Sentimenteel

12 reacties

Ik weet al een tijdje dat mijn handdoeken hun beste tijd wel hebben gehad. Aan aantal is zo dun dat je er dwars doorheen kijkt, en een aantal is aan het rafelen en scheuren. En, zo voelde ik pas echt goed toen mijn nek onder de uitslag zat, de randjes zijn niet meer zacht en fluffig, maar hard en scherp. Tijd dus voor nieuwe handdoeken.

Alleen, die ene lichte, die is van mijn opa geweest. Overleden in 1995. Ik heb niet veel warme herinneringen aan de man, maar als ik het niet los te krijgen wasmerkje voel, dan denk ik aan hem. En die zwarte die in tweeën aan het scheuren is. Dat is er eentje die ik in Eindhoven kocht. In het winkelcentrum tegenover het verzorgingstehuis waar mijn moeder in 2011 verbleef na haar beenbreuk. Bepakt en bezakt liep ik de eetzaal binnen zodat Mam alle nieuwe aanwinsten voor mijn huisje kon bewonderen.

Natuurlijk moest ook de prijs/kwaliteit verhouding beoordeelt worden. De handdoeken werden bevoelt en gewogen. En niet alleen door Mam. Toen de overige aanwezige dames in de eetzaal door hadden dat er geshopt was, wilde ze allemaal meekijken, bewonderen en beoordelen.

Dan zijn er nog de handdoek uit de verzorgingstehuis erfenis van Pap (2013), de Winnie the Pooh handdoek uit 2005 waar ik heel wat zegeltjes voor heb geplakt en een aantal kleinere handdoeken uit de erfenis van Mam (2018, maar de handdoeken zijn heel veel ouder).

Het moge duidelijk zijn. Hoewel ik dringend nieuwe handdoeken nodig heb, kan ik uit sentimentele overwegingen nog geen afscheid nemen van de huidige exemplaren. En de kast is de klein om alvast nieuwe handdoeken te kopen. Dat wordt wachten op het juiste moment van irritatie.

12 Comments

  1. Oh, zo herkenbaar! Ik ben ook zo! Best lastig af en toe. ik moet zeggen dat ik er wel steeds makkelijker in word. Vooral als ik me bedenk wat degene die bij de herinnering hoort ervan zou zeggen. Want serieus…. Wat zou je moeder zeggen van die rafelige handdoeken? 😉

    Like

  2. Washandjes maken van oude handdoeken, dat doe ik ook. (Maar ik heb nu veel te veel washandjes, en tóch nog een paar handdoeken die eigenlijk op zijn. Van de oude theedoek – geërfd uit de op-kamerstijd van mijn zus, zelf jarenlang als kampeertheedoek gebruikt, tot hij écht scheurde: van die theedoek heb ik een lapje bewaard om tzt te gebruiken in een patchwork-kussenhoes…. Doet me eraan denken: ik heb nog een paar retro handdoeken, die ik zelf te klein vind om te gebruiken – die mogen op Marktplaats…

    Geliked door 1 persoon

  3. Voorheen had ik heel veel moeite om spullen van vroeger los te laten, maar kom er toch steeds meer achter dat herinneringen in mijn hoofd en hart zitten en niet in de spullen om me heen. En nu ik begonnen ben met opruimen komt er ruimte in niet alleen mijn huis , maar ook in mijn hoofd en dat is echt een heerlijk gevoel. De spullen zijn weg en nu heb ik genoeg ruimte in mijn hoofd om de herinneringen weer te beleven. Omdat ik niet meer bezig ben met constant alles een plaats te geven in mijn kleine huisje met beperkte bergruimte. Ga vaak naar kringloopwinkels of kijk op catawiki met mijn dochter niet zozeer om van alles te kopen, maar om die herinneringen te delen want veel van de spullen die ik wegdeed kom ik daar tegen en dan vertel ik haar erover en dan komen die mooie of ontroerende momenten weer boven. En het fijne is dat ik nu weet dat je die spullen daarvoor niet in huis of handen hoeft te hebben. Mijn huisje is opgeruimd en ik weet dat ik mijn dochter als het moment daar is niet opzadel met de zware taak die mijn ouders mij onbedoeld op mijn dak schoven. Het opruimen van het ouderlijk huis en de moeilijke keus , wat houd ik en wat doe ik weg.

    Like

    1. Na het leeghalen van mijn Moeders huis ben ik verder gegaan in mijn eigen huis. Met uitzondering van de servieskast, waar wat spullen staan voor de mooi (en de herinneringen want sommige dingen zijn nog van mijn overgrootmoeder geweest_ is alles in huis beperkt en functioneel.
      Zo worden de keukenspullen en een deel van het servies van mijn ouders gewoon gebruikt. Dat van mijn grootouders staat ‘te pronken’ maar als we door de schone borden heen zijn, pak ik gewoon zo’n bord.

      Like

  6. Z ik heb nog een badhanddoek die ik gebruikte toen ik met mijn ouders op vakantie ging als kind….. Ik ben nu 59😜

    Like

    1. Ik heb een stapel washandjes van hier tot aan de horizon. Maar die ene handdoek, zou zo maar als washandjes kunnen eindigen. Of gastendoekjes…

      Je brengt me op idee:en.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.