die kant op. Er stond een medewerker van de gemeente Venlo foto’s te maken. En nou mag jij de rommel opruimen? vroeg ik hem. Hij knikte. Maar het is niet wat je denkt, zei hij. In de nacht van zaterdag op zondag is de strooiwagen die het fietspad schoon moest maken uit de bocht gevlogen, heeft het paaltje geraakt en is vast komen te zitten in de berm. Ik ben ‘s-nachts mijn bed uitgekomen om hem los te trekken’.

Een te snelle conclusie van mijn kant dus. Aan de andere kant: mensen die de beelden van alle zinloze vernielingen hebben gezien, zullen mij deze snelle gedachtesprong vast wel vergeven. Het lag gewoon voor de hand.

6 Comments

  2. Ooit reed ik in de auto, met kind achterin, langs de milieustraat. Vlak naast me klonk ineens een ongelooflijk harde knal. Ik kroop nog net niet onder het dashboard. De grond trilde. Het was in de tijd van de aanslagen rond 9/11 en mijn eerste reactie was ‘een bom!’ Het was waarschijnlijk gewoon een container die ergens afviel of zo maar ik schrok me te pletter. Vooral van mijn eerste gedachte. Dat denk ik bij dit ook. Krankzinnig dat je meteen aan rellen en vernielingen denkt. In ons beschaafde Nederland. Ik vind het ongelooflijk.

    Geliked door 1 persoon

    1. Dank je. Ik ben mijn foto’s aan het hergebruiken. Sommige zijn te mooi om maar een keer te plaatsen.

      Like

Reacties zijn gesloten.