Het is net als fietsen…

Ik zou dus met twee vriendinnen gaan lunchen. Via What’s app spraken we een dag en tijdstip af. We hadden wat opties en spraken uiteindelijk af voor 9 oktober. Ik schreef de datum in mijn agenda, beloofde dat ik zou reserveren, en maakte daar een notitie van in diezelfde agenda. Ongeveer anderhalve week voor 9 oktober.

Anderhalve week voor 9 oktober zocht ik mij het laplazerus naar het telefoonnummer van het restaurant. Ooit stond het bij mijn favorieten, maar COVID heeft gekke dingen met mensen gedaan. Ik had het nummer gewist. Gelukkig is daar Google en niet alleen vond ik het telefoonnummer, ik vond ook een online reserveringsoptie. Het gestoei begon. De dineropties waren 17:00 uur of 19:30 uur. Het ene is wat vroeg, het andere veel te laat. Lunch mag ook, reageerde Vriendin Eén, en Vriendin Twee viel haar bij.

Voor lunch waren er meer keuze opties en ik ging voor 13:30 uur. Ik drukte op verzenden, de Google-cirkel verscheen om niet meer te verdwijnen. Na tien minuten trok ik de stekker eruit, belde het restaurant en reserveerde voor zaterdag 16 oktober om 13.30 uur. Dat gaf ik ook zo door in de app. Ik kreeg bijval en schreef de gevleugelde woorden Het reserveren van een restaurant is net als fietsen. Je verleert het nooit.

Het werd 9 oktober. In plaats van mijn weekendkloffie trok ik nette kleren aan. Zoon was al gewaarschuwd dat hij voor zichzelf moest zorgen wat mama ging lunchen en na zo’n lunch hoef ik meestal de rest van de dag niets meer te eten. Vriendin Eén en ik babbelde wat in de app en om 1 uur maakte ik mij klaar om met een omweg naar het restaurant te wandelen. Vriendin Eén wenste mij veel plezier en ik dacht, Waarom zit jij nog niet in de auto? En waarom heb je nog niet aangeboden om mij op te halen. Ondanks dat ik meestal loop, biedt zij dat standaard aan.

Ik zette twee wandelapps aan en toen sloeg de twijfel toe. Ik scrollde door de app en zag dat we inderdaad voor de 9e hadden afgesproken, maar dat ik voor de 16e had gereserveerd. En de 16e, dan kan ik niet want dan heb ik elders een etentje. Dus dat schreef ik in de app. Hilariteit alom. Vriendin Eén noemde wat nieuwe mogelijkheden, ik vulde aan, en ging toch maar aan de wandel. Tussendoor appte ik nog met Vriendin Eén. Vriendin Twee was wel erg stil. Die zou toch niet onderweg zijn naar. Misschien even bellen, appte Vriendin Eén.

Dat zag ik op het moment dat ik mij had bedacht dat het ook wel handig was het restaurant te checken op welke datum daar mijn reservering stond. Ik belde Vriendin Twee. Die net het gesprek met Vriendin Eén had beëindigt en in een breuk lag. Beide dames hadden wel gezien dat ik voor een niet afgesproken dag had gereserveerd, maar omdat zij die dag ook konden hadden zij er beide niets van gezegd maar keurig in hun agenda geschreven.

Enfin, lang verhaal kort. Onze lunch is in alle agenda’s, inclusief die van het restaurant, verzet naar zondag de 17e. Ik voel mij een schaap, en ik ben blij dat fietsen een stuk soepeler gaat.