Te veel loze ruimte

Er zijn momenten, dan neemt de loze ruimte tussen mijn hersencellen het denkproces over. Aangezien loze ruimte weinig tot niets te betekenen heeft, is het een denkproces van niets. Die loze ruimte maakt dat ik opzie tegen fietsen (want de laatste keer dat je op de fiets zat, kon je de brug niet op fietsen) maar bijvoorbeeld ook tegen het rondje Brug tot Brug wandelen. Want dat is meer dan vijf kilometer en jij kunt geen vijf kilometer wandelen. Ik protesteer. Woensdag heb ik tien kilometer gewandeld, mompel ik. Niet aan één stuk, reageerde de loze ruimte.

Daar ging mijn plan om een rondje Brug tot Brug te wandelen. Gelukkig heeft de loze ruimte een denkproces van niets. Dus wandelde ik via de Vreedzame krijger richting het Wilhelmina park. Dwaalde via de nieuwe wijk de oude wijk in, en weer terug. Bekeek de pracht aan oude huizen die Venlo rijk is. Bewonderde nieuwbouw in een mooie stijl. Dik een uur na vertrek was ik pas weer thuis. Er stond 5 kilometer en een beetje op de teller. Op nieuwe schoenen. Iets waar de loze ruimte ook een mening over heeft. Of had, Denk ik.

Na blaarloos dik vijf kilometer aan één stuk te hebben gewandeld, deed de loze ruimte er de rest van de dag het zwijgen toe. Een hele vooruitgang.

Headerfoto: Een al wat oudere, en eerder gebruikte foto van de Vreedzame Krijger.

10 Comments

  1. Jouw loze ruimte weet wal wanneer hij zijn mond moet houden. Dat dan weer wel. Je hebt hem toch wel heel uitgelachen, hè? Neneneneneee!

    Geliked door 1 persoon

  2. Hier heet de loze ruimte “ego” en die kan er soms ook wat van. Ik probeer hem wel eens op zijn fiets te zetten, de andere kant op. Zodat ik ff rustig toch mijn ding kan doen 😂 Soms werkt het, soms ook niet.
    Fijn dat jij toch je 5 km hebt kunnen lopen. En dat op nieuwe schoenen.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.