Zure appel

14 reacties

Ik woon 3,5 kilometer van mijn werk af. Mijn verstand en mijn gezondheid vinden dat een afstand die vraagt om fietsen of wandelen. Al lopend doe ik er ongeveer 40 minuten over. Op zich goed te doen, maar soms wil een mens sneller op het werk of thuis zijn. Fietsen dus. Mijn eerste en meteen laatste poging om voor mijn werk over de Stadsbrug te fietsen eindigde gevoelsmatig in een debacle. Tegen de brug op fietsen bleek geen optie en zo wandelde ik met mijn fiets in de hand de brug op, fietste naar beneden, en kon bij de volgende helling weer afstappen.

Mijn omgeving en mijn verstand zeiden: de hoogste tijd voor een elektrische fiets. Mijn gevoel had wat meer tijd nodig. De lockdown hielp mijn gevoel want werken op locatie was meer uitzondering dan regel. Ging ik voor even die kant op, nam ik de auto. Ging ik wat langer, nam ik de benenwagen. En ergens, diep van binnen zei een stemmetje het is gewoon een kwestie conditie opbouwen.

MAAR DAN MOET JE WEL OP DE FIETS STAPPEN. Wat ik niet deed, want ja, die laatste keer was een beetje rampzalig en waarom zou ik gaan fietsen. Als ik haast had was daar de auto, had ik alle tijd was het een mooie wandeling. Inderdaad, uitvluchten. Toen zei mijn verstand, tijdens de vakantie koop ik een elektrische fiets.

Het werd vakantie en mijn gevoel zei, een elektrische fiets kopen kan altijd nog. Ga eerst maar eens kijken of je je fietsconditie weer kunt opbouwen. De eerste drie dagen van de vakantie hikte ik tegen het idee aan, maar maandag was het zover. Ik haalde mijn fiets uit de schuur, pompte de banden op, was na vijf minuten pompen uitgeput en wist er al fietsend toch nog een rondje van een kilometer of vier uit te persen. Met de tong op mijn schoenen kwam ik thuis en vroeg Zoon de banden extra goed op te pompen, omdat het mij niet lukte. Hem ook niet. Nou ja, het achterwiel wel, maar het voorwiel… Nope. Iets met een ventiel wat niet goed zit. Morgen zal ik het repareren, zei Zoon en vertrok naar zijn werk.

‘s-Middags ging ik aan de wandel, en voelde mijn longen nog steeds. Net als de volgende ochtend. Met de auto ging ik naar de huisarts. Ook het fietsen kwam ter sprake. Beter fietsen met ondersteuning dan helemaal niet fietsen, zei hij. Bij het naar buiten gaan zaten verstand en gevoel op één lijn wat een elektrische fiets betreft. Daar moet je gebruik van maken. In plaats van rechtstreeks naar huis te rijden stopte ik bij de fietsenwinkel en zei doe mij die maar. Tien minuten later waren de papieren in orde gemaakt en stond ik weer buiten.

Nu is het alleen nog wachten op de accu. Als die er eenmaal is kan ik de fiets ophalen en gaan oefenen. Mijn verstand is blij en over mijn gevoel ga ik het even niet hebben.

14 Comments

  1. Yessss! Daar ga je geen spijt van krijgen! Echt niet! Zelfs ík fiets nu. Zó fijn is het.

    Like

  2. Wat GOED van je! Ik twijfel ook al jaren over een elektrische, maar ben er gevoelsmatig nog niet aan toe – misschien na mijn 50ste, 55ste, 60ste??? Ik weet niet WELKE van jullie bergen je op moet, maar ik kwam er onlangs een paar héle hoge tegen bij jullie, waar ik niet, of bijna niet, tegen op kwam met de fiets. MIjn observatie, ooit, in Maastricht kamperend: “Het gaat alleen nog maar bergafwaarts” betekent in Limburg iets HEEL anders dan in mijn eigen vlakke (stads-)land!

    Like

    1. Sinds het hoofdkantoor van mijn werkgever niet meer boven op de berg ligt maar aan de andere kant van de maas, hoef ik geen bergen meer op. Maar zelfs die bruggen lukken niet meer.

      Like

  5. Het is mijn eer te na om een elektrische fiets te kopen, ik heb een zogenaamde sportieve fiets die ik gebruik voor langere fietstochten en een opoefiets voor woon-werk verkeer (10 min) en boodschapjes in de stad. Maar ik houd van lekker hard fietsen en ben dus nog niet toe aan een e-bike. Maar ieder zijn ding hoor, dus lekker doen!! Mijn man heeft er trouwens ook een en vind het heerlijk!

    Like

    1. Het is mijn eer ook te na… maar begin vorig jaar heb ik covid-19 gehad en mijn longen doen nog steeds niet helemaal wat ik wil. Dit is dus de beste oplossing.

      Like

      1. Oh jee, van dat covid wist ik niet , en nogmaals lekker doen hoor!

        Like

  6. Slimme keuze!… En vergeet niet gebruik te maken van het fietsplan bij jouw werkgever. Levert je nog extra financieel voordeel op 🙂

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik had al uitgezocht of het ook met de eindejaarsuitkering mag en jippie, dat mag. Aangezien ik nauwelijks voordeel heb van de uitruil reiskosten, is dit een leuk extraatje.

      Like

  7. Ik ben zo blij met mijn elektrische fiets! Als de wind harder dan windkracht 3 was, kwam ik er al bijna niet meer tegenop. En hier waait het bijna altijd. Ik heb nou eenmaal niet voldoende energie.
    Ik weet bijna zeker dat jij ook blij gaat zijn met je fiets! En je huisarts heeft helemaal gelijk: zo krijg je toch nog beweging en gelijk ook frisse lucht.

    Geliked door 1 persoon

  8. Ook als ik moe ben kan ik ‘gewoon’ mee tijdens een fietstocht of -tochtje en haal ook ik mijn portie beweging. Ik onderschrijf de mening van je huisarts volkomen, zou ook beter zijn voor al degenen die ik op een scooter zie trouwens ….

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.