Een week vakantie stelt niet veel voor en zelfs tijdens een lockdown, wanneer je gevoelsmatig he-le-maal niets kunt of mag, vliegt zo’n week voorbij. Het beviel me wel, die vakantie. Dusdanig goed, dat ik geheel tegen mijn principe in pas op dinsdagochtend om half acht mijn werkplek uit de tas pakte en de telefoon aan de oplader hing. Eenmaal opgestart vroeg de laptop om een wachtwoord. Euh….
Wachtwoord, wachtwoord, wachtwoord. Dat had ik op vrijdag voor de vakantie aangepast. Maar wat was het nieuwe wachtwoord geworden. Geen nood, ik pakte mijn agenda erbij. Daar stond geen wachtwoord. Hum. In mijn notitieboekje dan. Ik zag dat er een pagina uit het boekje gescheurd was en herinnerde mij hoe ik die pagina versnipperd had en deels en vuilniszak één en deels in vuilniszak twee had laten verdwijnen. Iets met een delicate zaak, iets te veel aantekeningen inclusief naam, en een wet op de privacy. Het oud papier ligt hier vaak een uur of 20 buiten en de meeste aantekeningen in mijn notitieboek zijn of niet leesbaar of niet van belang, maar dit was informatie die niet op straat mag liggen.
Daar zat ik dan. Vijf over half acht, en de helpdesk is pas vanaf acht uur bereikbaar. Ik pakte mijn telefoon in de hoop via dat ding een mailtje te kunnen sturen naar de collega’s van de Helpdesk met de vraag of ze mij wilde bellen. Helaas. Ook de telefoon vroeg voor de verandering om een wachtwoord. Ik kon alleen nog appen. Dat deed ik met mijn collega, die er wel om kon lachen en van mening was dat ik dan een goede vakantie had gehad, als ik zelfs mijn wachtwoord niet meer wist.
Zo dacht de collega van de Helpdesk die ik om 20 seconden over acht aan de lijn had, er ook over. Hij veranderde mijn wachtwoord, en ik kon inloggen en mijn wachtwoord wijzigen. Dat deed ik, heel slim, via het sim-kaartje wat in mijn laptop zit. Op die manier log ik in op het netwerk van mijn werkgever en is wachtwoord wijzigen een fluitje van een cent. Aansluitend kan ik, normaal gesproken, gewoon via de thuiswifi verder werken. Wel moet ik dan een keertje extra inloggen, maar dat is geen probleem. Eén keertje werd twee keer, drie keer, vier keer. Documenten en mail werden niet gesynchroniseerd. Waarom ga je niet even naar een locatie, logt daar in en laat de synchronisatie draaien, vroeg Collega. Het advies wat ook de Helpdesk regelmatig geeft wanneer iemand inlogproblemen heeft. Iets met een inrichting van laptops die het op prijs stelt wanneer elke afzonderlijke laptop zo af en toe via het bedrijfsnetwerk mag draaien.
Tien minuten later was ik onderweg naar een locatie. Drie kwartier later was ik weer thuis met een nu goed werkende laptop. Maar wat een gedoe allemaal. Dankzij de goei vakansie die ik heb gehad, was ik binnen no time het vakantiegevoel kwijt.
Eind mei heb ik weer vakantie. Ik denk dat ik tegen die tijd mijn wachtwoord met stift op de muur schrijf. Dat scheelt een hoop gedoe.
Naar een locatie moeten als je thuiswerkt, daar zou ik dus echt bloedchagrijnig worden. Overigens weet een van mijn collega’s mijn wachtwoord (en ik het hare). Om in geval van nood elkaars werk over te kunnen nemen zonder te veel gedoe.
LikeLike
Ik ben een ICT-er en het is not done om je wachtwoord te delen met. Bovendien moet ik elke zestig dagen een ander wachtwoord bedenken en onthouden, en collega dus ook.
Voor mij is naar locatie gaan geen ramp. Ben er binnen tien minuten. Ik zou zelfs naar de dichtstbijzijnde zorg locatie kunnen wandelen (5 minuten) en buiten op de stoep gaan zitten en het signaal oppikken.
Maar door een klein foutje moeten een aantal mensen (meer dan 1) naar locatie komen om de zomertijd in te stellen.
Ik behoor in dit geval tot de lucky ones die dat niet hoeven.
LikeLike
Elke zestig maanden? Bofferd!
LikeLike
Zei ik maanden? Maak daar maar dagen van… (scrollt terug om deze ongelooflijke fout aan te passen).
LikeLike
Hahahaha een vroegere vriendin veranderde haar bank wachtwoord net voor ze op vakantie ging en gaf daar teveel geld uit. Pré telefoon tijdperk was dat nog een flink probleem. Ik werkte eens op een nieuwe locatie daar plakte het wachtwoord onder het toetsenbord.
LikeLike
Dat gebeurt nu nog steeds op heel veel plaatsen. Te zot voor woorden eigenlijk.
LikeLike
Oh, ja seniorenmomentje! NOOOOIIIT je wachtwoord aanpassen vlak voor je vakantie – het is al ingewikkeld genoeg om het oude ww een vakantie lang te onthouden. Maarre – je vakantie thuis beviel dus wel? Ik wil er ook ZO graag even op uit, maar dat kan nog niet. Voorjaarsvakantie thuis dan maar? Ik ben er nog niet uit…
LikeLike
Wij moeten elke 60 dagen het wachtwoord wijzigen. Dat is dankzij mijn erg regelmatige vakantie, altijd in de vakantie 😉 Maar een dag eerder of zo kan ook altijd.
Mij is de thuisvakantie prima bevallen maar… heel eerlijk…. ik blijf bijna elke vakantie thuis. Ben niet zo’n weg-gaander.
LikeLike
Mwah, gewoon op een gele sticker schrijven en die op je laptop plakken.
LikeLike
Geeltje, geeltje oh ja, die dingen bestaan ook nog..
LikeLike
Een onmisbare gadget.
LikeLike
Ik mis het al een jaar niet 🙂
LikeLike
Aarg, wat een gedoe zeg. Ik kan mijn wachtwoorden ook totaal niet onthouden en weet het ook nooit. Dus ik snap helemaal dat je het jouwe niet meer wist.
LikeGeliked door 1 persoon
Normaal heb ik er geen probleem mee. Maar net voor de vakantie je wachtwoord wijzigen, en dan het briefje waar je het op hebt geschreven, is gewoon niet zo handig.
Ik ben dus wel heel erg goed in het maken van sterke, niet te kraken, wachtwoorden 😉
LikeLike
Het ergerlijke is dat het mij normaal prima lukt om wachtwoorden te onthouden. En ik weet zeker dat een sterk doch voor mij logisch wachtwoord had bedacht. Maar niet logisch genoeg. Of toch te sterk.
LikeLike
Oeps, haha, wat een gedoe. Nou ja, zo maak je nog eens wat mee op je eerste werkdag na je vakantie.
LikeGeliked door 1 persoon
De collega’s konden er wel mee lachen… 😉
LikeLike