Adem in, adem uit

Het verplaatsen van het bankje lijkt een gouden zet. Al twee dagen op rij is het gelukt om mijn koffie niet achter de laptop te drinken maar even het werk loslaten en genieten van de zon op mijn gezicht. Ik zit in de zon, doe wat yoga oefeningen en ben zelfs aan yoga les 13 begonnen. Ademhalingsoefeningen. Adem in, adem uit.

Het weer en mij kennende zijn deze rustmomentjes van korte duur, maar wie het kleine niet eert. Toch? Tijdens koffiepauze 2 neem ik snel mijn privémail door. Uw pakket ligt in de brievenbus, lees ik in de mail van DH-jeweetwel. Ik vergeet acuut adem te halen. No way dat een doos met 200 koffiecupjes door de brievenbus passen en ik betwijfel of zo’n bezorger tijd heeft om de 20 kleinere doosjes door de brievenbus te frotten. Ik pak mijn sleutels, storm al foeterend op de achterlijke gladiolen van DH-jeweetwel naar buiten en breek bijna mijn nek over een doos met 200 koffiecupjes die pal voor de voordeur ligt. Adem in, adem uit.

De laatste koffiepauze van de middag kan ik op mijn buik schrijven. Het regent en snel haal ik de kussens naar binnen. Terwijl ik een uurtje extra werk (don’t ask) kookt Zoon. Na het eten is het weer droog. Alleen heb ik geen zin om met de kussens te sjouwen. In plaats daarvan ga ik aan de wandel. In mijn thuiswerkjoggingbroek, die na anderhalf jaar echt aan vervanging toe is. Volgens Zoon kan het best. Net of je gaat sporten, zegt hij. Hoezo, net??

Een half uur later zit ik enigszins verhit op de bank. Nu de nachten lengen, vliegen de dagen al in- en uitademend voorbij. Adem in, adem uit. Het is al weer bijna tijd om naar bed te gaan. Bijna ;-).