Dromen

De laatste weken slaap ik slecht. Meestal maak ik mijn uren wel, maar ik slaap onrustig, droom veel en rust niet uit. Ik las de bijsluiter van mijn hooikoortsmedicatie en maakte mij er geen zorgen over. Het zijn gewoon bijwerkingen. Bijwerkingen waar ik vanaf ben zodra ik stop met het slikken van deze pillen. Op het moment van schrijven ben ik al vier dagen gestopt met die hooikoortsmedicatie. Ik slik nu wat anders en met name dromen staat niet bij de bijwerkingen.

Ik blijf dromen. Zo ook vannacht. Daar waar ik mij de dromen bij ontwaken niet kon herinneren, maar er slechts een onbestendig gevoel bleef hangen, staat deze droom mij nog helder voor de geest. Vandaar dat ik hem even met jullie deel.

Ik sta in de supermarkt. De Pringels zijn in de aanbieding. Ik mag ze niet hebben, maar Zoon vindt die dingen zo af en toe wel lekker. Ik steek mijn hand uit om een bus te pakken en sta ineens op een rots aan zee. De grond om mij heen ligt bezaaid met Pringels die in de zon liggen te drogen. Rechts van mij zie ik hoe vrouwen een aardappelprutje in een handpers stoppen, deze stevig aanduwen, weer open maken en op de grond leggen. Links van mij zie ik heel mannen die de persjes met gedroogde Pringels oppakken, duim en vinger bevochtigen, de Pringel uit de pers wurmen en in een koker die rond hun nek hangt laten verdwijnen.

Ik weet dat Pringels zo niet gemaakt worden. Ik weet wel dat sommige kroepoeks, in ieder geval in de jaren 80 toen ik een garnalendorp in Maleisië bezocht wel worden gedroogd in de zon, maar hoe die opgepakt worden, weet ik niet. Wat ik wel weet is dat ik even geen Pringels, de glutenvrije variant Curvies of kroepoek meer eet. Totdat het droombeeld is verdwenen.