Op de ste… fiets

Ietsjes later dan gepland (want ja, wennen hoor, weer op tijd en zet aan het werk gaan) stapte ik op de fiets. Dankzij standje eco, eco+ en heel even standje normaal ging het fietsen van een leien dakje. Pas toen ik bij de trap, waarmee ik normaal gesproken al wandelend een stuk van de route afsnijd, aankwam realiseerde ik mij dat het geen kwaad kan om even uit te zoeken wat fiets-technisch gezien de beste (en mooiste) route is. Ja, ik ben er gekomen, en nee, ik ben niet met fiets en al de trap op gegaan. Ik gun onze bewoners best wel wat spektakel maar ik zie liever dat iemand anders een beetje dom doet.

Collega bleek vandaag ook op locatie aanwezig te zijn. Met een vakantie overdracht, maar ook om tussendoor snel iets te vragen, heeft dat echt zo z’n voordelen. Moeten we vaker doen (zo lang de cijfers het toestaan). Aan het eind van de middag had ik via teams een gesprek met een andere collega. We wisselde vakantieverhalen uit, bespraken onze e-bikes en aan het eind van het gesprek zei hij, Probeer dat vakantiegevoel vast te houden. Maak er straks een leuk ritje van naar huis.

Goede tip! Toch draaide ik na het verlaten van het bedrijfsterrein de kant van de normale terugweg route op. Daar zit geen trap in en als ik maar kan onthouden waar ik het hoekje om moet, kan ik de volgende keer dat ik die kant op fiets, de trap vermijden. Echt. Mijn geheugen is niet meer wat het geweest is want ook hier stuitte ik op een trap. Wel zag ik een slimmere manier van er omheen fietsen. Terwijl ik stond te wachten voordat ik de straat over kon steken dacht ik, fok it, en in plaats van de kortste route naar huis maakte ik er een wat langer tochtje van.

Het gevolg, twee bruggen op één dag en een voornemen straks toch even G-maps te bestuderen om de echt kortste (en mooiste) route te vinden.