Armoedeval

21 reacties

Wandelend van de supermarkt naar huis valt het mij op dat mij linker broekspijp net iets langer is dan de rechterpijp. Iets wat je in een skinny jeans die meestal ergens rond de enkels stopt, niet zo opvalt. Mijn eerste gedachten is scheef omgezoomd, mijn tweede gedachten is oh ja, mijn linkerbeen is iets korter dan het rechterbeen. Mijn rechtervoet mag dus wel in een regenplas gaan staan, maar mijn linkervoet niet. Dat trekt zo koud op.

Gedachten drie is, potverdorie da’s waar ook. Dat ene been is korter. Daar heeft de neuroloog een opmerking over gemaakt tijdens het hernia onderzoek, gevolgd door dat zou wel eens de oorzaak kunnen zijn van de regelmatig terugkerende pijn in linker heup en bil om te eindigen bij als de corona-gekte wat voorbij is maar eens overleggen met de huisarts wat wijsheid is.

Tijdens mijn ontbijt (ik had een reden om boodschappen te doen) herinner ik mij ineens hoe ik vroeger onder behandeling van een orthopeed stond en van hem, ter voorkoming van rugklachten en in de hoop dat ik uit het probleem zou groeien, een extra hak van één centimeter onder mijn linkerschoen droeg. Ineens heb ik weer visioenen van schoenen met witte zolen waar dan links een extra zool onder werd gelegd. Zwart! Zodat de hele wereld ziet dat er iets is. Rond mijn veertiende stapte ik over op het dragen van gympen en kon de schoenmaker die stomme zolen ergens steken waar de zon niet schijnt.

Goh, dacht ik, dat de orthopeed daar niets van gezegd heeft! En ineens weet ik, oh ja, daar ben ik sinds mijn twaalfde niet meer naar toe geweest want Mam zag het nut niet in van een gepeperde rekening moeten betalen voor een bezoek van 5 minuten bij een specialist. En dan zijn we eindelijk bij de armoedeval aangekomen.

De armoedeval die tegenwoordig maakt dat iemand die vanuit een uitkering gaat werken soms netto minder overhoud door het wegvallen van een aantal toeslagen, waardoor het gevoel ontstaat dat werken niet loont.

Vroeger bestond de armoedeval ook maar was toen genaamd ‘de ziekenfondsgrens’. Wanneer je op jaarbasis één gulden teveel verdiende om in aanmerking te komen voor het ziekenfonds waardoor je je particulier moest verzekeren, maakte die ene gulden dat er netto 12 x de maandpremie op achteruit ging en ook nog veel zelf moest betalen. Diezelfde ziekenfondsgrens maakte ook dat je gevoelsmatig pas weer iets van een hoger salaris meekreeg wanneer je meer verdiende dan wat je aan verzekering en extra kosten kwijt was.

Dus door de armoedeval van ooit hangt mijn broek nu scheef. Dat ik de zakken aan de linkerkant wat voller had gestopt dan de zakken rechts, zal het verschil nog opvallender hebben gemaakt. 😉

Fijn weekend allemaal.

21 Comments

  1. Ja, zo ging dat inderdaad. Maar ik denk dat het nu net zo erg is. Overigens heeft een collega van mij aangepaste schoenen (of nou ja, eentje dus). Mooi! Maar peperduur.

    Like

  2. Oh ja, die übertuttige schoenen, omdat er on der “normale schoenen” geen hak kon worden gezet! Maar troost je: ik heb die hak jaaaaren gedragen, en de scheefte bleef…

    Geliked door 1 persoon

    1. Jij ook al…
      Ik verwacht ook niet dat ik ooit nog recht kom te staan maar als ik door het dragen van inlegzool of hak de pijn voor kan blijven/kan minderen dan vergroot dat mijn kwaliteit van leven. En ik trek minder vaak een gekke bek omdat ik door een pijnscheut even door de grond zak.

      Like

  3. Ik wil gerust een stukje van je been afzagen hoor. 😉
    Maar, het kan inderdaad wel heel goed zijn dat daar die pijnklachten vandaan komen. Misschien toch een iets mee doen. 😊

    Like

  4. Och ja ik ken die armoedeval, kan ook doordat je wel degelijk gaat werken maar opeens moet investeren om die baan te houden, in een auto bijvoorbeeld. Als je er last van hebt zul je toch ergens aan moeten…of meer in je andere zak stoppen.

    Geliked door 1 persoon

  7. Ik ben weer met huisbezoeken begonnen.
    En meteen knalt de armoede mij tegemoet.
    Na een hoop geschreeuw en gekrakeel gaat men in Den Haag weer gewoon verder waar men gebleven was …
    PS: orthopodologen weten nu uitstekende inlegzooltjes te maken.
    Bezorgde groet,

    Like

    1. Dat eerste lijkt mij verschrikkelijk om te moeten zien, terwijl het aan alle kanten ontkent wordt.

      Bedankt voor je ps. Voordat ik ga shoppen wil ik eerst weten hoeveel correctie ik nu nodig heb. Daar zal de laatste 40+ jaar wel iets in veranderd zijn denk ik.

      Like

  8. Ben wel nieuwsgierig of je toch nog eens gaat kijken of er een simpele maar doeltreffende oplossing voor is (die geen nieuw trauma opwerpt). Zoveel jaar na dato dunkt me dat een zichzelf respecterende schoenmaker zijn klanten nieg voor schut laat lopen… 😇

    Like

    1. Tegenwoordig kan er veel met inlegzooltjes en anders maar gewoon weer een hakje. Maar dan moet ik wel weten hoe dik dat moet zijn. Vroeger was het verschil 2,5 cm en het hakje een centimeter. IK wil niet overcorrigeren want dan schiet ik met een beetje pech de andere kant op.

      Like

Reacties zijn gesloten.