Weer wat geleerd

Dertien graden dus. Op mijn balkon voelt het warmer. Na een slow start inclusief verlummelde ochtend trek ik mij met een boek terug op het balkon. Iets met vitamine Z die goed zijn voor de vitamine D. Na een paar uur lezen klopt het schuldgevoel tegen mijn schedel. Tijdens het verlummelen heb ik ook geen yoga gedaan. Op zich niet erg. Ik hoef van mijzelf slechts 5 dagen per week te rekken en te strekken… maar als ik daar op dinsdag al mee begin, loop ik het risico aan het eind van de week mijn 2 vrije dagen al verspild te hebben.

Tegen drie uur heb ik dusdanig veel schuldgevoel opgebouwd dat ik mijn matje uitrol op het balkon. Het matje voelt warm onder mijn voeten. Wanneer ik aan de liggende oefeningen begin prikt het zelfs onder mijn buik. Dan raken mijn tenen de stoep en die lijkt te smelten. Dertien graden met zon maken van een bakstenen bak met stoeptegels een soort sauna met gloeiende stenen maar zonder stoom. Zelfs zonder een oefening te doen loopt het zweet via mijn wenkbrauwen mijn ogen in.

Het wordt een korte sessie. En ik heb weer wat geleerd. Yoga op het balkon doe je voordat de zon opkomt, niet daarna.

Als dit weer nog lang aanhoudt moet de parasol uit het vet gehaald worden. Nou ja, vanuit het stoffige hoekje in de gang. Dertien graden en je kunt niet eens rustig lezen want je moet doodvallende mussen ontwijken. Mopper mopper mopper mopper.