One step Beyond

18 reacties

Ik las ergens dat de Nederlander gemiddeld 73 kilo vlees per jaar eet. Twee ons per dag. Daar komen wij lang niet aan, dacht ik tevreden. Toen ging ik tellen. Ik begon met de kip want dat eten een aantal maal per week. Ongeveer 160 gram per keer. Da’s 80 gram per persoon. Een schijntje. Maar ja, we eten niet altijd kip. Soms eten we gehakt. Kijk, dan doen we het nog beter. 300 gram is al snel goed voor drie porties. Das dus 50 gram per persoon. Ik verlaagde de 80 naar 75 gram per persoon.

Als we draadjesvlees eten, eten we meer dan een ons per persoon per keer, wist ik. En we beperken ons meestal niet tot één snack per persoon als we friet eten. Als we kebab halen, krijgen we helemaal veel vlees binnen. 75 gram werd weer 85 gram. Ik dacht aan de vleeswaren die er eigenlijk altijd in huis zijn. En de spekkies die door de risotto, de stamppot en de snert gaan. Ik verhoogde mijn vleesconsumptie naar 100 gram per dag. Want soms eten we geen vlees.

Da’s geen 73 kilo op jaarbasis, meer het omgekeerde, maar toch. 37 kilo. Het klinkt als heel veel. Ik weet het. Een beetje koe of varken weegt meer dan 37 of zelfs 73 kilo. Maar het zijn wel heel veel kippen. En dan heb ik de kaas, de melk, room, vis en eieren niet eens meegeteld. Buiten beschouwing gelaten.

Plantaardige melk en margarine gebruiken klinkt heel mooi, maar zet nauwelijks zoden aan de dijk. Ondanks mijn lichte horror zie ik mijzelf geen veganist of zelfs vegetariër worden. Daarvoor vind ik vlees te lekker. Bovendien, mag ik mijzelf even zielig vinden, is boodschappen doen en zomaar een recept uitproberen, dankzij mijn glutenintolerantie sowieso geen sinecure. Ik weet het. Smoesjes. Maar laat mij nou maar even.

Het werd de week van alleen eten. Ik bedacht makkelijke recepten. Gebakken piepers, sla, hamburger. Dat soort dingen. Ik herinnerde mij een recensie van Schrijfselsvanmij van meerdere glutenvrije hamburgers. Ik zocht het blog erbij en zette de ruigburger op mijn lijstje. Die bleek mijn GrootGrutter niet te hebben en ik wilde al naar de hamburger-hamburgers lopen toen ik de beyond burger zag liggen. Die is door Schrijfselsvanmij ook goedgekeurd.

Ik heb de eerste gehad en ik moet zeggen: hoewel het er in de pan op een gegeven moment een beetje uit zag als gebakken spam is het zeker voor herhaling vatbaar. Wat maar goed is, want morgen mag ik weer zo’n ding wegwerken. En ik vermoed zomaar, dat we volgende week friet met een hamburger de luxe eten. Zoon doet niet moeilijk over wat hij eet. Als het maar lekker smaakt.

Dat zit wel goed bij een hamburger de luxe. U weet wel. Met gebakken uienringen, een schijfje tomaat, wat augurk, een plak uitgebakken spek en een plak gesmolten kaas. Ik zei toch dat ik mijzelf geen veganist of vegetariër zie worden. Maar alle kleine beetjes helpen.

18 Comments

  2. Dat bericht zag ik ook maar zo precies berekenen begin ik niet aan. Ik denk dat dat vele vlees komt van het BBQ’en in de zomer dat is echt in de mode geweest inclusief hele grote stukken vlees.

    Like

  3. Elke stap richting minder vlees juich ik toe. We (als mens) kunnen heel goed zonder, en zeker zonder al het leed en de vervuiling die ‘nodig’ is voor jouw lekkere vleesje op je bord. Er zijn zoveel goede, en lekkere alternatieven – en gelukkig zijn er ook veel mensen in blogland die inspirerende vegetarische of veganistische recepten delen. Dus: op naar de volgende stap! 😉

    Geliked door 1 persoon

  4. One step beyond – dan hoor ik meteen Madness zingen en spelen….m

    Like

      1. O.k., ik hoef me dus niet meer af te vragen of je me per ongeluk expres met een oorwurm opscheepte (wel een leuke hoor, ik begin meteen te dansen!)?

        Like

  5. Als ik afhankelijk zou zijn van wat ik bij de slagers en de supermarkt zou moeten kopen qua vlees, zou ik denk ik ook vegetariër zijn (vegan vind ik net iets té…). Ik ben in de gelukkige positie dat ik diervriendelijk vlees kan kopen/verkrijgen. Kost wel (heel veel) meer moeite, maar ik kan blijven genieten van een lekker stuk vlees.

    Geliked door 1 persoon

  7. De smaak en het mondgevoel van vlees vind ik erg lekker.
    De hoeveelheden vlees die ik vroeger thuis te eten kreeg waren aangepast aan de tijd. Wij hadden het thuis goed. Maar vlees was en bleef een luxe product.

    Later at ik graag en veel vlees. Maar werkte ik ook in de vleesindustrie en bezocht ik boeren bedrijven.

    Steeds meer kreeg ik vegetariërs in mijn omgeving. En uiteindelijk ben ik ook vegetarisch gaan eten.

    De relatie van zuivel en dierenleed en vleesproductie maken dat ook zelfs veganistisch wil gaan leven.

    De zoektocht in buitenlandse keukens en andere eiwitbronnen maakt dat ik nog steeds met zeer veel smaak eet.

    Tip: probeer eens jackfruit producten.

    Diervriendelijke groet,

    Geliked door 1 persoon

    1. Bedankt voor je uitgebreide reactie. Jackfruit staat al op mijn lijstje (dankzij eenofanderblog) …

      Misschien ken je de site en / of youtube kanaal aan: Pick up limes (ook op Instagram) hebben heerlijke veganistische recepten die qua voedingswaarden helemaal verantwoord zijn. De meeste ingrediënten zijn gewoon bij AH (of een andere supermarkt) te koop.

      Like

Reacties zijn gesloten.