Welbesteed

Wanneer de lente de winter het nakijken geeft, in ieder geval die ene week in februari, schreeuwt mijn balkon om aandacht. Een aantal planten heeft de winter niet overleefd. Net zo min als die ene, grote, glazen vaas. De nepbloemen steken vervaarlijk door de barsten heen. Als ik dan ook nog eens hoor dat het op woensdag 19 graden en zonnig wordt, gooi ik er tussen twee niesbuien door een vrije dag tegenaan.

De woensdag ging niet geweldig van start. De ene niesbui volgde de andere op, en het gesnotter was niet van de lucht. Pas tegen half 10 merkte ik dat de anti-histamine aan begon te slaan. Het moment om boodschappen te doen. De eerste balkon aandacht van het jaar vraagt altijd om vuilniszakken en die heb ik niet standaard in huis.

Buiten vuilniszakken en eten voor drie dagen, verdwijnen er ook twee potten met verse kruiden in mijn boodschappentas. Door het poortje op weg naar huis zie ik potgrond liggen. Ik koop een zak. Ik sta al buiten wanneer de violen naar mij glimlachen. Je zou er haast van gaan niezen. Ik ga weer terug de winkel in en betaal de violen. Bepakt en bezakt wandel ik naar huis. Met de zon in mijn gezicht ziet de wereld er fleurig uit. Ik krijg een vakantiegevoel.

Vier vuilniszakken en een kapotte (en verwijderde) stoel later loopt het zweet over mijn rug en snuffel ik dat het een lieve lust is. Het vakantiegevoel is verwaaid. Maar alle dode en rottende planten zijn weg. Voor de verandering heb ik zelfs eens de oude aarde weggedaan. Iets met kleine vliegjes en kruiperige beestjes. Ik neem de meubels af en plaats ze in de lente opstelling op het zonnigste punt van het balkon. De bos bloemen, de violen en de vijg krijgen een plekje in de zon en zijn goed zichtbaar vanaf mijn werkplek. Zelfs wanneer de deur hooikoortsvriendelijk dicht zit. De kunstbloemen drapeer ik kunstig rond de twee hangbakken. Zien die er ook wat fleuriger uit.

Precies op tijd voor de lunch ben ik klaar en heb ik nog de hele middag voor me om van het opgeruimde balkon te genieten. Een welbestede vakantiedag.