Check, check, dubbel check

Ik schreef het van de week al. Volgens de huisarts mocht ik met mijn huidgriep (dat schrijft wat makkelijker dan de Latijnse naam) gewoon bloed geven. ‘Maar vraag het voor de zekerheid even aan de keuringsarts,’ zei hij er wel bij.

Woensdag ging ik naar de apotheek om het mysterieuze medicijn op te halen. Het bleek iets te zijn tegen zwemmerseczeem; een kwaaltje waar ik in tijden van verminderde weerstand regelmatig last van heb. Omdat ik toch in de buurt van het bloedafname punt van Sanquin was, liep ik even binnen om te vragen of ik met Pytiriasis Rosea bloed mocht geven. Stel dat het antwoord nee was, had ik mij mooi een ritje uitgespaard.

De analiste had er nog nooit van gehoord en ging het aan de arts vragen. Of de arts bekend was met huidgriep of dat er even gesurft is weet ik niet, maar het antwoord was gelijk aan dat van de huisarts. Ik mocht bloed geven.

Donderdag liep ik wederom bij de bloedbank binnen. Vulde de vragenlijst in en vermelde mijn tijdelijke aandoening. De analiste die de keuring deed had er nog nooit van gehoord. What’s new, zullen we maar zeggen. Dus ik zeg, Ik ben het gisteren even komen vragen, en volgens de keuringsarts mag ik gewoon bloed geven. Anders was ik vandaag niet weer deze kant opgekomen. Slim, volgens haar. Ik zag haar naar mijn HB-waarde (8,5 dus prima in orde) en bloeddruk (119/70) kijken en voelde haar strijd. Ze wilde mij zo graag goedkeuren maar ja, onbekende aandoening dus…

Mag ik vragen hoe huidgriep zich uit? Ik liet haar de prachtige plekken in mijn nek zien en gaf aan dat het niet alleen daar zat. Dat ziet er wel mooi droog uit was haar reactie, gevolgd door Ik ga het toch even bij de keuringsarts checken. Gewoon om zeker te zijn. Deze arts was duidelijk minder bedreven in google-en want het duurde even voordat de analiste terug was. Of ze allemaal zo droog waren, en dicht. Ik zei ja. Dan mag u bloed geven.

Ik nam plaats op de stoel en een andere analiste kwam bloed afnemen. De vlekken zitten ondertussen ook aan de binnenkant van mij ellenboog. Daar waar de naald in gaat. Ik zag haar kijken maar zij vroeg niets. En ik … ik voelde me toch wel een beetje Vieze Lieze, maar zei verder niets.