Ik denk daar anders over..

28 reacties

Vandaag zag ik op Facebook een bericht voorbij komen. Iets met de beste social media huppeldepup. Het ging om een tweet met de bijbehorende reacties. In het kort komt het verhaal hier op neer: Iemand ziet een vriendin lopen, belt de persoon om haar te verrassen (kijk eens achterom) maar de vriendin in kwestie drukt het gesprek weg. Einde vriendschap.

De vriendin wordt door het slijk gehaald. Hoe durft zij Het zegt wel iets over de normen en de waarden van de vriendin. Het zegt iets over de vriendschap. Het zegt iets over…

Ik denk daar dus anders over. Misschien omdat ik jong, puber, twintiger en dertiger was (djiezs, dit voelt oud) was in een tijd dat de telefoon thuis in de huiskamer stond en je niet 24/7 via dat ding in contact stond met de buitenwereld, dat weet ik niet. Maar wat mij betreft is het helemaal prima wanneer iemand de telefoon niet opneemt wanneer ik bel. Omdat je telefoon op stil staat en je de oproep hebt gemist. Omdat je met iets bezig bent en niet gestoord wilt worden. Omdat je buiten aan de wandel bent en het niet gepast vindt om te telefoneren. Omdat je gewoon geen zin hebt om te bellen. Ik kan nog wel wat dingen bedenken.

Dus kom je mij buiten tegen en wil je mij spreken (of alleen maar hoi zeggen): doe dat dan recht in mijn gezicht. Want buiten de telefoon opnemen (als ik hem al hoor want meestal staat-ie op stil of heel zacht) … dat doe ik dus echt niet.

Wat vind jij: is het niet beantwoorden van de telefoon wanneer je buiten aan de wandel bent een reden de vriendschap op te zeggen?

28 Comments

  1. Gezien ik introvert ben en bellen niet leuk vind neem ik alleen de telefoon op als het werk gerelateerd is binnen de kantooruren. Mijn vrienden en familie weten dat ik vaak niet opneem en al zeker niet als ik geen zin heb in een gesprek. Ze sturen dat ook vaak eerst een berichtje met de vraag of we kunnen bellen. Dat doe ik trouwens ook, want bellen onderweg of op straat is een no go. Kort voor “kan je mij oppikken” dat gaat, maar niet om aan social talk te doen.

    Like

  2. Zulke vrienden kun je ook prima missen! 🙂
    Ik ben ook nog uit de tijd dat de telefoon op het kastje in de gang stond (met zo’n krulsnoer waar je lekker mee kon friemelen. En zo’n draaischijf. Rrrrrrrrr, rrrrrrr…. ). Mijn telefoon staat altijd op stil dus ik hoor ‘m buiten nooit. Thuis wil het me wel eens opvallen dat het lampje aangaat en dan neem ik op. Buiten voel ik me toch altijd een tikkie ongemakkelijk als ik loopt te bellen. Ik heb er ook moeite mee dat iedereen je kan horen. Heb ooit met plaatsvervangende schaamte in een treincoupe gezeten met een knul wiens vriendin de relatie telefonisch verbrak. En hij maar smeken. Man, man… En in winkels of iets dergelijks neem ik sowieso niet op. Mocht ik dan door hebben dat-ie gaat, dan druk ik het gesprek inderdaad weg. Wie er ook belt.

    Like

  3. “Iedereen” denkt altijd maar dat je in dienst bent van de “telefoon” maar naar mijn idee is dat duidelijk andersom. Als het niet uitkomt om een gesprek aan te nemen, neem ik niet op. (en buiten hoor ik hem vaak ook niet eens…) Om dat onder een slechte vriendschap te scharen?? Nee. Vriendschap heeft voor mij een iets andere betekenis dan de telefoon (een keer) niet opnemen.

    Geliked door 1 persoon

  4. Dus daarom heb ik zo weinig vrienden 😉 ? Ik neem namelijk zelden de telefoon op. Of zou dat komen omdat maar zo weinig mensen mijn nummer hebben.. 🙂 ? Daar zit namelijk zeker een gedachte achter.
    Ik heb een enorme hekel aan het idee dat iedereen maar overal en altijd bereikbaar moet zijn. Ik gedraag me daar dan ook niet naar en verwacht het ook niet van niemand anders.
    En als dat raar of vreemd gevonden wordt, dan moet dat maar.

    Geliked door 1 persoon

  7. Ik vind dit ook geen reden om een vriendschap op te zeggen, als het al een vriendschap was. Deze vrouw zag het niet opnemen als een persoonlijke aanval (vaak heeft het niet eens iets met de ander temaken). Ze had ook kunnen vragen hoe de vork in de steel zat, in plaats van een punt achter de vriendschap te zetten..

    Like

    1. Ik vind het wel treffend dat op social media het gros het eens was met de schrijver en hier iedereen het eens is met de niet opneemster (en twijfels heeft over het niveau van de vriendschap.)
      Ik kon (en kan) mensen IRL straal voorbij lopen … Dat heeft mij best wel opmerkingen opgeleverd maar het heeft nooit een vriendschap gekost.

      Like

      1. Het zou natuurlijk kunnen dat het gros misschien op dat moment mee praatte, maar anders zouden handelen als ze zelf voor de keus zouden staan. Ik neem aan dat je niet de intentie hebt geen gedag te zeggen. Denk dat als je even stil staat bij waarom iemand iets wel/niet zou doen, je vaak wel weet dat het geen aanval naar jou is en dus onnodig om een vriendschap op het spel te zetten.

        Like

  8. Zo met je eens. Mijn telefoon staat buiten uit. Ik ben opgegroeid in een tijd dat er in huis 1 telefoon was en die hing aan de muur. In feite haat ik telefoneren. Ik weet niet of iemand ala minute zin heeft in het gesprek en ik heb daar ook niet altijd zin in. Appen en email vind ik super handig. Kan iemand zelf de tijd bepalen om te reageren. Vrijheid, blijheid. En wanneer het echt nodig is de telefoon.

    Ik ben natuurlijk uit een totaal andere tijd. Vind het echt erg dat de vriendin de “vriendschap” vanwege dit opzegt. Wat voor vriendschap is dat?

    Like

  10. Raar. Voor een deel zit het er in dat de telefoon nog altijd de eerste aandacht krijgt. Vaak zelfs nog voor de deurbel en zeker voor persoonlijk contact. Zo ben ik wel eens uit een drankenwinkel gelopen. Stond met een fles wijn in de hand en had daar een kort vraagje over aan de eigenaar. Hij wilde net antwoord geven en toen gong zijn mobiel. Tijden was ie aan het praten over onbenulligheden. Heb de fles wijn voor z’n voeten gezet en ben de winkel uitgelopen.
    Sinds een half jaar ben ik mobiel ‘bereikbaar’. Dan moet ik ‘m wel binnen 4x rinkelen onemen en anders schakelt ie door naar het bandje van mijn huistelefoon. Ook die pak ik alleen op als het mij schikt. Die mobiele telefoon heb ik hoofdzakelijk als camera. Weinig mensen weten het nummer. Maar als ze me ooit bellen als ik een foto sta te nemen, dan druk ik de beller zeker weg. Wat denken ze wel. 😉

    Like

      2. Toch niet, dat puzzelen. Wist meteen waar het zat en het is opgelost.
        Snap nu ook dat ik soms nog verwijzingen naar dat niet bestaande blog tegenkom in mijn statistieken.
        Je bent niet de eerste die het merkt, wel de eerste die het meldt. Dank daavoor.

        Like

  11. Als iemand zo reageert wanneer ik de telefoon niet opneemt, ben ik niet alleen verbaasd dat we ‘vrienden’ zijn, maar vind ik dat vooral een reden om daaraan een einde te maken.
    Maar ja, ik ben nog van voor jouw tijd 😉

    Geliked door 2 people

  12. Je bent niet verplicht om de telefoon op te nemen. Ik negeer hem ook weleens, omdat het op dat moment even niet zo goed uitkomt. Ik vind dat niet zo raar. Dat die zogenaamde vriendin zoiets op social media zet, dat vind ik dom.

    Geliked door 1 persoon

  14. Ik ben het helemaal en grondig met je eens. Ik heb ook niet altijd zin om mijn telefoon op te nemen, en ik vind het absoluut geen reden om een vriendschap te beëindigen.

    Geliked door 1 persoon

  15. Nope, zeker niet. Een vriendschap zeg ik niet op puur om mijn eigen aannames en eventueel gekwetst ego. Dan komt er om zn minst eerst een gesprek om dingen te bespreken, al zou ik om genoemde niet eens met mn ogen knipperen….. Ik vraag me af wat voor ‘vriendin’ de schrijfster voor die neergesabelde vriendin was. Als ik je beknopte omschrijving zo zie valt ze meer onder de noemer ‘kennis’. 😉

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.