Minder soepel

25 reacties

Omdat ik het kind in mij koester, wilde ik vandaag mijn nieuwe jas aan naar het werk. De nieuwe jas, superlang en vol bloemen, vraagt om een fleurig kledje. Het fleurige kledje om een petticoat en de petticoat om laarsjes met een hak. Wat gezien de lengte van de jas sowieso geen slecht idee is.

Hoewel ik op die hakken prima vooruit kan, en de ommetjes mij steeds makkelijker af gaan, leek het mij slimmer om dit keer op de fiets naar het werk te gaan. Niet alleen omdat fietsen sneller gaat maar ook omdat ik, met uitzondering van de fietstest bij de cardioloog, sinds augustus niet meer gefietst heb en ik wilde weten hoe het zou gaan.

Donderdag ging ik keurig op tijd naar bed en deed geen oog dicht. Ondanks het open raam was het warm op mijn slaapkamer en mijn lijf was meer dan rusteloos. Om vier uur verzette ik de wekker van zes naar zeven uur. Om kwart over zes werd ik wakker en ondanks mijn pogingen weer in dromeland te geraken floepte mijn ogen telkens weer open.

Ik had met mijn jas, tas, kledje, petticoat, hakken en slaapgebrek gewoon in de auto moeten stappen. Maar ja, het kind in mij had zich verheugd op een fietstochtje. Drie en een halve kilometer enkele reis en met uitzondering van de Stadbrug nauwelijks hoogteverschil. In een rustig tempo fietste ik naar de voet van de brug, schakelde naar de één en tien seconden later deed alles pijn en wandelde ik met de fiets aan de hand de brug op. Eenmaal over het hoogtepunt heen, stapte ik op en vervolgde als een speer mijn weg. Tenminste, tot onder aan de brug. Daarna werd het weer zwoegen. Blerick blijkt is heuvelachtiger dan gedacht.

Ondanks goede koffie bleef het zwoegen al ging het ommetje wat ik samen met een collega wandelde, mij soepel af. Vol goede hoop begon ik aan de terugweg, maar die hoop vervloog snel. Net zo snel als mijn vermogen tot doorademen. Ver voordat ik bij de brug was zag ik een bekend punt; een oud stagebedrijf van Zoon. Het voelde als de fietstest all over again. Ik overwoog serieus mijn fiets daar naar binnen te schuiven en Zoon te bellen dat hij mij op moest komen halen. Maar ja, koppig en eigenwijs en er staat nergens geschreven dat ik mijn fiets niet aan de hand mee kan leiden.

De rest zal ik jullie besparen. Minder soepel is een goede samenvatting. Natuurlijk werkte het gebrek aan slaap niet mee. Maar voorlopig ben ik weer genezen. De rest van de maand laat ik mijn fiets gewoon staan, en houd het bij wandelen. Dat vind mijn conditie gewoon veel en veel leuker dan fietsen.

Al begin ik heel voorzichtig aan iets elektrisch te denken. Nu de mindset nog. Ik gok dat ik nog een teleurstellend ritje of zes voor de boeg heb voordat het zover is. Ik houd jullie op de hoogte.

25 Comments

  1. Doen! Doen! Koop een elektrische fiets! Zoek een tweedehandsje via een betrouwbaar adres. Zeker voor het opbouwen van conditie lijkt dat mij heel goed. Want na een paar van deze ritjes, heb je écht geen zin meer om de fiets te pakken. Met een elektrische fiets wel (zei zij, die een bloedhekel aan fietsen heeft en nu voor de lol gaat fietsen)! En je hebt ‘trapondersteuning’, hè? Je moet echt nog wel zelf fietsen, hoor.

    Like

    1. Ik weet dat ik zelf moet fietsen. Ben nu alles wensen en zo op papier aan het zetten. Dan begin ik met korte stukjes en dan denk ik, maar stel dat het allemaal weer wat beter gaat, misschien wil ik dan wel… En voor je het weet moet er weer een huge accu in.
      En ik wil een lage instap, maar ook een middenmotor. En niet te duur en en en…
      Ik denk dat zodra het mag ik alle vrienden die zo’n ding hebben eens ga bezoeken en voor proefritjes vraag.
      Of niet.
      Maar eerst even sparen en zo.. (en misschien ook wel niet want ik heb het geld, het zit alleen in de potjes ‘versneld aflossen hypotheek’, ‘noodfonds’, ‘woningonderhoud’ etc etc ect.

      Like

      1. Ik wilde ook een middenmotor. Dat schijnt stabieler te zijn. Maar het tweedehandsje dat ik kocht, heeft gewoon een accu onder de bagagedrager en daar merk je niets van. Doe maar veel testritjes maken inderdaad.

        Like

          1. Whahaha! Ik val bijna van mijn stoel. Oh, echt? Grinnik. Ik heb geen idee. Ik liep toevallig tegen dat ding aan. Ik heb me er werkelijk nog nooit in verdiept…

            Like

  2. Wat jammer dat je er zo achter moest komen. Er zijn steeds meer mensen in mijn omgeving die een E-bike hebben. En wanneer ik met ze mee fiets baal ik dat ik er geen een heb. Ik trap tien keer zo hard voor het zelfde stukje 🤪

    Like

    1. Ik werd voorbij gereden door twee jongedames en ik hoorde eentje zeggen ‘motor waarschijnlijk kapot, anders hadden we haar niet in kunnen halen’. Ik oog dus oud genoeg voor een hulpstuk.

      Geliked door 1 persoon

  3. als je met (te) slappe banden fietst, dan schiet het ook niet op. Als jouw fiets al zo lang stil stond, kan dat ook best (een deel van) het euvel zijn.

    Like

    1. Ik ben een wandelaar, maar fietsen is soms praktischer. Voor nu heb ik de eerste stap gezet: het onderdeel ‘elektrische fiets’ aangemaakt binnen mijn budget. Het sparen kan beginnen.

      Geliked door 2 people

  5. Niks mis met een elektrische fiets in jouw geval! Enne: beter en milieuvriendelijker dan met de auto…

    Like

  6. Zoiets is voor mij de reden geweest om ook een elektrische fiets te kopen. Waar ik woon waait het (bijna) altijd en door mijn chronische ziekte kostte het me gewoon teveel energie om tegen windkracht vier en hoger in te fietsen. Ik heb mijn e-bike nu vier jaar en ben er nog altijd blij mee.

    Like

    1. Ik begin meer en meer met het idee te spelen. Misschien dit jaar toch maar meedoen met het fietsplan en een deel van mij eindejaarsuitkering gebruiken om de fiets tegen uit te ruilen.

      Like

  7. Als je eenmaal op een e-fiets hebt gereden wil je nooit meer anders. Dus huppetee met die mindset! 😬 (En ondertussen vraag ik me dan wel af of een petticoat lekker fietst?)(met daar overheen een lange jas)

    Like

    1. Ooit leverde de berg in Spaubeek mij totaal geen problemen op… Moet er nu niet meer aan denken; terwijl ik dit type begin al te piepen en te zweten.

      Like

  9. Ooit kwam ik, halverwege een Limburgse berg, tot de observatie dat “Het gaat alleen maar bergafwaarts” (en v.v.) niet overal in het land hetzelfde betekent…

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.