De baan om de aarde van de Tijdmachine is hobbelig. Ondanks eerdere ervaring met de Tijdmachine ontbreekt het Moeltje zo af en toe nog aan vertrouwen in het proces met kleine hoogtedipjes tot gevolg. De aarde flitst onder hen voorbij. Zie je wel Moeltje dat de aarde niet plat is, jubelt Toet. Daar zijn de Spitsbergen en daarachter ligt de rest van de wereld. Ondanks dat zijn ogen zien wat zijn ogen zien, is Moeltje nog niet overtuigd. Part of flyen met duh timemachine is make belief, zegt hij. Who zegt mai det jullie all dis not fantaseren. Toet en Rozi kijken elkaar zuchtend aan. Soms is het beertje wel heel moeilijk in gebruik.
Geloof je in ruimtereizen? Toet kijkt het beertje vragend aan. Yes natuurlijk. When wai waren in duh Spoetnik, det woash beslist real. Just like duh kleine doggie. Knikkend zet Moeltje zij woorden kracht bij. Mooi, reageert Toet. Dan gaan we een bezoek brengen aan een ruimteschip. De oogjes van Rozi beginnen te glimmen. Gaan we terug naar de Apollo 11, vraagt hij. Toet schudt van nee. Ik denk dat het beter is wanneer we naar een ruimteschip gaan waar we onszelf niet tegen komen. De Apollo 11 en de Spoetnik vallen dus af. Hij denkt even na. We kunnen Wubbo Ockels gaan bezoeken in de Spaceshuttle, of met Andre Kuipers mee naar de ISS. De twee kleintjes halen hun schouders op. Als de tijdmachine maar niet opvalt, piept Rozi, dan vind ik alles best.
De ISS is het grootste, weet Toet, en het is daar een komen en gaan van astronauten, dus ik denk dat we daar het minst opvallen. Met een flits waar een beetje uitdovende supernova jaloers op zou zijn verdwijnt de Tijdmachine om in de keuken van de ISS te verschijnen. Snel jongens, we moeten de Tijdmachine verstoppen en dan kunnen we op zoek naar een raam. Zoveel mogelijk in de schaduw blijvend, sluipen de vrienden door het ruimtestation. De meeste bemanningsleden zijn druk bezig met het verrichten van experimenten en zien de vriendjes niet. De astronauten die de Boysz wel zien schrijven het toe aan hallucinaties. Wel grappig, denkt André Kuipers wanneer hij de vriendjes richting het raam ziet sluipen, dat ik net als Buzz Aldrin een grijze muis en een roze olifant zie.
Niet gehinderd door ook maar één astronaut vergapen de Boysz zich vierentwintig uur lang aan het uitzicht. Ai denk dat jullie gelaik hebben, mompelt Moel vol ontzag. De aarde is round, just als een bal. Met nog een laatste, lange blik op de aarde wandelen zij terug naar de keuken, naar de Tijdmachine. Even overwegen zij een hapje met de bemanning mee te eten, maar eten uit een tube zien zij niet zitten. Onder een zogenaamd niet toeziend oog van een Russisch bemanningslid toveren de Boysz de Tijdmachine te voorschijn, stappen in, trekken sjaals en sokken stevig aan en verdwijnen met een flits de ruimte in.
Na nog één snel rondje rond de ISS is het tijd om naar huis te gaan. In een flits zijn de Boysz thuis. Wai heven honger, bromt Moeltje nog voor de Tijdmachine is geland. Woat heeft jai op duh menu staan? Volgens Toet maakt dat niets uit. Als het maar niet uit een tube komt. Hoewel… Friet zonder mayonaise, da’s geen friet.
Toet, Rozifantje en Moeltje, aka de Boysz, zijn drie magische knuffels die mijn leven mooier maar op zijn tijd ook zwaarder maken. Toet is van oorsprong een CliniClown muis, Rozifantje is een creatie van Appelig en daarmee one of a kind, en Moeltje is in 1997 in de rugzak van Zoon mee naar Nederland gekomen, en woont hier sindsdien min of meer illegaal.
Koffie Digitalix 
Dat is ook gewoon de beste manier om achter de waarheid te komen. Even zelf checken. Goed bezig, boyszz.
LikeGeliked door 1 persoon