Digitale nomade

22 reacties

Voorafgaand aan mijn sabbatical (aka werkloos zijn) heb ik heel wat mogelijke vervolgstappen overwogen. Ik had niet alleen een plan A, B en C. Neen, ik had zelfs de plannen X, Y en Z. Alle drie de plannen gingen uit van het ZZP-schap, waarbij X stond voor tekstschrijver, Y voor virtuele management assistent en Z voor projectleider/applicatiebeheerder. Het moge duidelijk zijn dat ik niet om het ZZP-schap zat te springen. Eigenlijk hadden die drie opties slechts twee voordelen: vrijheid en de mogelijkheid om dankzij de moderne technieken remote te werken. Teksten schrijven vanaf een bankje in het bos, een terrasje aan zee, of ergens midden in een inspirerende stad. Ik zag het helemaal voor me, ware het niet dat ik liever in loondienst wilde werken.

Een paar weken na het beëindigen van mijn sabbatical schoot de wereld een pandemie in. Ik ging thuiswerken. Moest thuiswerken. De eerste paar dagen switchte ik qua werkplek van keukentafel naar bank en weer terug, en voelde mij een een soort van digitale nomade. Van een werkplek met twee grote schermen naar een 14 inch laptop, da’s behelpen. Dat vond ook Zoon en hij sloot één van zijn beeldschermen op mijn laptop aan. De keukentafel werd mijn werkplek, inclusief verlengsnoeren want ja… laptop en beeldscherm gebruiken stroom. Hoewel ik de laptop nog steeds los kon koppelen om even op een andere plek te gaan werken, gebeurde dat minder en minder. De pandemie hield aan, en er kwam een echte werkplek. Met ergonomische bureaustoel.

Van de zomer heb ik eenmaal gepoogd buiten op het balkon te werken. Dat bleek geen succes. Iets met teveel licht voor een scherm. Ik realiseerde mij dat werken op een terrasje in de zon, op het strand of in het bos, nooit echt een optie was. Wat bleef was het gemak van ‘s-morgens de laptop opstarten, automatisch connectie maken met het internet, inloggen en gaan werken. Digitaal zonder nomade.

Toen haperde de wifiverbinding. Het begon met zo af en toe een paar seconden, gevolgd door regelmatig een paar seconden en eindigde met tien keer op een dag opnieuw in moeten loggen omdat mijn laptop te lang en te vaak de connectie met de buitenwereld kwijt raakte. Met dank aan z.ggo. Mijn back-up, een SIM-kaart van KPN, bleek in de blokkendoos van gewapend beton waar ik woon ook geen stabiele oplossing. Er zat volgens Zoon maar één ding op. Een kabel. Wat? EEN KABEL!

Het voelt of ik terug ben in 2004. Mijn eerste laptop en modem. Internet via de telefoonkabel. Dat was toen de ultieme vrijheid. Nu voelt het haast prehistorisch. In ieder geval retro. Niks digitale nomade. Mijn vrijheid is aan banden gelegd. De beperkende band van de bandbreedte van z.ggo. Nou ja. Ik kan (en mag) tenminste thuis werken. Ik heb dus niets te klagen. Zullen we dit blog een constatering noemen? Kuch.

Oh… En ik mis, heel nostalgisch, bij het opstarten het karakteristieke geluid dat hoorde bij het tot stand brengen van een internetverbinding.

22 Comments

  1. Oh, dat geluid inderdaad! De hoorn van de telefoon die je in twee van die zuignappen moest proppen… haha, pure nostalgie. En schrik, want: *ikwordoud – kreunde zij…

    Like

  2. Oh ja! Dat geluid! Ik ben een ex-Ziggo klant en had precies hetzelfde probleem als jij. Wij zijn overgestapt naar KPN en ik heb sterk de indruk dat de internetverbinding op kantoor trager is dan thuis. Dat zegt overigens meer over onze provider dan over KPN.

    Like

    1. Mijn laptop is voorzien van een sim-kaart waarmee ik via KPN op het bedrijfsnetwerk kan komen. Dat bereik is 9 van de 10 keer slechter dan het bereik van ziggo.

      Like

  3. Onze laptops zijn familie!
    M’n man videobelt via een kabel (-:
    Jij schreef over de opstartgeluiden en ik hóórde ze…

    Like

  4. Pliep plong pliep plong … nostalgie! Inbellen om op internet te raken en ondertussen kon je niet telefoneren. Ohhhhh die tijden hè 😉

    Geliked door 1 persoon

  5. Tja, dat windowspingeltje – je zou het bijna gaan missen! Enne, voor onze leeftijd is dit al heel nomaderig, van de keuken naar de slaapkamer en terug, al dan niet aan de lijn…

    Like

  6. Wij hebben van die wifiversterkers in huis. Werkt als een tierelier. En ook van ziggo. En mijn werkplek thuis is een vaste computer, dus met kabel. 😉

    Like

    1. Ik vind het wel prettig dat mijn slaapkamer slecht bereik heeft (ook van T-mobile btw). Zoon zit aan de kabel en ik voor het werk nu ook.
      Staat op en maakt de kabel los voor er iemand (lees ikzelf) over struikelt.

      Like

  7. Het blijft toch nog altijd het meest betrouwbaar. Op mijn laptop zit niet eens een gaatje voor een CAT-zoveel kabel. Ik heb ook regelmatig uitval bij Z maar in WO zitten we bij T.elenet en dat is niet veel beter. Het blijft aanrommelen.

    Like

    1. Snap ik. Ik vraag ook heel wat van het internet dus in die zin begrijp ik het wel. En ik ben niet de enige thuiswerker in de blok. Dat scheelt ook enorm.

      Like

Reacties zijn gesloten.