Eten, liefde en troost

Ik ben groot geworden met eten als een uiting van liefde en troost. Een schepje groente extra, een beetje pudding meer, een glaasje prik op een doordeweekse dag of een keertje extra mogen kiezen wat er op tafel kwam. Niks groots, meeslepends of dramatisch dus. Wel een patroon. Een patroon wat ik al jaren probeer te doorbreken. Maanden gaat het goed, en dan krijg ik een terugval. Neem een stukje chocolade, chips, nootjes, één, twee ach doe maar drie boterhammen omdat ik me niet helemaal jofel voel, een fibromyalgie (pijn)aanval heb, teveel in mijn hoofd zit.

De snaaibui (niks mis met het beestje bij de naam noemen) wordt gevolgd door een gevoel van tevredenheid en geborgenheid. Een gevoel wat zeer tijdelijk van aard is. Buiten dat mijn hoofd baalt van mijn zwakte, reageert mijn lijf niet goed op teveel suikers, vetten, lactose en weet ik veel.

Zoals ik eerder schreef, deze tijd van het jaar ben ik niet op mijn best. Dankzij de gruwelijke temperatuurschommelingen kwam daar een fibromyalgie aanval bij die al een week of vier duurt, en over de lente met bijbehorende hooikoortsaanval wil ik het helemaal niet hebben. Mijn hoofd wil getroost worden. De suiker verergert de fibromyalgie. De pijn maakt dat ik extra moe word, en die vermoeidheid gilt om extra suiker. En dan is er nog de hooikoorts. Die is buiten rete-irritant de reden dat ik anti-histamine slik. Van dat spul krijg ik hoofdpijn, slaap ik minder en droom ik meer en krijg ik eet aanvallen. Een vieze cirkel waar je u tegen zegt. Zelfs op mijn leeftijd.

Ik begon aan les 7 van de yoga opleiding. Het doel, zes buikoefeningen onder de knie, buik en schouder krijgen. Helemaal op het eind stond: ‘Al deze oefeningen bevorderen de spijsvertering. Je kunt dus eetaanvallen krijgen, maar probeer daar niet aan toe te geven.’ Lekker dan. Dat kon er ook nog wel bij. Soms zit het mee, en soms zit het tegen. Ineens zat het mee. De waarschuwing bleek voldoende om de teugels weer wat aan te trekken. Mij te beperken tot drie maaltijden en één fruithapje per dag. Het goede gevoel wat deze actie mij geeft is alle liefde en troost die ik nodig heb.

Zo simpel kan het dus zijn. Tot de volgende terugval natuurlijk.